از خوانش پریشی چه می دانید؟

از خوانش پریشی چه می دانید؟

به گزارش سایک نیوز به نقل از ایرنا، خوانش پریشی یا نارساخوانی از مهمترین اختلالات یادگیری است و براساس آمارهای اعلام شده بین ۱ تا ۳۰ درصد در جوامع گوناگون و ۲۰ درصد در ایران شیوع دارد.

خوانش پریشی یا نارساخوانی ‌(Dyslexia) نوعی اختلال یادگیری است که طی آن مغز در پردازش درست تصاویر معین مانند اعداد و حروف مشکل دارد.
نارساخوانی، بر توانایی کودک در خواندن و نوشتن تاثیر می گذارد و نشانه های آن در دوران دبستان و ورود کودک به مدرسه آشکار می شود، کودکی که مبتلا به خوانش پریشی است به طور معمول تا قبل از ورود به مدرسه مشکلی ندارد اما با شروع آموزش ها مشخص می شود که نمی تواند همپای همکلاسی های خود پیشرفت کند.

انواع اختلالات یادگیری

دکتر پیمان حسنی ابهریان متخصص علوم شناختی و رئیس مرکز مغز و شناخت پژوهشگاه علوم شناختی در این باره می گوید: سه نوع اختلال یادگیری داریم که مهمترین آن اختلال در خواندن یا خوانش پریشی و نارساخوانی است، دوم اختلال در نوشتن است که بیشتر با نوشتن دیکته مشخص می شود و به آن نارسانویسی می گویند و سوم اختلال یادگیری ریاضی است.

اختلالات یادگیری در واقع گروهی از اختلالات شناختی هستند که علت آنها اختلال در عملکرد مغزی است و با روش های توانبخشی_شناختی قابل درمان هستند.
این اختلالات عبارتند از اختلال در فرایند درک و کاربرد زبان شفاهی یا شنیداری و یا در محاسبات ریاضی نقش دارند، به عبارت دیگر افرادی که اختلال یادگیری دارند، در گوش دادن، فکر کردن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن، هجی کردن یا محاسبات دچار مشکل هستند.

علائم و روش تشخیص خوانش پریشی

زمانی می توان مساله اختلال یادگیری را مطرح کرد که کودک وارد دوره دبستان شده باشد و از ناتوانی های حرکتی، بینایی، شنوایی و کم توانی ذهنی یا مشکلاتی مانند مشکلات هیجانی، فقر فرهنگی فقر اقتصادی و مادی در رنج نباشد.به علاوه دانش آموز باید از ضریب هوشی ۸۵ به بالا برخوردار باشد و با توجه به سن و سطح کلاس خود در مهارت های تحصیلی، گوش دادن و مهارت های ساده خواندن، حل مساله و محاسبات ریاضی مشکل داشته باشد.

بنابراین در مورد کودکی که از لحاظ سطح هوشی متناسب با سایر همکلاسی های خود باشد و اختلالات خاص و همچنین مشکل بینایی، شنوایی و حرکتی نداشته باشد اما در تحصیل عقب تر از همکلاسی های خود باشد، می توان تشخیص اختلال یادگیری داد. این کودکان با وجود اینکه بهره هوشی طبیعی دارند، به خوبی قادر به ادامه تحصیل نیستند، برخی از اینها در یک درس خاص مثلا در خواندن یا ریاضی دچار مشکل هستند ولی برخی از آنها ممکن است که در چند درس دچار مشکل باشند. هرچه سن بالاتر می رود و دانش آموزان به مقاطع بالاتر تحصیلی می روند، این اختلال خود را بیشتر نشان می دهد.

اختلالات یادگیری یکی از اختلالات عصبی تکاملی و از شایعترین اختلالات در بین کودکان هستند که شیوع مختلفی برای آنها مطرح شده به گونه ای که یک تا ۳۰ درصد جمعیت جوامع را شامل می شود که شیوع نسبتا بالایی دارد. میزان شیوع این اختلال در ایران حدود ۲۰ درصد در شروع مدرسه است یعنی ۲۰ درصد کودکان دچار اختلال یادگیری هستند که عمده ترین آن نارساخوانی و اختلال یادگیری و حل مسائل ریاضی است.

با وجود آمار بالای شیوع این اختلال، هنوز به قدر کافی به این مساله توجه نشده است و کودک با انگ و برچسب هایی مانند تنبلی، بی سوادی، خنگی و بازیگوشی از بقیه کودکان جدا می شود. این مشکل بسیار جدی است و باید در مدارس غربالگری روی دانش آموزان در این زمینه صورت بگیرد و کودکانی که علائم این اختلال را دارد به متخصصان علوم شناختی ارجاع داده شوند.

 

راه های درمان

این اختلال درمان دارویی ندارد مگر اینکه در مواردی اختلالات یادگیری با اختلالات دیگری مانند بیش فعالی و نقص توجه همراه باشد که برای رفع بیش فعالی و نقص توجه او دارو تجویز می شود. اما اگر کودک تنها اختلالات یادگیری داشته باشد، مربوط به حوزه توانبخشی شناختی و توانمندسازی شناختی می شود که با برخی روش های آموزشی کمک می کند تا افرادی که مشکل خواندن دارند، بتوانند از طریق توانایی های دیگر، مهارت خواندن خود را تقویت کنند و صرفا محدود به دیدن حروف نباشند. همچنین به دانش آموزانی که اختلال ریاضی دارند، اعداد با روش های جذاب تری آموزش داده می شود و حجم آموزش در هر بار کمتر و شیوه های آموزشی متنوع تر می شود.

خوانش پریشی فراوان ترین اختلال یادگیری

آمارها نشان می دهند که تقریبا ۸۰ درصد دانش آموزانی که مشکل یادگیری دارند، در واقع در خواندن مشکل دارند، بنابراین اختلال خواندن شایعترین اختلال یادگیری است و طبعاً بیشترین حجم خدمات آموزشی و برنامه های مداخله ای تخصصی را نیز باید به خود اختصاص دهد. ختلال خواندن می تواند پیامدهای زیادی برای افراد، خانواده ها و جامعه داشته باشد، از این رو توجه به رفع این مشکل اهمیت زیادی دارد.

اختلال در یادگیری، نوشتن یا ریاضی، کم آسیب ترین نوع اختلال است و مشکل چندانی برای فرد ایجاد نمی کند اما فردی که در خواندن مشکل دارد در تمام دروس با مشکل مواجه می شود زیرا خواندن پایه تحصیل دانش است و به تبع آن در تمام مراحل زندگی خود نیز دچار مشکلاتی خواهد شد.
همچنین مساله دیگری که برای این افراد پیش می آید، این است که از سوی همکلاسی های خود ممکن است مسخره شوند یا اینکه معلم آنها را تنبیه یا سرزنش کند، این مساله باعث می شود که علاوه بر مشکل شناختی، مشکل هیجانی نیز برای آنها ایجاد شده و علاقه و انگیزه خود را برای مدرسه رفتن و اعتماد به نفس خود را از دست بدهند و تصور کنند که استعداد و توان یادگیری ندارند.

توصیه به خانواده ها

در درجه اول خانواده ها باید از برچسب زدن به کودکان خود که دچار این مشکل هستند، پرهیز کنند و نسبت به تشخیص به موقع این اختلال اقدام نمایند.
خانواده ها نباید کودکان خود را تحت فشار قرار دهند و در مقابل باید به آنها کمک کنند تا بر مشکل خود فایق آیند، مهمترین عامل حمایت عاطفی و ایجاد بستری مناسب برای آموزش و ادامه تحصیل آنها است.

مطالعات نشان داده اند که این کودکان اگر در بستر مناسبی تحت درمان قرار گیرند، نه تنها می توانند به خوبی آموزش بگیرند بلکه حتی می توانند از همکلاسی های خود جلوتر باشند.

بیشتر بخوانید:
مروری بر اختلالات یادگیری
بد شنوایی و کاهش مهارت یادگیری


telegram2 files