۱۰ روش عجیب درمان بیماری های روانی در تاریخ (بخش دوم)

۱۰ روش عجیب درمان بیماری های روانی در تاریخ (بخش دوم)

ادامه از بخش اول: مدارک زیادی از درمان های غیر انسانی بیماری های روانی در طول تاریخ وجود دارد. قضاوت کردن در مورد مداخلات روانشناختی جدید بسیار آسان است اما مطالعه در مورد تاریخ و سیر تکاملی درمان بیماری های روان می تواند به داشتن چشم انداز وسیع تر متخصصان این حوزه کمک کننده باشد.

در این مقاله به ۱۰ روش عجیب روان درمانی خواهیم پرداخت :

 

۶- درمان های جسمانی : حمام آب یخ و بستن دست و پا
درمان اخلاقی درمانی شایع در قرن ۱۸ میلادی بود. اما حتی در آن زمان نیز پزشکان به طور کامل بیماری های روانی و جسمانی را از یکدیگر متمایز نساخته بودند. در نتیجه بسیاری از درمان ها رویکردی کاملا جسمانی نسبت به بهبود بیماری های روانی و علائم آن ها داشتند. این روش ها شامل حمام آب یخ، ایزوله کردن و بستن دست و پا و ایجاد محدودیت های جسمی برای بیماران بود.

۷- دیوانه خانه ها : قرنطینه کردن بیماران
دیوانه خانه ها اماکنی بودند که افراد دارای اختلالات روانی در آن ها ظاهرا برای درمان اما در واقع برای دور بودن از چشم خانواده و جامعه ، اسکان داده می شدند.
ازدحام بیش از حد جمعیت در این مراکز منجر به نگرانی در مورد کیفیت مراقبت از افراد بستری شده و موجب افزایش آگاهی از حقوق مبتلایان به بیماری های روانی گردید. حتی امروزه نیز، بیماران روان ممکن است دوره های بستری در بیمارستان را تجربه کنند اما جامعه نظارت بیشتری بر کیفیت مراقبتی که افراد در این مراکز دریافت می کنند اعمال می کند.

 

۸- کمای دیابتی : راه اندازی مجدد مغز
ایجاد بیهوشی به وسیله پایین آوردن قند خون، علی الخصوص در دهه ۱۹۳۰ به عنوان درمانی برای بیماری های روانی مورد توجه قرار گرفت. زیرا اعتقاد بر این بود که تغییرات سطح انسولین، سیستم عصبی مغز را تغییر خواهد داد. این روش درمانی برای دهه ها توسط پزشکانی که قویا اصرار بر نتایج مثبت آن بر روی بیماران داشتند، ادامه یافت.
این نوع بیهوشی برای ۱ تا ۴ ساعت به طول می انجامید و سرانجام این روش درمانی در دهه ۱۹۶۰ از بین رفت.

۹- درمان با مِترازول : مقدمه ای بر الکتروشوک
با تکامل فهم بیماری های روانی، بسیاری از پزشکان اعتقاد پیدا کردند که تشنج ناشی از وضعیت هایی مانند صرع و بیماری های روانی مانند اسکیزوفرنی هم زمان اتفاق نمی افتند. بنابراین تشنج هایی ساختگی به وسیله داروهای محرکی چون مترازول برای کاهش بیماری های روانی مورد استفاده قرار گرفت. استفاده از مترازول از سال ۱۹۸۲ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا ممنوع اعلام شد و کم کم عدم اثربخشی این نوع تشنج ها و نتایج درمانی شان مشخص گردید.
همچنین پژوهشگران بعدها متوجه شدند که حقیقتا صرع و اسکیزوفرنی همزمان اتفاق نمی افتند.
روش های درمانی مرتبط با تشنج نیز بعدها منجر به مطالعه بر روی روش درمانی موثرتری با نام الکتروشوک گردید.

۱۰- تب درمانی : یک بیماری عامل درمان بیماری دیگر
یونانیان باستان تصور می کردند که دوره هایی از تب در بعضی موارد موجب درمان سایر علائم در بیماران می شود. اما این موضوع تا اواخر دهه ۱۸۰۰ که از تب به عنوان روشی برای درمان بیماری های روانی استفاده شد، عملا کاربردی نداشت.
روانپزشک اتریشی ، ژولیوس وگنر یک بیمار مبتلا به سفلیس را به بیماری مالاریا آلوده کرد و در نتیجه تب، موجب درمان جنون ناشی از سفلیس در فرد شد. پس از آن سایر بیماری ها برای ایجاد تبی مختصر به جهت درمان بیماری های روانی مورده استفاده قرار می گرفتند.

 

بخش اول این مقاله را در اینجا بخوانید.

ترجمه : تیم تخصصی سایک نیوز

منبع : everydayhealth.com