سایک نیوز به نقل از انجمن علوم روانشناسی: بازی‌های المپیک 2020 توکیو نه تنها به دلیل برگزاری در طول همه‌گیری کووید-19، بلکه به دلیل اینکه اولین رویداد ورزشی بود که ضربان قلب رقبا را اندازه‌گیری و پخش می‌کرد، منحصربه‌فرد بود. تجزیه و تحلیل این داده‌های بیومتریک توسط Yunfeng Lu (دانشگاه نانجینگ) و Songfa Zhong (دانشگاه ملی سنگاپور، دانشگاه نیویورک ابوظبی) در علوم روان‌شناسی، پشتیبانی تجربی از چیزی را که طرفداران ورزش مدت‌ها به آن مشکوک بودند، ارائه می‌کند: زمانی که ورزشکاران المپیک فشار را احساس می‌کنند، عملکرد آنها آسیب می‌بیند.

لو و ژونگ در مصاحبه‌ای گفتند: «ما دریافتیم که ضربان قلب بالا با عملکرد ضعیف مرتبط است. این نشان می دهد که بهترین ورزشکاران حرفه ای نیز  تحت تاثیر استرس روانی منفی قرار می گیرند، حتی اگر به طور کلی برای مقابله با فشار  روانی به خوبی آموزش دیده باشند.

تیراندازی با کمان المپیک شامل انواع مختلفی از مسابقات انفرادی و تیمی است، اما برای این مطالعه، لو و ژونگ بر روی مسابقات انفرادی درون جنسیتی که داده‌های ضربان قلب در دسترس بود، تمرکز کردند. در این مسابقات ضربان قلب 122 تیرانداز مرد و زن پخش شد. فدراسیون جهانی تیراندازی با کمان، با همکاری پاناسونیک، ضربان قلب ورزشکاران را با استفاده از دوربین‌هایی با نرخ فریم بالا اندازه‌گیری کرد که برای تشخیص بازتاب پوست طراحی شده‌اند و می‌توانند ضربان قلب فرد را تا 96 درصد نزدیک به اندازه پالس اکسیمتر یا الکتروکاردیوگرام تعیین کنند.

در طول هر مسابقه، کمانداران انفرادی تعداد مشخصی از تیرها را به سمت یک هدف پرتاب کردند که برای هر شلیک محدودیت زمانی 20 ثانیه وجود داشت. کمانداران می‌توانند حداکثر 10 امتیاز برای یک شلیک بی‌نقص کسب کنند، و هر چه تیر از مرکز هدف دورتر می‌افتد، امتیاز کاهش می‌یابد.

لو و ژونگ دریافتند که ورزشکارانی که ضربان قلب آنها قبل از زدن یک ضربه بیشتر بود، به طور مداوم در آن ضربات امتیاز کمتری کسب کردند. در حالی که سن و جنسیت کمانداران به طور قابل توجهی بر رابطه بین استرس و عملکرد تأثیر نمی گذارد، تعدادی از عوامل مرتبط با ماهیت مسابقه تأثیرگذار بودند.

افزایش ضربان قلب به احتمال زیاد باعث کاهش عملکرد کمانداران با رتبه پایین تر و همه کماندارانی شد که امتیاز کمتری نسبت به حریف خود در آن مرحله از مسابقه داشتند. همچنین رابطه قوی‌تری بین استرس و عملکرد هنگام نزدیک‌ شدن به پایان هر مسابقه وجود داشت، احتمالاً به دلیل افزایش فشار با پیشرفت ورزشکاران در مسابقات.

لو و ژونگ نوشتند: ورزشکاران باتجربه معمولاً برای مدیریت استرس روانی آموزش می بینند، اما نتایج ما نشان می دهد که همچنان تحت تأثیر استرس روانی قرار دارند.

به گفته لو و ژونگ، علاوه بر ارائه شواهدی برای ارتباط بین استرس و عملکرد در یک محیط واقعی، این تحقیق نشان می‌دهد که ضربان قلب ثبت‌شده توسط دوربین‌های با نرخ فریم بالا می‌تواند به عنوان منبع قابل اعتمادی از داده‌های بیومتریک عمل کند. در شرایطی مانند همه‌گیری COVID-19 که در آن محققان و شرکت‌کنندگان ممکن است نتوانند شخصاً ملاقات کنند.

لو و ژونگ گفتند، در کارهای آینده، این فناوری می تواند برای مشاهده اینکه چگونه استرس روانی بر عملکرد ورزشی در ورزش های مختلف تأثیر می گذارد، استفاده شود. محققان همچنین می‌خواهند بیشتر بررسی کنند که چگونه ضربان قلب بدون تماس در لحظه می‌تواند در مطالعات رفتاری در محیط‌های آزمایشگاهی و میدانی گنجانده شود.