دو مقاله محققین ایرانی در زمینه اوتیسم بعنوان مقالات برتر ۴۰ سال گذشته

به گزارش سایک نیوز به نقل از روابط عمومی دانشگاه اصفهان، دو مقاله از مجموع مقالات چاپ شده توسط دکتر احمدرضا موحدی عضو هیات علمی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی و تیم تحقیقاتی همکار بعنوان مقالات برتر در حوزه درمان اوتیسم شناخته شدند.

پژوهشگران دانشگاه مک مستر و اونتاریو کانادا مقاله های مرتبط با مداخلات فعالیت بدنی در کودکان مبتلا به اوتیسم در سطح جهان را از زمان انجام اولین پژوهش تا سال ۲۰۱۶ مرور نمودند و با چاپ مقاله ای در مجله معتبرAutism که در حیطه روانشناسی بالینی و رشدی منتشر می شود، از بین ۱۲۸ اثر منتخب اولیه سه پژوهش را واجد مرتبه کیفی عالی معرفی نمودند که دو پژوهش از این سه پژوهش منتخب متعلق به تیم تحقیقاتی دانشگاه اصفهان است.

در سال ۲۰۱۶ مقاله ای با عنوان ” A systematic review of the behavioural outcome following exercise interventions for children and youth with autism spectrum disorder “ در مجله معتبر “Autism” (با مرتبه کیفی Q۱ و ضریب تاثیر ۲/۳ و اچ ایندکس برابر با ۶۴) توسط دکتر امیلی برمر، دکتر مایکل کروزیر و دکتر مگان لوید از دانشگاه های McMaster و Ontario به چاپ رسیده است که طی آن مقالاتی که موضوع علمی آن ها اثر مداخلات فعالیت بدنی بر پیامدهای رفتاری در کودکان و جوانان مبتلا به اتیسم (۱۶ سال و کمتر ) بوده است و در بازه زمانی منتهی به سال ۲۰۱۶ منتشر شده اند را مورد مرور سیستماتیک از طریق جستجوی دقیق و جامع با استفاده از فرایند اسکرینینگ دو مرحله ای، ارزیابی نقادانه و موشکافانه و سخت، و تحلیل انتقادی قرار دادند. طی این تحقیق از بین انبوه پژوهش های انجام شده تعداد ۱۲۸ مقاله برای بررسی اولیه انتخاب و بر اساس اعتبار مقالات، تعداد مقالات مورد بررسی به تدریج کاهش یافت. اعتبار و کیفیت مقالات بر اساس معیار SIGN که یک روش کاملا پذیرفته شده بین المللی جهت تعیین اعتبار و کیفیت پژوهشی مقالات می باشد مورد ارزیابی قرار گرفت. از بین مقالاتی که معتبر تشخیص داده شدند نشان عالی (High) تنها به سه پژوهش تخصیص داده شده است که خوشبختانه دو مورد از این سه پژوهش مربوط به تیم تحقیقاتی دانشگاه اصفهان شامل دکتر احمدرضا موحدی ، خانم فاطمه بهرامی، دکتر سید محمد مرندی و دکتر احمد عابدی می باشد. لازم به ذکر است که مقالات این همکاران دانشگاهی در مجلات بسیار معتبر در حیطه روانشناسی چاپ شده اند و دارای ضریب تاثیر حدود ۴ در زمان چاپ می باشند.