سایک نیوز به نقل از دانشگاه ادیت کوان: سرطان سینه شایع ترین شکل این بیماری در بین زنان است. در استرالیا از هر هشت زن یک زن تا سن 85 سالگی به سرطان سینه مبتلا می شود.
رادیوتراپی به عنوان یکی از اجزای مهم درمان سرطان سینه ظاهر شده است، اما می تواند منجر به خستگی ناشی از سرطان شود و بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بیماران از جمله رفاه عاطفی، جسمی و اجتماعی تأثیر منفی بگذارد.
با این حال، آخرین تحقیقات دانشگاه ادیت کوان (ECU) نشان داده است که ورزش ممکن است رادیوتراپی را برای بیماران قابل تحمل‌تر کند.
مؤسسه تحقیقاتی پزشکی ورزش، 89 زن را در این مطالعه شامل شد که 43 زن یک برنامه 12 هفته ای مبتنی بر خانه را تکمیل کردند که شامل یک رژیم ورزشی هفتگی شامل یک تا دو جلسه تمرین مقاومتی و 30 40 دقیقه تمرین هوازی بود. بقیه بیماران گروه کنترل بودند که در برنامه تمرینی شرکت نکردند.
محققان دریافتند بیمارانی که ورزش می کردند در طول و بعد از رادیوتراپی در مقایسه با گروه کنترل سریعتر از خستگی ناشی از سرطان بهبود می یابند و شاهد افزایش قابل توجهی در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت پس از رادیوتراپی بودند. هیچ اثر نامطلوبی از ورزش گزارش نشده است.
پروفسور راب نیوتن، سرپرست مطالعه، گفت: این نشان می‌دهد که ورزش مقاومتی و هوازی در منزل در طول پرتودرمانی، در تسریع بهبودی خستگی ناشی از سرطان و بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، ایمن، امکان‌پذیر و مؤثر است.
وی گفت: پروتکل خانگی ممکن است برای بیماران ارجحیت داشته باشد، زیرا هزینه پایینی دارد، نیازی به مسافرت یا نظارت حضوری ندارد و می تواند در زمان و مکان مورد نظر بیمار انجام شود. “این مزایا ممکن است راحتی قابل توجهی را برای بیماران فراهم کند.”
نتایج مهم
دستورالعمل ملی فعلی استرالیا برای بیماران سرطانی ورزش هوازی با شدت متوسط را به مدت 30 دقیقه در روز، پنج روز در هفته یا ورزش هوازی شدید به مدت 20 دقیقه در روز به مدت سه روز در هفته توصیه می کند.
آنها همچنین به 8 الی 10 تمرین قدرتی با 8-12 بار تکرار در هر تمرین، برای دو تا سه روز در هفته نیاز دارند.
با این حال، دکتر جورجیوس ماوروپالیاس، سرپرست این مطالعه، گفت که مزایای تمرینات آن با شدت کمتر ورزش نیز همچنان مشاهده می شود.
با این حال، برنامه‌های ورزشی متناسب با ظرفیت تناسب اندام شرکت‌کنندگان بود و متوجه شدیم که دوزهای بسیار کمتر ورزش نسبت به آنچه در دستورالعمل‌های ملی توصیه می‌شود، می‌تواند تأثیرات قابل‌توجهی بر خستگی مرتبط با سرطان و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در طول و بعد از پرتودرمانی داشته باشد. ”
این مطالعه همچنین نشان داد زمانی که شرکت‌کنندگان یک برنامه ورزشی را شروع کردند، اکثرا به آن پایبند بودند.
گروه ورزش، بهبود قابل توجهی در فعالیت بدنی خفیف، متوسط و شدید تا 12 ماه پس از پایان برنامه ورزشی تحت نظارت گزارش کردند.
دکتر ماوروپالیاس گفت: “به نظر می رسد برنامه تمرینی در این مطالعه باعث ایجاد تغییراتی در رفتار شرکت کنندگان در مورد فعالیت بدنی شده است.”
بنابراین، جدای از اثرات مفید مستقیم بر کاهش خستگی ناشی از سرطان و بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در طول رادیوتراپی، پروتکل‌های ورزش خانگی ممکن است منجر به تغییراتی در فعالیت بدنی شرکت‌کنندگان شود که پس از پایان برنامه ادامه پیدا می‌کند.
