دکتر «لوسیانا بیسدوفسکی» نویسنده و محقق در موسسه‌ی روانشناسی و نوروبیولوژی رفتاری در دانشگاه توبینگن آلمان، خاطر نشان کرد: «مطالعه‌ی ما نشان می‌دهد که خواب از پتانسیل لازم برای افزایش بازدهی واکنش «سلول‌های T» برخوردار است. با توجه به شیوع بالای اختلال‌های خواب که کم‌خوابی، استرس مزمن، افسردگی، پیری و غیره را به‌همراه دارد، این یافته می‌تواند مفید و موثر واقع شود.»
سلول‌های T به دسته‌ای از سلول‌های خونی سفید اطلاق می‌شود که نقشی حیاتی در واکنش سیستم ایمنی بدن دارند. وقتی این سلول‌ها هدف خاصی مثل سلولِ آلوده به ویروس را مورد شناسایی قرار می‌دهند، پروتئین‌های چسبناکی به‌نام «انتگرین‌ها» را فعال می‌کنند. این سلول‌ها به هدف مورد نظر متصل شده و آن‌را از پای در می‌آورند. اگر چه اطلاعات زیادی درباره‌ی سیگنال‌هایی که انتگرین‌ها را فعال می‌کنند وجود دارد، اما سیگنال‌هایی که توانایی سلول‌های T را در اتصال به هدف‌شان محدود می‌کنند، هنوز به خوبی درک نشده‌اند.
دکتر بیسدوفسکی و همکارانش تصمیم گرفتند تاثیر گروه مختلفی از مولکول‌های سیگنال‌دهنده به‌نام «آگونیست‌های گیرنده جفت» یا همان Gαs را مورد بررسی قرار بدهند. بسیاری از این مولکول‌ها می‌توانند دستگاه ایمنی را سرکوب کنند، اما اینکه آیا آن‌ها توانایی سلول‌های T را برای فعال‌سازی انتگرین‌های‌شان و اتصال به سلول‌های هدف با محدودیت روبه‌رو می‌سازند یا خیر، هنوز مشخص نیست. دانشمندان دریافتند که آگونیست‌های گیرنده جفت Gαs، شامل هورمون‌های آدرنالین و نورآدرنالین، مولکول‌های حامی التهاب E2 و D2 و آدنوزین، نگذاشتند سلول‌های T انتگرین‌های‌شان را پس از شناسایی هدف‌شان فعال کنند.
دکتر «استویان دیمیتروف» محقق در موسسه‌ی روانشناسی و نوروبیولوژی رفتاری در دانشگاه توبینگن آلمان، گفت: «میزان این مولکول‌های لازم برای پیشگیری از فعال‌سازی انتگرین در شرایط بیماری‌زای زیادی مشاهده شده است؛ مثل رشد تومور، عفونت مالاریا، کمبود اکسیژن در بافت‌های بدن و استرس؛ لذا این مسیر می‌تواند در سرکوب ایمنی نقش داشته باشد.» وقتی بدن در حالت خواب است، سطح آدرنالین و پروستاگلاندین رو به کاهش می‌گذارد. محققان سلول‌های T برگرفته از شرکت‌کنندگان سالم در مطالعه را مورد مقایسه قرار دادند؛ البته زمانی که خواب بودند یا کل شب را بیدار بودند.
سلول‌های T برگرفته از شرکت‌کنندگانِ در حال خواب، از میزان بالای فعال‌سازی انتگرین در مقایسه با افراد بیدار حکایت داشت. محققان تایید کردند که تاثیر مفید خواب بر فعال‌سازی انتگرین به دلیل کاهش فعال‌سازی گیرنده جفت Gαs بود. محققان در پایان گفتند: «مطالعه‌ی ما علاوه بر کمک به توضیح اثرات مفید خواب و اثرات منفی اختلال‌هایی مثل استرس، می‌تواند باعث توسعه‌ی راهبردهای درمانی جدیدی شود که توانایی سلول‌های T را برای اتصال به هدف‌شان ارتقا ببخشد. برای مثال، این کار می‌تواند برای ایمنی درمان سرطان مفید باشد؛ جایی که سلول‌ها برای حمله و کشتن سلول‌های تومور وارد عمل می‌شوند.»
منبع: مجله علمی ایلیاد
