به گزارش سایک نیوز به نقل از ایلنا، ماجرای واگذاری گرایش های بالینی و سلامت هفتهها و شاید ماه هاست اساتید و دانشجویان روانشناسی را نگران کرده است. از انتقاد رئیس دانشکده روانشناسی و علوم تریبتی دانشگاه شهید بهشتی که میگوید: این اقدام نوعی تجزیه علم روانشناسی است، تا اعتراض مدیرگروه روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس که این تصمیم را اشتباه محض میداند و بیانیه عضو شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره و نهایتا مخالفت و اعتراض رئیس این سازمان.
دانشجویان و اساتید دانشگاههای بزرگ تهران و بعضی از شهرستان ها، خصوصا در هفتههای اخیر اعتراض خود را به اشکال گوناگونی چون ایراد بیانیه، تجمع، خودداری از شرکت در کلاسها و نامه نگاریهای پی در پی بیان کرده اند.
اما داستان از کجا شروع شد؟ اولین بار دی ماه سال ۹۲ بود که امیر محسن ضیایی، معاون آموزشی وقت وزارت بهداشت، از تشکیل کارگروه مشترک با وزارت علوم درباره رشتههای دانشگاهی مرتبط با سلامت خبر داده بود و بر انتقال رشتههای دانشگاهی که با سلامت و درمان سر و کار دارند به وزارت بهداشت تاکید کرده بود. پس از روی کار آمدن فرهادی، بار دیگر بحث انتقال برخی از رشتهها از جمله رشته روانشناسی به وزارت بهداشت به میان آمد.
صبحانه کاری دو وزیر، شروع ماجرا
همه چیز از یک صبحانه کاری بین فرهادی و هاشمی شروع شد. در این نشست مشترک وزیر بهداشت بر تعیین تکلیف رشتههای پزشکی، غیرپزشکی و نیز بین رشتهای در کمیته مشترک بین دو وزارتخانه بهداشت و علوم تاکید کرد و وزیر علوم هم در این جلسه یادآور شده بود که هم اکنون ۲۳ رشته محل اختلاف نظر دو وزارتخانه علوم و بهداشت است.
پس از آن بود که فرهادی از تشکیل کمیتهای مشترک برای تعیین تکلیف رشتههای مشترک خبر داد و گفت: بررسیهای در این زمینه انجام و کمیته مشترکی تعیین شده تا در ارتباط با مواد محتوایی و مجوز آنها تصمیم گیری شود. در این کمیته محل صدور مجوز رشتهها مورد بررسی قرار گرفته و تعیین میشود تا در دانشگاههای علوم پزشکی و یا در دانشگاههای غیرپزشکی مجوزهای مورد نیاز ارائه شود.
بعضی رشتهها باید به وزارت بهداشت منتقل شود
چندی بعد وزیر بهداشت در مصاحبهای اعلام کرد که جلسهای میان وزارت علوم و بهداشت تشکیل شده و در خصوص رشتههای شناور این دو وزارتخانه تصمیم گیری میشود. او در این مصاحبه تاکید کرده بود که در طول سالهای گذشته یک سری رشتهها که مرتبط با پزشکی هستند توسط دانشگاه آزاد و وزارت علوم تدریس میشوند که ما معتقد هستیم این موضوع اشتباه است و باید به وزارت بهداشت منتقل شود و یا بالعکس یک سری رشتهها نیز در وزارت بهداشت است که باید به وزارت علوم منتقل شود.
نامه هاشمی به رئیس جمهور، دستوری که به فرهادی داده شد
از طرفی دیگر وزیر بهداشت ۱۷ خرداد ماه ۹۵ در نامهای به رئیس جمهور با اشاره به نام برخی از رشتهها از رئیس جمهور به عنوان رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی درخواست کرده بود که گرایش های الینی و سلامت به وزارت بهداشت واگذار شود. در این نامه آمده است: «با توجه به تدوین برنامههای تحول و نوآوری آموزش علوم پزشکی کشور و برنامه این وزارت برای ارتقاء همه جانبه رشتههای مرتبط، در راستای پاسخگویی به نیازهای جامعه، خواهشمند است دستور فرمایید تا کلیه امور مربوط به آموزش گرایشهای مرتبط با سلامت رشته مقاطع تحصیلی از قبیل روانشناسی بالینی، روانشناسی سلامت، روانشناسی خانواده درمانی و… به صورت متمرکز در وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی صورت گیرد.»
دفتر رئیس جمهور در پاسخ به این درخواست خطاب به فرهادی وزیر علوم اعلام کرده است: «نامه وزیر بهداشت در مورد انجام کلیه امور مربوط به آموزش گرایشهای مرتبط با سلامت رشته مقاطع تحصیلی مختلف به صورت متمرکز در وزارت بهداشت، به استحضار ریاست جمهوری رسید، پینوشت فرمودند: همه رشتههای مرتبط به سلامت باید در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی متمرکز باشد.»
موج اعتراض دانشجویان و اساتید روانشناسی در هفتههای اخیر
در حالی که ماهها از نگارش این نامه و موضوع انتقال رشتههای مرتبط با سلامت به وزارت بهداشت میگذرد، اما همچنان موج اعتراض دانشجویان و اساتید و صاحب نظران رشته روانشناسی و حتی روانپزشکی همچنان ادامه دارد. از انتقاد رئیس دانشکده روانشناسی و علوم تریبتی دانشگاه شهید بهشتی نسبت به این تصمیم گرفته تا اعتراض مدیرگروه روانشناسی دانشگاه تربیت مدرس و بیانیه عضور شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره.
چند روز پیش نیز تجمعی اعتراضی در محل دانشگاه تهران و با حضور اساتید و دانشجویان برگزار گردید که در این خصوص نماینده دانشجویان دانشگاه تهران می گوید :
مرتبط بودن برخی گرایشهای روانشناسی، دلیل محکمی برای انتقال نیست
نماینده دانشجویان دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران در این باره میگوید: وزارت بهداشت با مطرح کردن هدف ارتقاء سلامت روان و به دلیل مرتبط و مؤثر بودن بعضی گرایشهای رشته روانشناسی در حوزه سلامت و درمان، از انتقال این گرایش از وزارت علوم به وزارت بهداشت سخن میگوید، اما متاسفانه توجه نمیکنند که این نکته دلیل محکمیبرای انتقال نیست، چرا که متولی آموزش عالی در کشور وزارت علوم است و نمیتوان به دلیل ارتباط موضوع رشتهای به وزارتخانهای آموزش آن را به آن وزارت خانه منتقل کرد.
این دانشجو ادامه داد: یکی از دلایل اعتراض ما همین است که میفرمایند، مقطع ارشد برای درمان کافی نیست درحالی که فارغ التحصیل ارشد روانشناسی بالینی دورههای روان درمانی دیدهاند. همچنین در این باره که گفتند سرپرست تیم درمان، پزشک است بدون توجه به نقشهای متفاوت روانشناس و روانپزشک. روانشناس «مداخلات رواندرمانی» و روانپزشک «مداخلات پزشکی» انجام میدهد که با توجه به مشکل مراجع یا رواندرمانی یا هر دو باید انجام شود. این دو رشته دو فلسفه جدا دارند و این دو فلسفه زیر نظر همدیگر نمیروند. ضمن اینکه نقش روانشناس و موارد نیاز به مداخله روانشناس در درمان از روانپزشک به طرز قابل توجهی بیشتر است.
وی با تاکید بر اینکه رواندرمانی به طور مشخص در حوزه کار روانشناس است و این درحالی است که به روانپزشکان با گذراندن دوره و فلوشیپ اجازه رواندرمانی میدهند که مشخصا تعرض به حریم روانشناسان است، میگوید: بهتر است هرکس کار خودش را انجام دهد و همانگونه که روانشناسان، مراجع نیازمند به مداخله پزشکی را به روانپزشک ارجاع میدهند، روانپزشکان هم رواندرمانی را به روانشناسان بسپارند و دخالتی نکنند.
عدم پاسخگویی وزارت بهداشت، شدت اعتراضات را بالا میبرد
این نماینده دانشجویان دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران در ادامه صحبت هایش می گوید: دلیل دیگر وزارت بهداشت برای انتقال افزایش سطح آموزش و تعلق گرفتن بیمه است. در پاسخ باید بگویم اگر قصد پوشش بیمهای دارید همین حالا هم میتوانید و نیازی به این انتقال نیست. درباره آموزش هم با توجه به نگاه پزشک محور وزارت بهداشت و دیدگاه دارویی، انتقال برای رواندرمانی آسیب زا خواهد بود.
ما دانشجویان به مشکلات آموزشی وزارت علوم واقفیم، اما اینکه مشکلی وجود دارد باید در داخل وزارت علوم حل شود و انتقال آموزش عالی به وزارتخانه دیگری غیر از وزارت علوم تنها پاک کردن صورت مساله است.
وی در ادامه از عدم توجه مسوولان به اعتراضات شکایت کرد و در پایان گفت: تمام این اعتراضات انجام میشود و معاون آموزشی وزارت بهداشت، جناب آقای محمدباقر لاریجانی در پاسخ خبرنگاران درباره اعتراضات میگوید؛ فعلا قصد پاسخگویی نداریم! این عدم پاسخگویی وزارت بهداشت و سکوت خبری در زمان انجام جلسات تصمیم گیری تبدیل به یکی از دلایل اصلی اعتراض جامعه روانشناسی شده است.