به گزارش سایک نیوز به نقل از ایسنا، ثریا شارقی مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری تهران گفت: افسردگی زنان به‌طور قطع یک شبه شکل نمی‌گیرد و حاصل یک شکل خاص از عادات ،آداب و رفتارهای شخصی است که ترکیب آن با تصمیمات و نگرش‌های برنامه‌ریزان و تصمیم‌سازان معجونی را تشکیل داده است.
وی با بیان اینکه بر اساس اعلام وزارت بهداشت زنان بیشتر از مردان به افسردگی دچار می‌شوند و استان‌های تهران، فارس، اصفهان و چهارمحال و بختیاری بیشترین درصد افسردگی را دارند و بر اساس آمار سازمان بهزیستی ۲۵ درصد مردم به اختلال‌های روانی مثل افسردگی و اضطراب مبتلا هستند،گفت: آداب و رفتارهای شخصی و تصمیمات و نگرش‌های برنامه‌ریزان و تصمیم‌سازان، شکل‌گیری یک خرده فرهنگ نامطلوب به نام بی‌نشاطی را موجب شده است که فاعل افسردگی می‌شود. اگر آسیب‌های اجتماعی را جدی‌تر می‌گرفتیم الان وضعیت مطلوب‌تری در این مورد داشتیم و شاید اگر مقام معظم رهبری به این مبحث ورود نمی‌کردند خیلی مساله را جدی نمی‌گرفتیم.
وی در ادامه با بیان اینکه نشاط مردم باید به یک دغدغه تبدیل شود،افزود: لازم است یک آسیب‌شناسی جدی و پژوهش بنیادی در این خصوص انجام شود. زیست شاد را باید تبدیل به یک هنر و فرهنگ کرد و تصورات و نگرش‌های غلطی درباره عوامل نشاط را تغییر دارد. به عنوان نمونه برخی افراد گمان می‌کنند که ثروت تنها ابزار نشاط است.
وی ادامه داد: شاد بودن را باید به عنوان یکی از عادت‌های روزمره در زندگی تلقی کرد و از همان ابتدای زندگی در خانواده برای آن برنامه‌ریزی کرد. روش‌ها و نگرش‌ها و تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی‌های هر سه قوه باید به گونه‌ای باشد که فضای جامعه را به طرف زیست شاد پیش ببرد. رفتارهای سلبی و چکشی و نگاه ضدارزشی به شاد بودن جامعه را به رخوت می‌کشد.
شارقی اظهار داشت: آموزش و پرورش در این مورد به شدت می‌تواند اثر مثبت یا منفی داشته باشد. سیاست آموزش صرف بدون پرورش – که قطعا برنامه‌های نشاط آور می‌تواند جزوی از برنامه‌های پرورشی باشد- به شدت در سیستم آموزشی ما هم در دانشگاه و هم در آموزش و پرورش اشتباه بوده است.
وی همچنین تاکید کرد: برنامه‌ریزی برای نشاط دانش‌آموزان را یک برنامه فانتزی تلقی نکنیم. از هر روش سازنده‌ای برای شکل‌دهی فرهنگ شاد بودن در خانواده و مدارس استفاده کنیم. لازم است از تجربه کشورهای موفق در این زمینه استفاده کرد. محدود کردن مدارس به یادگیری متون درس، انرژی‌های مثبت را از آنها می‌گیرد. یک مادر جراح متخصص ولی افسرده نمی‌تواند برای خروجی سیستم آموزشی ما یک برگ برنده باشد ولی یک مادر دیپلمه با نشاط و با انرژی که می‌تواند یک خانواده پویا و فرزندان با انگیزه و امیدوار را به جامعه تحویل بدهد،ارزشمندتر خواهد بود.
شارقی در پایان خاطرنشان کرد: اگر برنامه‌های مدونی برای رفع این معضل نداشته باشیم و اگر جاهایی که نوجوانان و جوانان به دنبال ایجاد یک فضای سالم شاد برای خودشان هستند، برخوردهای غیرمتعارف داشته باشیم، روزی فرا می‌رسد که از نوجوانان و جوانان خواهش کنیم که بیایید شاد باشید. آنان با یک لبخند معنادار از کنار ما رد خواهند شد و توجه‌ای به خواهش ما نخواهند کرد. آن موقع خیلی دیر است.
بیشتر بخوانید:
