اثرات زیان بار ناسزاگویی و دشنام

اثرات زیان بار ناسزاگویی و دشنام
به گزارش سایک نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از ناهنجاری های اجتماعی سالیان اخیر، میل و علاقه برخی جوانان به فحاشی است، موضوعی که به اعتقاد برخی از کارشناسان هرچه بر شدت آن افزوده شود به همان میزان سلامت اخلاقی، روانی و اجتماعی جامعه مخدوش می شود.
به کار بردن الفاظ رکیک و بی ادبانه که عبارت فحاشی و توهین بر آن اطلاق می شود، از ناهنجاری است که معمولاً از آن با عنوان خشونت کلامی یاد می شود.
چنین ادبیاتی از دیر باز در شرایطی مورد استفاده قرار می گرفته که برخی افراد برای بیرون ریختن و تخلیه خشم و عصبانیت خویش به آن مبادرت می ورزیدند، امری که در دایره ادب و اخلاق نمی گنجد و عمدتا توسط بزرگان علم،ادب و فرهنگ تقبیح شده است.
در سالیان اخیر شاهد استفاده از عبارات نا متعارف و زَنَنده،به عنوان روشی برای ابراز صمیمیت میان عده ای از جوانان  و نوجوانان هستیم که به واقع اتکای به چنین شیوه هایی برای ابراز و بیان صمیمیت از روش های مضحک و غیر قابل هضمی محسوب می شود که به نوعی نشان دهنده سقوط اخلاقی بخشی از بدنه اجتماعی جامعه است.
یک روانشناس و کارشناس امور تربیتی در این خصوص می گوید :دشنام و ناسزاگویی ناشی از جوش و التهاب احساسات و عواطف انسان است که در قسمتی از مغز پردازش می شود. طبق پژوهش های انجام شده،قدرت یادگیری ذهن انسان در خصوص ناسزاگویی و دشنام، چندین برابر کلمات و لغات دیگر است. اگرچه عمده علت دشنام را باید در خشم و عصبانیت جستجو کرد اما فرهنگ عمومی و افکار و اذهان جامعه در مجموع آن را نمی پذیرند و چنین خشونت های کلامی را نفی می کنند.

تبعات زیان بار و مخرب دشنام و ناسزا گویی چیست ؟

دشنام باعث تنزل ارزش اجتماعی می شود و در صورت عادت شدن چنین رفتار و روحیه ای،باعث انزوای شخص دشنام دهنده خواهد شد. افزایش ضریب بروز تنش یکی از پیامدهای دشنام گویی است زیرا ناسزاگویی نوعی از خشونت محسوب می شود که در کلام و گفتار فرد ظهور و بروز پیدا می کند.
تحمیل آسیب به اعتبار اجتماعی افراد،یکی دیگر از پیامدهای مخرب ناسزاگویی به شمار می رود که تشدید آن می تواند به شدت جایگاه و شان اجتماعی و فرهنگی فرد دشنام دهنده را زیر سئوال ببرد.

تاملی بر ریشه های ظهور و بروز دشنام و بد زبانی

عوامل و دلایل بسیاری را برای این ناهنجاری رفتاری می توان متصور بود که بستر و محیط اجتماعی، تجربیات شخصی، نوع حشرونشر و تعاملات اجتماعی فرد از نمونه عوامل موثر در این ناهنجاری محسوب می شود.
تلقی و برداشت هایی که از ناسزاگویی می شود نیز در شیوع این معضل رفتاری و کلامی موثر است، به عنوان نمونه برخی از دریچه شوخ طبعی و مزاح به این موضوع نگاه می کنند اما آنچه که اخلاق،ادب و مکتب اسلام نسبت به آن تاکید دارد،معطوف به رعایت نزاکت می شود و به واقع، ارزش ها و فرهنگ اصیل ایرانی به هیچکس چنین اجازه ای نمی دهد که با تکیه به روش های ناپسند و غیر اخلاقی اسباب شادی و خنده فرد یا گروهی را فراهم کند.
خودستایی و تحقیر دیگران، ناتوانی در احقاق حق وتوسل به رفتارهای ناپسند این چنینی از دیگر عوامل تاثیرگذار در شیوع این پدیده ناهنجار است.
 تربیت اصولی و اخلاق محور، عمده ترین راهکار مقابله با چنین ناهنجاری اخلاقی است، متاسفانه امروز مشاهده می شود که ناسزاگویی و بر زبان راندن واژگان توهین آمیز در برخی کودکان نیز رایج شده و می طلبد در چنین شرایطی والدین و نهادهای آموزشی با به کار بردن تکنیک های آموزشی و روانشناسی صحیح و اصولی مانع حساسیت زدایی از این امر غیر اخلاقی شوند ولزوم لحاظ کردن دقت نظر هر چه بیشتردر مهار این ناهنجاری اصلی اجتناب ناپذیر است که می تواند همچنان فرهنگ اصیل ایرانی که پایه و مبانی آن بر ادب واخلاق استوار است را به نحو شایسته تری حفظ و تقویت کند.

بیشتر بخوانید:


telegram2 files