دانشمندان با استفاده از یک تکنیک تصویربرداری که متابولیسم سلول‌های مغز را بررسی می‌کند، دریافتند که تغییر در مناطق مرتبط با گفتار، توجه و احساسات، با لکنت زبان مرتبط است.

لکنت زبان به تکرار غیر ارادی یک صدا، هجا و یا کلمات مشخص در هنگام صحبت گفته می‌شود.

روش تصویربرداری که در این پژوهش از آن استفاده شد، پروتون طیف سنجی رزونانس مغناطیسی (MRS) نام دارد.

دکتر برادلی پترسون رهبر این مطالعه می گوید: این روش اندازه‌گیری تراکم (عصب) بافت در این مدارها است که به نظر می‌رسد به درستی رشد نیافته‌اند.

در این روش مشخص شد که میزان این ناهنجاری‌ها با شدت لکنت زبان در ارتباط است.

به گفته متخصصان، اشکال مختلف گفتار درمانی می‌تواند به بهبود این مشکل کمک زیادی کند.

پترسون و تیمش از روش تصویربرداری MRS بر روی مغز ۴۷ کودک و ۴۷ بزرگسال استفاده کردند که این گروه هم شامل افرادی می‌شد که لکنت زبان داشتند و هم افرادی که این مشکل را نداشتند.

آنها دریافتند که تداخل در شبکه‌های مرتبط با گفتار، شبکه‌های مرتبط با توجه و احساسات، با لکنت زبان در ارتباط است.

بر خلاف تحقیقات قبلی، که محققان در آن از تکنیک تصویربرداری MRI استفاده می‌کردند، این پژوهش برای اولین بار توانست بینش‌های جدید را درباره این مشکل برای پژوهشگران فراهم کند.

جین فریزر، رئیس بنیاد لکنت زبان امریکا، اشاره کرد که تحقیقات قبلی نیز نشان دهنده ارتباط بین لکنت زبان و احساساتی، مانند اضطراب بوده است.

به گزارش انجمن لکنت زبان امریکا، لکنت به طور معمول در سنین بین ۲ و ۵ سالگی آغاز شده و در حدود یک درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار داده است.

طبق آمار به دست آمده، پسران بیشتر از دختران به این مشکل دچار می‌شوند.

این پژوهش در Journal of the American Medical Association به چاپ رسیده است.