دکتر شیوا دولتآبادی، روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، از فعالان در حوزهٔ مشکلات کودکان و زنان در گفتوگویی کوتاه، نظر خود را در خصوص مزاحمت برای زنان در محیط کار بیان میکند.
نظر کلی شما در مورد مزاحمتهای جنسی چیست؟ شرایطی که در آن این رویداد رخ میدهد را چگونه میبینید؟
این حرمتشکنیها در محیطها و سیستمهایی اتفاق خواهد افتاد که فرادستی و فرودستی حاکم باشد. ساختار قدرت موجود در آن محیط اجازه این کار را به افراد میدهد تا بتوانند این حرمتشکنی را داشته باشند. در محیطهایی که سیستم سلسلهمراتبی و طبقاتی وجود دارد، این احتمال بالا خواهد رفت؛ اما باید توجه داشت که چگونگی، زمان و مکان این رویداد مورد بررسی قرار گیرد، زیرا هر حالت جای بحثی را باز میکند.
افرادی که قربانی این مزاحمتها هستند چه ویژگی را دارا میباشند؟
درباره افرادی که مورد این حرمتشکنی قرار میگیرند، میتوان گفت که این افراد مقاومت کمتری را دارا هستند و احتمال رازداری بالایی دارند؛ زیرا در این حالت است که فرد مزاحم این اطمینان را دارد که عمل او افشا نخواهد شد و شایعهای به دنبال ندارد و موضع او به خاطر پنهانماندن رویداد به خطر نخواهد افتاد.
افرادی که این اعمال را انجام میدهند، چه خصوصیتی دارند؟
این افراد مهارت ارتباطی مناسب را ندارند و عبور از مراحل بهنجار برای ارتباط آنها مشکل است. این افراد برای ابراز تمایل و برآوردن خواستهها، پرخاشگری نشان میدهند و تنها از این راه میتوانند به معنای غلط ارتباط دست یابند و حریمشکنی کنند.
چگونه میتوان احتمال این رخداد را کاهش داد؟
افرادی که قربانی این حرمتشکنیها میشوند، باید خودبازبینی داشته باشند و از طرف دیگر باید از کسانی که با او در یک موقعیت کاری قرار دارند پرسوجو کنند که آیا آنها هم این گونه حوادث را تجربه میکنند و یا اینکه احتمال رخداد برای او بیشتر است؟ همچنین این افراد باید درباره خود از دیگران سؤال کنند که آیا او رفتارهای طبیعی دارد یا نه؟ ما خود را در آیینه دیگران میتوانیم ببینیم و این راهی برای خودشناسی است، تا از این طریق بتوان از احتمال رخداد مزاحمتها جلوگیری کرد. برای جلوگیری از رخداد این حادثه سه پیشگیری باید صورت گیرد:
پیشگیری اول: افراد باید نسبت به محیط و خود، آگاهی کافی را پیدا کنند. نسبت به رفتارهای خود و دیگران اطلاع کامل به دست آورند و این در محیط خانواده، مدرسه و همچنین از طریق رسانههای جمعی امکانپذیر است. این آگاهی باعث کاهش احتمال آسیب خواهد بود.
پیشگیری دوم: زمانی که فرد هدف این حرمتشکنی قرار گرفت بهتر است به یک مشاور مراجعه کند تا از این طریق بتواند به این آگاهی دست یابد و از مشاور به عنوان یک فرد رازدار بهرهمند شود یا بتواند حمایت روانی دریافت کند و از تشدید آسیب جلوگیری کند.
پیشگیری سوم: بسته به شدت، چگونگی و دیگر جوانب، این فرد میتواند از طریق حقوقی این رخداد را پیگیری کند.
منبع: سپیده دانائی
بیشتر بخوانید: