نتایج این مطالعه بر روی بیش از 10هزار نوجوان آمریکایی 13 تا 18 ساله نشان داد، نوجوانانی که در مناطقی با سطح بالایی از نور مصنوعی در شب زندگی می‌کنند، به‌طور متوسط ​​حدود 29 دقیقه بعد از رفتن به رختخواب به خواب می‌روند و نوجوانانی که در مناطق با کمترین میزان نور در شب زندگی می‌کنند، به‌طور متوسط ​​حدود 11دقیقه بعد از رفتن به رختخواب به خواب می‌روند.

علاوه بر این، میزان بیشتر نور مصنوعی با افزایش خطر اختلالات اضطرابی و روحی همراه است.

محقق این تحقیق دیانا پکساریان، پژوهشگر فوق دکتری در انستیتوی ملی بهداشت روانی ایالات‌متحده (NIMH) اظهار کرد: نوجوانانی که در معرض نورهای مصنوعی بیشتری قرار دارند، احتمال دارد اختلال دوقطبی یا فوبیای خاصی را تجربه کنند.

کاتلین مریکانگاس، محقق ارشد استرس و مدیر شعبه تحقیقات اپیدمیولوژی ژنتیک NIMH گفت: قرار گرفتن در معرض نور محیطی تنها یک عامل در شبکه پیچیده‌ تاثیرات بر خواب و رفتار است. وی معتقد است که این امر می‌تواند هدف مهمی برای پیشگیری و مداخلات در سلامت نوجوانان باشد.

اختلال خواب و اختلال در ریتم شبانه‌روزی بدن از ویژگی‌های مهم در اختلالات روحی ازجمله دوقطبی بودن است. بنابراین اختلال خواب ممکن است با قرار گرفتن در نور مصنوعی و سلامت روح مرتبط باشد که در تحقیقات آینده به این موضوع پرداخته خواهد شد.

این مطالعه همچنین نابرابری‌های اجتماعی را در معرض نور مصنوعی نشان داد. نتایج این تحقیقات نشان داد، نوجوانان در گروه‌های اقلیت نژادی و قومی، از خانواده‌های مهاجر یا خانواده‌هایی که درآمد کمتری دارند، شب‌هنگام در مناطقی با سطح بالایی از نور در فضای باز زندگی می‌کنند.

دکتر ویکتور فروناری، نایب‌رئیس روان‌پزشکی کودک و نوجوان در بیمارستان زوکر هیلساید در گلن نیویورک گفت: “اگرچه هنوز مشخص نیست فرآیند این عملکرد چیست، اما پیوند بین نور شب و بهزیستی ذهنی نوجوانان نیازمند بررسی‌های بیشتری است. اما محدود کردن نور مصنوعی در شب، ممکن است تاثیر مفیدی بر خلق‌وخوی داشته باشد.”

بریتانی لماندا کارشناس ارشد اعصاب و روان در بیمارستان لینوکس هیل ( Lenox Hill ) نیویورک این مقاله را جالب دانست، زیرا نوجوانان همچنان با افزایش سطح استرس تحصیلی و عملکردی روبرو هستند.

وی معتقد است که خواب یک جنبه اساسی از سلامت مغز، سلامت جسم، سلامت شناختی و عاطفی است و به ویژه در سال‌های شکل‌گیری نوجوانی ما بسیار مهم است. ما می‌دانیم که بسیاری از نوجوانان خواب کافی ندارند و به دلیل تاخیر زمانی طی شب و یا صبح زودتر از خواب بیدار می‌شوند.

لوموندا گفت: خبر خوب این است که راه‌حل‌های ساده مانند پرده یا استفاده از اتاق‌هایی که از منابع نور مصنوعی به‌عنوان اتاق‌خواب استفاده‌نشده باشند، می‌توانند مداخلات مثبت و احتمالا ساده برای کاهش نور باشند و امیدوارم الگوهای خواب و پیامدهای سلامتی را بهبود بخشند.

نتایج این تحقیق به‌صورت آنلاین در بخش روان‌پزشکی JAMA منتشرشده است.