به گزارش سایک نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان ،کارشناسان روانشناسی و جامعه شناسی معتقدند یکی از تهدیدات خانواده ها در عصر حاضر،به خشونت خانگی معطوف می‌شود، چالشی که عمدتا به دلیل ملاحضات خاص و حفظ آبرو،بصورت پنهان تیشه به ریشه خانواده می زند.
پرخاشگری در خانه و خانواده به نوعی از خشونت اطلاق می شود که کمتر از خشونت های مرسوم در سطح جامعه و شهر،هویدا است و به نوعی می توان گفت به مانند پرخاشگری و تنش های خیابانی عریان و محسوس نیست اما صورت غم زده فرزندان،انزوا و افسردگی و آثار ضرب و جرح بر روی گونه اعضای خانواده موید واقعیت های تلخی است که در چاردیواری منازل و پشت درب های بسته رخ می دهد.
در این گزارش جامعه شناسان و روانشناسان به نحو دقیق تری به زوایای پیدا و پنهان این ناهنجاری می پردازند.
کاظم سوریان،آسیب شناس اجتماعی در این باره اظهار داشت:عمده قربانیان خشونت های خانوادگی از طیف زنان و کودکان هستند و به نوعی می توان گفت زنان خانواده به نحو پررنگ تری در معرض این آسیب قرار دارند.
وی افزود:خشونت خانگی صرفا به درگیری فیزیکی ختم نمی شود بلکه رفتارهای بدبینانه،حبس همسر یا فرزندان در منزل،اعمال محدودیت های شدید،فحاشی،تهدید و…از نمونه خشونت هایی است که در قالب پرخاشگری و خشونت خانگی می گنجد،اما برجسته ترین وجه خشونت خانگی معطوف به پرخاشگری و خشم فیزیکی می شود.
سوریان عنوان کرد:یکی از شاخصه ها و ویژگی های خشونت خانگی،پنهانی بودن آن است که عموما دغدغه هایی که برای حفظ آبرو وجود دارد باعث نهان ماندن و مخفی کاری در آن می شود.
این آسیب شناس اجتماعی افزود:ضریب پنهان کاری در خشونت علیه همسر بیشتر از خشونت علیه فرزندان است و به تعبیری می توان گفت خشونت علیه فرزندان عریان تر از خشونت علیه زنان در محیط خانه و خانواده است.
وی افزود:نکته ظریفی که در این ناهنجاری وجود دارد معطوف به پشیمانی عامل خشونت می شود،به واقع گاهی مشاهده می شود که فرد پرخاشگر پس ازاعمال خشونت و گذشت زمان از رفتار خویش پشیمان می شود اما در مواردی نیز،بعد از آرام شدن فضا،بی تفاوتی خاصی در عامل خشونت مشاهده می شود و به تعبیری عذاب وجدانی و پشیمانی در عامل بروز رفتار خشونت آمیز مشاهده نمی شود.
سوریان گفت:در مورد نخست مهار خشونت و بازگشت آرامش و ثبات و مدیریت پرخاشگری آسان تر از حالت دوم است و به تعبیری می توان گفت خطر و تهدید اصلی در شرایطی نگران کننده تر است که عامل خشونت پس از پرخاشگری با هیچگونه عذاب وجدانی مواجه نشود.
مهار خشونت های خانگی،از مشاوره تا فراگیری تکنیک های کنترل خشم
می توان یک عامل خاص را در بروز خشونت عنوان کرد و در واقع مولفه های بسیاری اعم از روحی،روانی،جسمی،ژنتیکی،محیطی،تجربیات شخصی و…در بروز پرخاشگری موثر است.
فارغ از اینکه چه عواملی در بروز خشونت موثر است مهار و مدیریت خشونت،اصل حائز اهمیتی است که با مشاوره و کسب آموزش های مهارت های زندگی محقق و میسر می شود.
آموزش تاثیرگذارترین مولفه در پیشگیری،مهار و درمان و رفع و دفع خشونت و پرخاشگری محسوب می شود و باید به این عنصر تعیین کننده از دوران تحصیلی توجه ویژه ای شود.
نباید با ساده انگاری به خشونت خانگی نگریسته شود زیرا تبعات و عوارض مخرب خشونت خانگی در فرزندان به عنوان وارثان خشونت در آینده و همچنین التهاب و تنش و سلب آرامش از کانون خانواده ظهور و بروز پیدا می کند.
عدم مهار خشونت باعث تخریب بنیان خانواده می شود و گاهی این کانون حیات بخش و هدایت کننده نسل های فردا را با فروپاشی و اضمحلال همراه می سازد.
