به گزارش سایک نیوز به نقل از روزنامه شهروند، بعد از قورت‌دادن قورباغه نوبت رسیده است به بوسیدن قورباغه: «قورباغه‌ات را ببوس»!
این عنوان کتابی است از برایان تریسی که در ایران از سوی ۵ ناشر مختلف عرضه شده است، البته کتب زرد روانشناسی (sychology yellow) تنها به عناوین اینچنین محدود نمی‌شوند. درباره ثروت هم تضمین می‌دهند و در فرآیندی آمیخته به اعجاز شما را به ضیافت جهانی وسوسه‌برانگیز می‌خوانند.
شیفتگی مردم به این کتاب‌ها را هم می‌توان در تیراژ و تعداد دفعات چاپ‌شان دید. یک روانشناس درباره این نوع کتاب‌ها می گوید: “این اصطلاح از روزنامه‌ها و نشریات به‌اصطلاح زرد به این حوزه راه پیدا کرده است. درواقع همان اغراق‌ها و همان تعابیر فریبنده در روانشناسی زرد هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. دقیقا شبیه آنچه در نشریات زرد اتفاق می‌افتد، در این نوع کتاب‌ها هم مصداق دارد. عموما محتوایی ندارند و مطالبی ارایه می‌کنند بدون ذکر منبع، بی‌استناد و ناموثق. علاوه بر اسامی فریبنده و پرطمطراقی که دارند. ادعاهای گزافی هم در آنها مطرح می‌شود؛ مثلا این‌که در عرض یک روز مشکل اعتماد‌به‌نفس شما را حل می‌کنند. یا این‌که ادعا می‌کنند با خواندن این کتاب می‌توانید بر افسردگی و اضطراب خودتان غلبه کنید. از مثال‌های آن هم می‌توان به کتاب‌های آنتونی رابینز اشاره کرد.”
تکیه چنین کتاب هایی بر روی کلیدواژه‌هایی نظیر «موفقیت»، «ثروت»، «آرامش» و…. است. اگر این واژه‌ها را در سایت کتابخانه ملی جست‌و‌جو کنید، به تعداد کتابی بیش از ١٠هزار عنوان خواهید رسید. به‌عنوان مثال با جست‌وجوی واژه «موفقیت» به بیش از ۶٠٠ رکورد دسترسی پیدا خواهید کرد که تعدادی معادل با رقم تقریبی ٧هزار عنوان است. ضمن این‌که بعضی از آنها همراه هستند با پیشوند یا پسوندهای «ضمانت» مبتنی بر این مضمون که نسبت به آنچه ادعا می‌کنند، تضمین هم می‌دهند.
حتی بعضی از این کتاب‌ها ادعا دارند که می‌توانند اختلالات شخصیتی را ظرف زمانی کوتاه درمان کنند. و متأسفانه آماری که از فروش این کتاب‌ها به گوش می‌رسد، نگران‌کننده است. آخرین آماری که از آن در ایران بیان شده است، فروش بالای آنها بعد از کتاب‌های مذهبی است که باعث تأسف است.
نکته قابل تامل این است که نویسندگان این کتاب‌ها عموما روانشناس نیستند. تحصیلات‌شان در رشته‌های دیگر است و آنچه مطرح می‌کنند بیشتر مباحثی شبه‌روان‌شناسی هستند. سمینارها یا کارگاه‌هایی را هم برگزار می‌کنند که شرکت‌کنندگان با شرکت در آنها به شکل مقطعی احساس آرامش و شادی می‌کنند؛ اما بعد از چند روز، اوضاع آنها دوباره به روال سابق برمی‌گردد. کتاب‌های این گروه هم به همین شکل است. تأثیرات کوتاه‌مدت دارد؛ اما بدترین تأثیر این نوع کتاب‌ها این است که عوام فکر می‌کنند روانشناسی همین است و چون تأثیر روانشناسی زرد کوتاه و گذراست، به این نتیجه می‌رسند که پس روانشناسی نتیجه‌ای ندارد. مثلا مراجعه می‌کنند و می‌گویند: «من کلی هم کتاب خوندم ولی هیچ نتیجه‌ای نداشت!» چرا؟ چون نمی‌دانند چه کتاب‌هایی را به اسم روانشناسی خوانده‌اند. درواقع تأثیر مخرب این نوع کتاب‌ها، تخریب نگرش آنها نسبت به روانشناسی است.
در کنار همه این ها می‌توان به موثق‌بودن کتاب، به پژوهش‌ها و تحقیقات علمی هم اشاره کرد. اکثر کتاب‌های موسوم به روانشناسی زرد خالی از هرگونه پژوهش علمی یا استناد آماری هستند. عموم این کتاب‌ها بر پایه نظریات و تجربیات شخصی تألیف می‌شوند.
یک متخصص در این خصوص می گوید: روانشناسی یعنی مطالعه علم رفتار. یکی از تعاریف ما هم از «علم» این است که قابل آزمایش باشد و آزمایش‌های انجام‌شده براساس آن نیز درباره اکثریت انسان‌ها جواب داده باشد. ضمن این‌که حتما باید منبع موثق داشته باشد. کدام دانشگاه؟ کدام موسسه؟ چه گروه تحقیقاتی درباره گزاره‌ای که کتاب ارایه می‌دهد، کار کرده‌اند؟ چند سال؟ مقصودم این است کتاب‌های روانشناسی باید توسط افرادی نوشته شود که تحصیلات عالی روانشناسی داشته باشند. البته متأسفانه اکثر کتاب‌های روانشناسی هم که در ایران در دانشگاه تدریس می‌شود، کتاب‌های ترجمه است.
وی در پایان می گوید: دسترسی ما به امکانات لازم بسیار محدود است. ما درواقع در هیچ دانشگاه و هیچ موسسه‌ای بودجه‌ای نداریم که بتوانیم کاری تحقیقاتی در حوزه‌های مختلف روانشناسی در ایران انجام بدهیم. برای همین هم اکثر کتاب‌هایی که در دانشگاه در این حوزه تدریس می‌شود، کتاب‌های ترجمه هستند.
