به گزارش سایک نیوز به نقل از روزنامه آرمان، امید مساح پژوهشگر اعتیاد مرکز تحقیقات سوءمصرف و وابستگی به مواد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی اظهار داشت: سن ۱۷ تا۲۲سالگی، بیشترین سن شروع و ۲۵تا ۳۵ سالگی بیشترین شیوع وابستگی به سوءمصرف مواد درکشور است.
وی ادامه داد: درباره چرایی اعتیاد زیاد سخن گفته شده و شاید پرداختن مجدد به این شرح که اعتیاد یک بیماری زیستیروانیاجتماعی است، تکرار گفتههای پیشین باشد. در واقع تلفیقی ازعوامل زیستی همچون خصوصیات ژنتیک، عوامل روانی همچون وقایع پراهمیت زندگی، افسردگی، اضطراب، خصوصیات شخصیتی و عوامل اجتماعی بسترساز بروز اعتیاد است.
وی افزود: دلبستگی، تعهد، خودکنترلی و قانونپذیری در جامعه از عوامل محافظتکننده اجتماعی مهم است و هرچه فرد نقش، مسئولیت و ارتباطات بیشتر اجتماعی مییابد، تابآوری او نیز بیشتر میشود. برعکس هرچه این خصوصیات کمتر باشد، اعتیادپذیری شخص بیشتر میشود. دراصل حضور درجمع و در معرض دید و قضاوت دیگران، از طریق تقویت قانونمداری و قانونپذیری، عامل محافظتکننده قدرتمندی برای فرد در برابر بحرانهاست و این شرایط منجر به افزایش حس همکاری و هنر کمکخواستن در افراد میشود که از ملزومات حل مسائل و مشکلات زندگی است.
مساح ابراز داشت: طبق ردهبندی سازمان جهانی بهداشت، ایران در رتبه ۱۱۴ در زمینه شادی قرار داشته و آمار بالای افسردگی، مصرف مواد محرک و شادیآفرین، مشروبات الکلی و حتی موادمخدر، هشدار برانگیزاست. صاحبنظران معتقدند نشاط و شادیهای اجتماعی ما در ارتباطات کلامی متوقف شده و از ارتباطات رفتاری و احساسی کمتر بهره میبریم. تفریحات غیرکلامی،عمدتا منفعلانه و شامل رفتن به رستوران، پاساژگردی، تماشای تلویزیون، بازیهای کامپیوتری و پرسه و جولان درفضای مجازی و مشابه آنهاست. نشاط و شادی واقعی و جمعی ازعوامل محافظتکننده قوی دربرابر اعتیاد است. نشاط فقط خنده و طنز نیست، احساس نشاط حسی درونی و درعین حال اصیل، مثبت و بادوام تصور میشود. اگر نشاط بادوام، اصیل و شادی واقعی ایجاد نشود، جامعه به شادیهای کاذب، کوتاه و گذرایی همچون مصرف مواد، الکل و غیره روکرده و مصرف همین مواد چون سیکلی معیوب، متعاقبا اندوه و افسردگی را به دنبال خواهد داشت.
مساح در پایان با تاکید بر اینکه براساس پژوهشهای اخیر کاهش بطئی و نامحسوسی در سن شروع اولین مصرف در افراد مصرفکننده وجود دارد گفت: البته این رقم درباره مواد مختلف و مصرفکننده دائمی بودن، نبودن، متغیراست،اما آنچه مسلم است بین ۱۷تا۲۲سالگی، بیشترین سن شروع و ۲۵تا۳۵سالگی بیشترین شیوع وابستگان به سوءمصرف مواد درکشور است. از طرفی فاصله زمانی اولین مصرف تا بیخانمانی یا اصطلاحا کارتنخوابی بهشدت کاهش یافته و این بهمعنای لزوم تقویت و گسترش برنامههای کاهش آسیب است.