در حالی که پیش از این ثابت شده بود شخصیت تا حدودی با ژنتیک در ارتباط است، پژوهش های ژنومی جدید نشان می‌دهد که DNA در جنبه‌های خاصی از شخصیت تاثیرگذار است.

چی هوا چن، پژوهشگر دانشگاه کالیفرنیا اظهار کرد: اگرچه ویژگی‌های شخصیتی ارثی هستند، اما در مقیاس بزرگ GWAS توصیف متغیرهای ژنتیک مرتبط با شخصیت مشکل است.

چن و تیم او، اطلاعات ژنتیکی ۶۰ هزار نمونه ژنتیکی را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. داده‌های DNA این نمونه ها ارتباط بین ویژگی‌های خاص ژنتیکی، صفات شخصیتی و اختلالات روانپزشکی را نشان می‌دهد.

محققان ارتباط میان ژن‌های خاص و صفات خاصی را نشان دادند. به عنوان مثال ژن WSCD۲ و PCDH۱۵  با برونگرایی در ارتباط است و ژن L۳MBTL۲ و کروموزوم ۸p۲۳٫۱ با روان‌رنجوری مرتبط است. آنها همچنین دریافتند ژن‌های مربوط به روان‌رنجوری و تجربه آزاد مانند ژن مرتبط با اختلالات روانی خاص، در یک منطقه قرار دارند. از سویی دیگر مشخص شده است که روابط ژنتیکی بین برونگرایی و اختلال نقص توجه – بیش فعالی (ADHD)، اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی، روان رنجورخویی، افسردگی و اضطراب برقرار است.

به عبارت دیگر قسمت‌هایی از DNA که به تعریف شخصیت ما کمک می‌کند در بروز مشکلات روحی و روانی تاثیرگذار است.

این پژوهش  هنوز در مراحل اولیه است و نیاز به بررسی و مطالعه بیشتر دارد. این بررسی در Nature Genetics منتشر شده است.