فرزند آوری شیرینترین تجربه در زندگی هر بانویی است، اما گاهی اوقات برخی اختلالهای روانی این خاطره شیرین را به کابوس تبدیل میکند.
به گزارش سایک نیوز و به نقل از بهداشت نیوز: کارشناسان درجدیدترین پژوهشهای خود دریافتند اختلال توکوفوبیا (Tokophobia) بر ۲۲ درصد از زنان اثرگذار است و سبب ترس آنها ازبارداری، زایمان و فرزند آوری میشود.
این اختلال دربرخی افراد به شدت فعال و سبب آسیب به سلامت روان آنها میشود به طوری که دربرخی موارد اقدام به سقط جنین میکنند یا هرگز صاحب فرزند نمیشود.
پژوهش روی اختلال روانی توکوفوبیا به وسیله دانشمندان دانشگاه هال انجام شده است و آنها در نظر دارند راهکاری برای کمک به بانوان درمواجه با این اختلال روانی پیدا کنند.
محققان علوم روانشناسی اختلال توکوفوبیا را به دو حالت ابتدایی وثانویه تقسیم بندی میکنند؛ توکوفوبیای اولیه بر زنانی اثر میگذارد که تاکنون صاحب فرزند نشده اند و به شدت تحت تاثیر خاطرههای منفی اطرافیان، شنیدن داستانهای ترسناک و اغراق درباره زایمان و فرزند آوری قراردارند و به شدت از بارداری میترسند.
افرادی که دچار توکوفوبیای ابتدایی هستند معمولاً به دلیل گفتارهای تلخ اطرافیان و خانواده دچار ترس از بارداری و زایمان میشوند.
در توکوفوبیای ثانویه، زنان تجربه زایمان و بارداری را دارند و بروز اتفاقهایی تلخ، چون سقط جنین، بیماری در زمان بارداری، از دست رفتن نوزاد، زایمان سخت و مواردی از این دست سبب میشود تمایل دوباره به فرزند آوری نداشته باشند.
بررسیها نشان میدهند بانوانی که سطح اضطراب و افسردگی در آنها بالاست بیشتر در معرض ابتلا به اختلال روانی توکوفوبیا قراردارند، همچنین ابتلا به این بیماری میتواند زمینه ساز ابتلا به سایر بیماریهای جسمی و روانی درآنها شود.
برخی بانوان در دوران بارداری دچار تشدید اختلال توکوفوبیا میشوند به ویژه دگرگون شدن وضعیت جسمانی، احساس حرکت جنین، تنگی نفس، افزایش فشارخون، بی خوابی، اختلال درخوردن مواد غذایی، تهوع، نگرانی از بابت ابتلای نوزاد به انواع بیماریها و افسردگی در زمان بارداری از جمله شایعترین عارضههای توکوفوبیاست.
امکان دارد مشکل توکوفوبیا درطول دوران بارداری بهبود پیدا کند یا تشدید شود، اما کارشناسان به طور کلی اعتقاد دارند پس از زایمان و به دنیا آمدن فرزند دربانوان این اختلال بهبود مییابد.
کارشناسان به بانوانی که دچار این اختلال هستند توصیه میکنند با متخصص مشاوره انجام دهند، زیرا در صورت تشدید عارضه امکان گرفتن تصمیمهای اشتباه و جبران ناپذیر وجود دارد.