به گزارش سایکنیوز و نقل از میگنا زبان و گویایی یکی از الطاف خداوندی است که امکان ارتباط و رشد بهتر رو به انسان می دهد و زبان ارتباط با کودک و دنیای شیرین او بازی است که هرآنچه می آموزد و باعث رشد و تکامل کودک می شود، بازی است.
روانشناسان و درمانگران کودک برای والدگری شیوه ای رو پیشنهاد داده اند که پایه ی اصلی آن بازی کردن با کودک است.
با آموزش دیدن والدین، برقراری ارتباط درست، بطوریکه پاسخگوی نیازهای کودک بوده وبتواند مدیریت تربیت کودک را در دست والدین قرار دهد.
وقتی با والدین صحبت می کنیم می گویند که همیشه با کودک بازی می کنند و یا وسایل بازی او را فراهم کرده اند از بهترین اسباب بازی ها و…..
منظور ما درمانگران از بازی یک زمان نیم ساعته با هر کودک بالای ۲سال تا دوره ی نوجوانی است که قاعده و قانون خاص خودش را دارد.
اول با کودک صحبت می شود که قرار است مادر یا جایگزین مادر که مهمترین نقش تربیت کودک با اوست هر روز به مدت نیم ساعت با فراغت بال مادر بازی کند . به کودک می گوییم که هر بازی که کودک دوست دارد مادر به پیشنهاد او بازی می کند اما بازی باید تحرکی باشد و طوری نباشد که به خودش یا مادر آسیب برساند و بازیهای کامپیوتری و … نباشد. در توان مادر باشد.
مهم از این نیم ساعت با کودک بودن تعامل است حتی گاهی کودکان می گویند بازی نمی خواهند و فقط مادر یا جایگزین مادر این نیم ساعت رو فقط بشنوند صحبت ها و تعریف خاطرات. اصلا ایرادی نداری، در ابتدا کودکان بخاطر شاغل بودن یا حوصله نداشتن مادران فقط می خواهند برای تعامل با او در گوش شنوا داشته باشند تا انرژی خود را تخیله کنند یا اینکه حوصله ی مادران را بسنجند.
مادران بهتر است این نیم ساعت را در ۲۴ ساعت شبانه روز خود خالی کنند بطوریکه کار منزل یا شخصی نداشته باشند و یا اگر فرزند دیگری دارند از کوچک به بزرگ زمان نیم ساعته را از فرزند کوچک تر شروع کنند وبا فرزندان صحبت کنند که زمان هر کودکی فقط با او هست و بقیه مشغول کارهای خودشان باشند.