در اختلال شخصیت اسکیزوتایپی چگونگی تفکر و برقراری ارتباط مختل است. مبتلایان ممکن است خرافاتی بوده ادعای غیبگویی داشته باشند و خود را صاحب قدرت و ویژگی خاص بدانند. هر چند اختلال واضحى از نظر تفکر ندارند ولی کلام آنها گاه محتاج تعبیر است. نسبت به احساسات منفی دیگران از قبیل خشم بسیار حساس می‌باشند، در نتیجه این ویژگی‌ها اغلب تنها هستند و اگر هم دوستی داشته باشند، تعدادشان معدود است و اصولا غیر از بستگان درجه اول، دوست و محرمی ندارند. تحت شرایط استرس‌زا، اختلال این افراد بدتر شده و علائم روانی واضح‌تری پیدا می‌کنند. در اشکال شدید این بیماری افسردگی و عدم احساس لذت هم دیده می‌شود. ۱۰ درصد مبتلایان در نهایت خودکشی می‌کنند. بسیاری از این بیماران شخصیت اسکیزوتایپی را به طور ثابت در سراسر عمر حفظ می‌کنند. بسیاری از محققین آن را شخصیت پیش از بیماری اسکیزوفرنیک‌ها به حساب می‌آورند.
درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپی
اساس درمان در این بیماران، روان‌درمانی است و برای بهتر کردن هذیان‌ها، افکار انتساب و سایر علائم این بیماران، دارودرمانی علاوه بر روان‌درمانی مفید است و بخصوص نتایج مثبتی از مصرف هالوپریدول عاید بیماران شده است. اگر افسردگی همراه با اختلال شخصیت بیماران باشد، تجویز داروهای ضدافسردگی مفید است.
منبع : ویکی روان
