به گزارش سایک نیوز به نقل از مهر، پژوهش ها همواره نشان داده اند که اختلال در خواب همیشه پیش از افسردگی وجود داشته است و نه پس از آن که دلیل آن به طور واضح مشخص نیست.
در پژوهشی بر روی ناحیه «آمیگدال» یا بادامه مغز (که نقش مهمی در تنظیم اضطراب و هیجانات دارد)، مشخص شد شرکت کنندگانی که کمبود خوابی ۳۵ ساعته را تجربه کرده بودند به هنگام قرارگیری در معرض تصاویر منفی از لحاظ احساسی، در مقایسه با افرادی که کمبود خواب نداشتند، واکنش بادامه مغزشان بیشتر بود.
همچنین شرکت کنندگان کمتر قادر به کنترل هیجانات و احساسات خود بودند. این یافته می تواند توضیح دهد که چگونه اختلال در خواب موجب بروز مشکلاتی نظیر افسردگی می شود.
از سویی دیگر، مطالعات نشان می دهند افراد مبتلا به افسردگی یا در معرض خطر افسردگی، دارای میزان بالای التهاب در بدن شان هستند. از این رو سیستم ایمنی آنها در تلاش برای مقابله با عفونت یا التیام جراحات، به شدت فعال و تحریک پذیر است. زمانیکه فرد دچار بیخوابی می شود، ممکن است التهاب را نیز تجربه کند، در نتیجه التهاب می تواند به توضیح رابطه بین خواب و افسردگی کمک کند.
به همین دلیل محققان توصیه می کنند بهبود کیفیت خواب می تواند به پیشگیری یا درمان افسردگی کمک کند.
