امیلی اوکن، محقق دانشکده پزشکی هاروارد در بوستون و همکاران وی، ارتباط BMI  مادر قبل از تولد فرزند را با شناخت و رفتار ۱۱ هزار و ۲۷۶ کودک سالم از بدو تولد در سال‌های  ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۷ تا دوران نوجوانی در سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹مورد بررسی قرار دادند.

محققان دریافتند که هر پنج واحد افزایش BMI مادر در اواخر دوران بارداری در ۶.۵ سال با نمره منهای ۰.۵۲ ضریب‌هوشی مقیاس وکسلر(WASI) و نمرات پایین‌تر همراه شد؛ همچنین در سن ۱۶ سالگی نمره شناخت جهانی منهای ۰.۶۷ بود.

بعد از تطبیق ویژگی‌های جمعیت‌شناختی اجتماعی، نتایج عوارض بارداری و BMI پدری نتایج مشابهی حاصل شد اما با وزن کودک ارتباطی نداشت.

BMI مادر در اواخر دوران بارداری با مشکلات رفتاری بیشتری که توسط معلمان گزارش می‌شود همراه است اما با رفتارهای گزارش شده از سوی والدین ارتباط ندارد. همچنین نتایج مشابهی با اندازه‌گیری BMI مادر در سه ماهه اول یا پس از زایمان مشاهده شد.

محققان در این خصوص اظهار کردند مهمترین پیامد بالینی این تجزیه و تحلیل نشان می‌دهد که کودکان متولد شده زنان با شاخص توده بدنی بالا یا مبتلا به چاقی باید از نظر مشکلات عصبی تکاملی تحت‌نظر باشند و برای مداخله زودهنگام یا سایر خدمات حمایتی مناسب بررسی شوند.

یافته‌های این بررسی در نشریه JAMA Network Open به صورت آنلاین منتشر شد.