به گزارش سایک نیوز به نقل از ایسنا، سوء مصرف ماده مخدر شیشه منجر به تحریک سلولهای مغز میشود، شخصی که به سوء مصرف شیشه روی میآورد در ابتدا علائم بسیار خوشایندی را تجربه میکند اما در ادامه دچار توهمهای شدیدی میشود که او را به ورطه نابودی خواهد کشید.
در سیستم اعصاب مرکزی، سلولها و رشتههای عصبی به طور مستقیم به هم متصل نیستند. بلکه بین انتهای سلول قبلی با ابتدای سلول بعدی فضای بسیار کوچکی وجود دارد که به این فضا در اصطلاح پزشکی سیناپس گفته می شود.
برای اینکه یک سلول عصبی بتواند پیامی را به سلول دیگر انتقال دهد باید از انتهای خود مادهای به داخل این فضای کوچک ترشح کند که به این ماده در اصطلاح پزشکی نوروترنسمیتر می گویند. این ماده بر روی گیرندهایی که در ابتدای سلول بعدی قرار دارند مینشیند و به این ترتیب پیام منتقل میشود، در سیستم عصبی نوروترنسمیترهای زیادی وجود دارند که ترشح هرکدام منجر به علائم خاصی میشود.
دوپامین و سروتونین دو نوروترنسمیتر مهمی هستند که سوء مصرف شیشه یا مواد محرک باعث افزایش ترشح آن ها در مغز میشود و اختلال در نسبت ترشح آن ها در ایجاد بیماریهایی مانند افسردگی یا دوقطبی نقش اساسی را بازی میکند.
ماده مخدر شیشه که در حال حاضر در بازار قاچاق مواد محرک ایران وجود دارد بیشتر به صورت کریستالهای ریز (مانند شکر) است که در تکههای کوچک یک لوله پلاستیکی (نی نوشابه) جاسازی شده و سر و ته آن بسته میشود، این ماده به شکلهای دیگری از جمله بلورهای شفاف و تیز و…. نیز عرضه میشود.
قاچاقچیان مواد با این شعار که “شیشه حاوی مورفین نیست پس اعتیاد آور نیست” مصرف آن را تبلیغ میکنند و متاسفانه بسیاری از افراد ناآگاه خواسته یا ناخواسته در دام این ماده محرک گرفتار میشوند. واقعیت این است که شیشه یک ماده محرک بسیار اعتیاد آور است به طوری که در بسیاری از مقالات پزشکی قدرت اعتیاد زایی آن را بیشتر از مواد محرکی مانند کوکائین میدانند. و این در حالی است که در حال حاضر درمان اعتیاد به شیشه و مواد محرک مشکلترین درمان در زمینه درمان سوء مصرف مواد است.
این ماده به چهار صورت کشیدنی، استفاده از طریق بینی، خوردنی یا تزریق ممکن است مورد سوء مصرف قرار گیرد. برای کشیدن آن از پایپی شیشهای که مخصوص اینکار است، لامپ، چراغ خودرو و …. استفاده میکنند.
شیشه از ترکیبات آمفتامین یا مت آمفتامین در آزمایشگاه های غیرقانونی ساخته میشود، قرص اکستاسی نیز از ترکیبات همین مواد است، این مخدر در حقیقت هیدروکلراید مت آمفتامین است که علاوه بر شیشه به آن آیس یا کریستال هم گفته میشود، البته در استان های شرقی کشور به کراک هم کریستال میگویند.
سوء مصرف شیشه ترشح دوپامین، سروتونین و نور اپی نفرین را در سیناپسهای عصبی در مغز به شدت افزاش میدهد و منجر به تحریک سلولهای مغز میشود،در نتیجه شخصی که به سوء مصرف شیشه روی میآورد در ابتدا علائم بسیار خوبی را تجربه میکند.
در ابتدا سوء مصرف شیشه باعث میشود که تجربههای لذت بخش با شدت بیشتری احساس شوند، فرضاً اگر شما از شنیدن یک موسیقی لذت میبرید و محو آن میشوید شخصی که ماده محرک استفاده کرده است بر روی نتهای آن موسیقی پا میگذارد و همراه با آن به پرواز در میآید! قدرت تمرکز و اعتماد به نفس در چنین فردی به شدت بالا میرود، خطر را از خود دور میداند.
این افراد بسیار مهربان و صمیمی میشوند، خلاقیت شان زیاد میشود، شخصی که تا دیروز نمیتوانست یک خط شعر حفظ کند شاعر میشود و شعر میگوید! بسیار دست و دلباز میشوند و به راحتی میتوان از آن ها پول یا چک گرفت! پس احتمال سوء استفاده مالی از این افراد وجود دارد!
در ابتدا حتی ممکن است وضعیت اقتصادی این افراد بهتر شود! این درست مانند آن است که بیمار وامی با بهره زیاد به خودش میدهد و احساس میکند ثروتمند شده است ولی وقتی این وام را پس میدهد به شدت فقیر و بی چیز میشود!
مصرف حتی مقدار کم شیشه منجر به بی خوابی میشود، معتادان به شیشه شب تا صبح نمیخوابند، دائم در حال عوض کردن کانال تلویزیون یا گوش کردن به موسیقی هستند، بی قرار میشوند و یک جا دوام نمیآورند و اشتهای این افراد به شدت کاهش پیدا میکند. یکی از مواردی که اطرافیان به شخص مشکوک میشوند کاهش وزن شدید و کم خوابی است.
با مصرف زیاد، تنفس و ضربان قلب افزایش یافته، طپش قلب پیدا میکنند، فشار خون و دمای بدنشان بالا میرود و احساس گرما میکنند پس زیاد آب میخورند، ضربان قلب نامنظم میشود، به شدت تحریک پذیر و پرخاشگر میشوند و ممکن است دست به هر خشونتی بزنند، اضطراب، گیجی، لرزش اندام ها، تشنج و در نهایت ایست قلبی و مرگ هم از دیگر عوارض سوء مصرف شیشه است.
سوء مصرف طولانی مدت شیشه منجر به ایجاد بدبینی شدید، خشونت، کاهش شدید حافظه، توهمهای شنوایی و بینایی، سایکوز (جنون آنی) و بسیاری اختلالات عصبی دیگر و در نهایت مرگ میشود. این افراد توهمهای جالبی دارند! ممکن است رنگها را بشنوند و صداها را ببینند.
متاسفانه شیشه شخص را در وضعیتی قرار میدهد که تمایل به درمان ندارد و شاید این مصیبت بار ترین تأثیر شیشه بر مغز باشد که درمان و پیگیری این افراد را مشکل کرده است.
به علت ترشح زیاد نوروترنسمیترها، بعد از اندک زمانی انتهای اعصاب مغز تحلیل رفته و مغز نمیتواند روند طبیعی خود را داشته باشد و بیمار دیگر علائم خوبی تجربه نمیکند، بلکه فقط به خاطر ترس از عوارض ترک شیشه که مربوط به کارکرد ضعیف مغز است اقدام به سوء مصرف آن میکند.
به خاطر داشته باشیم که اعتیاد به مواد در هر نوع آن که باشد در ابتدا با تجربههای بسیار لذت بخشی همراه است به صورتی که شخص اعتقاد پیدا میکند که میتواند به صورت کنترل شده مواد را مورد سوء مصرف قرار داده و از تجربههای لذت بخش آن برخوردار شود، غافل از اینکه ثابت شده است که مصرف حتی مقدار کم مواد مخدر یا محرک ساختمان مغز و کارکرد آن را به طور هم زمان تغییر میدهد.
همچنان که گفته شد در حال حاضر درمان مواد محرک از جمله شیشه از مشکلترین درمانهای سوء مصرف مواد است که توسط یک تیم مجرب صورت میگیرد. برای درمان، بر اساس مدت، مقدار، نوع و روش مصرف ممکن است فرد نیاز به درمان دارویی، بستری و یا سرپایی داشته باشد.
بعد از آن اختلالات روانپزشکی بیمار باید توسط روانپزشک آشنا به درمان سوء مصرف مواد مورد بررسی و درمان قرار گیرد و به دنبال آن یا هم زمان آموزش خانواده، آموزش مهارتهای بهبودی اولیه و پیشگیری از بازگشت و رفتار درمانی انجام شود.
بیشتر بخوانید: