به گزارش سایک نیوز به نقل از آنا، محققان مرکز هوش مصنوعی گوگل موفق شدند طی آزمونی اثبات کنند که هوشهای مصنوعی توانایی رمزگذاری و پنهانکاری خلاقانه را دارند.
مارتین عبادی و دیوید اندرسن دو محقق مرکز هوش مصنوعی گوگل در یک تحقیق جسورانه توانایی رمزگذاری و پنهانکاری مسائل شخصی خود را سنجیدند. از آن جایی که در زندگی روزمره بیشترین پنهانکاریها و رمزگذاری در روابط زناشویی و بین زنان و مردان اتفاق میافتد، این محققان نیز چنین زمینهای را ایجاد کردند.
روش کار بهاین شکل بود که سه شبکه هوشمند به نامهای آلیس، باب و حوا انتخاب شدند. قرار بر این شد که شبکه هوشمند آلیس پیامهای رمزگذاری شدهای را برای باب بفرستد و باب آنها را پاسخ دهد اما در این میان حوا تلاش میکرد که خودش کشف کند محتوای گفتوگوی آلیس و باب چیست.
در ابتدای کار آلیس تلاش داشت با شکسته نوشتن و روشهای اینچنین پیام خود را پنهان کند و باب کلا قادر به درک محتوای پیامهایش نبود اما به تدریج آلیس در رمزگذاری تبحر پیدا کرد و حوا با تلاشهای خود موفق به کشف بخش زیادی از رمزها شد.
پژوهشگران با توجه به این که آلیس حداکثر ۱۶ بیت برای هر پیام در اختیار داشت و برای پیام از دو حرف صفر و یک استفاده میکرد، این طور فرض کردند که حوا برای کشف رمز کار آسانی داشت و تنها باید ۵۰ درصد از حروف را با حدس مشخص کند. در ابتدای کار این هوشهای مصنوعی با دشواریهایی روبهرو بودند اما پس از ۱۵ هزار پیام رمزگذاری شده، این شبکههای هوشمند توانایی قابل توجهی در پنهان کردن قصد خود به دست آوردند.
نتایج این تحقیق نشان میدهد که توانایی یادگیری در هوش مصنوعی میتواند منجر به توانمندیهایی مانند پنهانکاری و تلاش برای استقلال شود اما این توانمندیها هماکنون بسیار ابتدایی و پایینتر از حداقل توانایی انسانی است. در صورتی که پیشرفتهای آینده در هوشهای مصنوعی با همین سرعت ادامه یابد، ممکن است شاهد روزهایی باشیم که رباتها و شبکههای کامپیوتری هوشمند با یکدیگر مکالمههایی دارند که برای انسانها قابل فهم نیست و آنها میتوانند کارهایی را مخفیانه از صاحبانشان برنامهریزی کنند