به گزارش سایک نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، یک روانپزشک درباره نحوه رفتار با کودکان بیمار گفت: بعضی از بیمارها نیاز به توجه خاص دارند معمولا کسانی که دچار بیماری مزمن هستند نیازهایشان بیشتر میشود چه از جهت رسیدگی هایی که برای مشکلات جسمانی دارند و چه از نظر اینکه اطرافیان و والدین برای کودک آزرده خاطر و نگران هستند پس نا خود آگاه توجه و رسیدگی به این کودکان بیشتر می شود و این قضیه را در کودک تقویت می کند که برای دسترسی به خواسته ها و برآورده شدن نیازهای عاطفی و روحی و روانی اش از توجه والدین و اطرافیان برای رسیدن به هدف خود بیشتر استفاده کند.
در چنین مواردی توصیه می شود با این کودک همانطور که با بقیه فرزندان یا کودکان برخورد می شود رفتارکنند. البته این رفتاربه این معنی نیست که محیط را نباید تغییر داد بلکه برای این کودکان باید محیط را کم استرس تر کرد،عوامل تنش زا کمرنگ یا برداشته شود همچنین سعی کنند ارتباطات عاطفی و اجتماعی بهتر و قوی تر باشد اما توجه یا تشویق نابجا باعث ایجاد مشکلات بیشتری می شود.
برقراری ارتباط با دیگران مهمترین دغدغه کودک
قطعا این کودکان دوست دارند زودتر به سلامت کامل برسند دفعات حضور در بیمارستان ها دریافت داروها بخصوص اگر از نوع داروهای تزریقی یا شیمی درمانی و سرم درمانی باشند این کودکان را آزرده خاطرکند که نمی تواند با بقیه هم سن و سالان خود بازی کند و یا اگر کودکی دانش آموز است باید مدت زمان زیادی را به دور از درس و مدرسه باشد و این امر در پیشرفت تحصیلی و اعتماد به نفس ارتباط اجتماعی او تاثیر گذار است و اگر بیماری در ظاهر و عملکرد و رفتار او با دیگران مشهود باشد مهمترین نگرانی او این است که دیگران درباره ی او چه نظری خواهند داشت و چگونه با او رفتار می کنند آیا حاضرند که با او همبازی شوند
تشکیل گروه هایی که بچه های همدرد با هم هستند قطعا به آرامش و ایجاد احساس بهتر و همچنین ایجاد اعتماد به نفس بالا و برقراری ارتباط اجتماعی و همکاری درمانی او کمک می کند و اینکه افرادی مثل خودش را ببیند و از تجربیات آنها استفاده کند باعث می شود راهکارهایی را برای برطرف کردن مشکلات خود پیدا کند و احساس تنهایی نکند.
مشاوره روانپزشکی و روانشناسی مهمترین اصل برای کودکان و والدین
کودک بیمار به علت دور شدن از روابط اجتماعی و محیط درس و مدرسه و همچنین دوری از هم سن و سالان و بازیهای کودکانه و علاوه بر اینها تحمل راهکارهای درمانی و بستری شدن های مکرر نیاز به مشاوره دارد که برای او مشاوره فردی و حتی گاهی بازی درمانی و رفتار درمانی انجام می شود و والدین این کودکان یا بدلیل اضطراب شدیدی که دارند و یا ممکن است از بعد پذیرش بیماری و مخاطراتی که برای کودک پیش می آید دچار افسردگی شوند قطعا لازم است که مشاوره انجام دهند و اگر این شرایط جدی باشد علاوه بر مشاوره روانشناسی درمانهای روانپزشکی نیز هم برای کودک و هم برای والدین مورد نیاز می باشد.
نیاز های عاطفی این کودکان به علت بستری شدن های مکرر و مشکلات جسمانی افزایش می یابد بنابراین حتما زمان بستری شدن مادر یا فردی که کودک به او دلبستگی دارد در کنارش حضور داشته باشد تا احساس تنهایی نکند و همچنین عروسک و یا اسباب بازی مورد علاقه اش همراه کودک باشد.
در صورتی که کودک تحت عمل جراحی،تزریق یا روش های تشخیصی دردناک قرار گرفت :
- هیچ‌وقت در پاسخ به سوال کودک که «آیا درد دارد؟» دروغ نگویید که «نه اصلا درد ندارد». به او بگویید که «دردناک است ولی شما او را لحظه‌ای تنها نخواهید گذاشت و همراهش هستید.»
- به او اطمینان خاطر بدهید که گروه پزشکی تمام سعی‌اش را خواهد کرد که درد کمتری تحمل کند.
- در حد فهم و درک کودک مراحل کار را برایش شبیه‌سازی کنید. اگر خودتان هم نمی‌دانید روند انجام کار چگونه است حتما از پزشک معالج یا پرستار سوال کنید.
- توصیه میشود تا حد امکان در طی مراحل اولیه و آماده‌سازی کودکتان در کنارش باشید.
- با صبر و حوصله به حرف‌هایش گوش دهید تا هیجانات و احساسات مختلف خودش را بیان کند. به یاد داشته باشید آگاه بودن از آنچه که قرار است اتفاق بیفتد باعث کمترشدن اضطراب کودک خواهد شد.
