مراقب رفتارهای پرخطر فرزندان باشیم

بسیاری از رفتارهای پرخطر ریشه روانشناختی دارند و متناسب با شرایط روانی افراد اتفاق می افتد از این رو می بایست این رفتارهای پرخطر به طور جدی مورد ارزیابی و پیشگیری قرار گیرد.

برای مثال آسیب های اجتماعی و اعتیاد از رفتارهای پرخطری است که متاسفانه گاهی در سنین کودکی و نوجوانی، گریبانگیر فرزندان می شود. در همین خصوص، آموزش و یادگیری می تواند مانع انجام بسیاری از رفتارهای پرخطر شود که در این زمینه خانواده ها و مراکز آموزشی و رسانه ها نقش مهمی در ارائه آموزش دارند.

تغییرات جسمی و روحی و رشد و تحول در روابط اجتماعی از عواملی است که اگر همراه با آگاهی و شناخت نباشد می تواند با رفتارهای پرخطر همراه شود.

شناخت شیوه‌های فرزند پروری و راهکارهای مراقبت از فرزندان برای والدین اهمیت دارد، از سویی دیگر گرایش به سبک های زندگی نابهنجار، گرایش به خشونت، گرایش به مصرف دخانیات و حتی مواد مخدر و تاثیرپذیری از فضای مجازی از جمله خطراتی است که کودکان و نوجوانان را تهدید می کند. با فراگیری شیوه های فرزند پروری و مراقبت منطقی از فرزندان می توان بخش زیادی از ناهنجاری ها را از میان برد.

همچنین کودکان طلاق، فرزندان برخی از والدین با رفتارهای پرخطر، سکونت در محل های پرخطر، رفت و آمد با افراد نابهنجار و هنجارشکن، سابقه شکست تحصیلی، تحقیر فرزندان و نادیده گرفتن اعتماد به نفس کودکان هر یک می تواند کودک را به سمت و سوی رفتارهای پرخطر سوق دهد.

ایجاد ارتباط دوستانه با فرزندان، کنترل های نامحسوس، عزت نفس دادن به کودکان، استفاده از ابزارهای تشویق به جای تنبیه، ایجاد پیوند بیشتر میان خانه و مدرسه، دادن مسئولیت به فرزندان و جلب اعتماد کودک می تواند مانع از بسیاری از رفتارهای پرخطر شود.

اگر خانواده و مدرسه و رسانه بتواند به درستی به فرزندان مهارت های نه گفتن و دوری گزیدن از ناهنجاری ها را بیاموزد، می توان کودکانی سالم به لحاظ اجتماعی و اخلاقی تربیت کرد.

در پایان بی شک رفتارهای پرخطر تنها فرد را درگیر نمی کند و می تواند آسیب های اجتماعی و خانوادگی به وجود بیاورد از این رو خود را در کنترل رفتارهای پرخطر در فرزندان و کودکان سهیم بدانیم و بی تفاوت از کنار آن عبور نکنیم.