امروزه درمان شناختی رفتاری(CBT) یکی از درمان های رایج و پرکاربرد در روان درمانی است. تمرکز اصلی این درمان بر این است که افراد بدانند چگونه افکارشان را شکل داده اند و چگونه می توانند احساسات و رفتارهایشان را تغییر دهند. این درمان دارای محدوده زمانی مشخص و هدف محور است. بیشتر روان درمانگران ایالت متحده امریکا از این روش درمانی استفاده می کنند.
رفتار درمانی دیالکتیک(DBT) درمانی مشتق شده از درمان شناختی رفتاری است. رفتار درمانی دیالکتیک با پایه ها و اصولی که از درمان شناختی رفتاری گرفته بود,زمانی به وجود آمد که روانشناسی به نام مارشا لینهان, متوجه نقص هایی در درمان شناختی رفتاری(CBT) شد و برای کمک به بالا بردن تاثیر درمان, رفتار درمانی دیالکتیک را بنا کرد.
تاکید رفتاردرمانی دیالکتیک بر جنبه های روانی اجتماعی درمان از جمله اینکه فرد چگونه در محیط ها و ارتباط های گوناگون با دیگران تعامل می کند قرار دارد. نظریه ای که پشت این رویکرد وجود دارد معتقد است بعضی از افراد مستعد این هستند که در موقعیت های هیجانی به خصوص در روابط عاطفی,خانوادگی و دوستانه شدیدتر و غیرمعمول برخورد کنند.
رفتار درمانی دیالکتیک ابتدا برای درمان بیماران مبتلا به اختلال مرزی شکل گرفت و امروزه برای درمان بیماریهای زیادی کاربرد دارد.
رفتار درمانی دیالکتیک نشان می دهد که بعضی افراد در مقایسه با جمعیت عادی از سطوح برانگیختگی بالاتری در موقعیت های خاص برخوردارند.
در این روش درمانی یک تفاوت مهم و اساسی وجود دارد و آن این است که علاوه بر جلسات درمان فردی, بسیاری از درمان های دیالکتیک هر هفته جلسات گروه درمانی نیز دارند و این جزیی از برنامه درمانی است.
در جلسات گروه درمانی, افراد چهار مهارت متفاوت را می آموزند : اثربخشی میان فردی,تحمل سختی/پذیرش واقعیت,تنظیم هیجانی و مهارت های ذهن آگاهی.
گروه محیطی ایده آل برای تمرین این مهارت هاست چون افراد در محیطی امن و حمایت کننده حضور دارند.
هر دو درمان (CBT) و (DBT) گذشته فرد و تاریخچه ی زندگی را مورد بررسی قرار می دهند تا فرد بتواند درک بهتری درباره ی تاثیر آنها در شرایط کنونیش داشته باشد. اگرچه تمرکز بر گذشته ی فرد در هیچ کدام از این درمان ها وجود ندارد ( البته این بستگی به روان درمانگر فرد دارد).
هر دو درمان شناختی رفتاری و رفتار درمانی دیالکتیک می توانند برای فرد مناسب باشند و این بیشتر به تجربه روان درمانگر برمی گردد.
هر دو روش درمانی دارای پیشینه تحقیقاتی قوی هستند و می توانند به بیماران با اختلالات متنوع کمک کنند.
منبع : PSYCHCENTRAL
ترجمه : تیم تخصصی سایک نیوز
بیشتر بخوانید
