به گزارش سایک نیوز به نقل از سلامتیسم، شاید بتوان گفت که اسکیزوفرنی، یکی از بیماریهای روانشناختی است که بدفهمیهای زیادی درباره آن وجود دارد. این بدفهمیها و اشتباهات رایج، دو علت عُمده دارند: اطلاعات نادرستی که در تلویزیون و فیلمها درباره این بیماری به مردم ارائه میشود، و تحت درمان قرار نگرفتن نیمی از افرادی که به اسکیزوفرنی مبتلا میشوند. آمارهای سازمان بهداشت جهانی، این مساله را تایید میکنند.
۱- یکی از رایجترین تصورات نادرست درباره اسکیزوفرنی، این است که این بیماری بسیار نادر است. با اینحال، اسکیزوفرنی بسیار شایعتر از چیزی است که مردم فکر میکنند، چون یک نفر از هر ۱۰۰ نفر به آن مبتلا است که برابر است با تقریبا ۲۱ میلیون نفر در سرتاسر جهان. اسکیزوفرنی معمولا در بزرگسالان جوان اتفاق میافتد، اما میتواند در هر سنی و در هر فردی بروز پیدا کند. هنوز بهروشنی معلوم نیست که اسکیزوفرنی چه علتی دارد، اینطور تصور میشود که ترکیبی از عوامل در کنار هم باعث ابتلا به این بیماری روانشناختی میشوند. این عوامل میتوانند هر چیزی باشند: حوادث استرسزا مثل مرگ عزیزان، یا عوامل اجتماعی مثل زندگی شهری، ژنتیک یا حتی شیمی مغز٫
۲- تصور نادرست و رایج دیگر، این است که اسکیزوفرنی فقط به شنیدن صداهای عجیب محدود میشود. درواقع، مردم معمولا اسکیزوفرنی را با شنیدن صداهای خاص مرتبط میدانند. با اینحال، توهمات شنوایی خاموش، یکی از شایعترین علائم اسکیزوفرنی هستند، نه تنها علامت آن. متخصصان تا به امروز هشت نوع از اسکیزوفرنی را از هم متمایز کردهاند که هر کدام دارای ویژگیهای متفاوتی هستند. علائم اسکیزوفرنی معمولا شامل توهم، هذیان و آشفتگی فکری میشود. افراد مبتلا به این بیماری میتوانند با سرعت خیلی زیادی صحبت کنند و چیزهایی که میگویند معمولا هیچ معنایی برای دیگران ندارند. اسکیزوفرنی، علائم دیگری هم دارد که کمتر شناخته شدهاند: بیعلاقگی نسبت به معاشرت و روابط اجتماعی و سرگرمیها، تغییر در الگوهای خواب و فقدان انگیزه.
۳- یکی از رایجترین تصورات نادرست درباره بیماری اسکیزوفرنی، این است که افراد مبتلا به آن دارای تعدد شخصیتی هستند. این بدفهمی میتواند در این واقعیت ریشه داشته باشد که واژه «اسکیزوفرنی» از واژه یونایی «تقسیم» و «ذهن» گرفته شده است. زمانی که مساله درک علائم این بیماری مطرح میشود، این ریشه واژگانی بدون شک به بسیاری از سردرگمیها دامن میزند.
درحالی که افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی میتوانند علائمی را تجربه کنند که فرآیندهای فکری و ادراکی آنان نسبت به جهان پیرامون را تحت تاثیر قرار میدهد، مثل هذیان و توهم، اما آنان مبتلا به تعدد شخصیتی نیستند و نمیتوان بهسادگی این ادعا را درباره آنان مطرح کرد.
۴- شاید بتوان گفت که رایجترین تصوری که درباره افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی وجود دارد، این است که آنان انسانهای خطرناکی هستند. مردمان بسیاری از کشورها، این تصور نادرست را بهعنوان یک واقعیت قطعی پذیرفتهاند و با شنیدن لفظ اسکیزوفرنی، سریعا نسبت به فرد بیمار موضعگیری منفی میکنند.
به نظر متخصصان، خشونت یکی از علائم بیماری اسکیزوفرنی نیست، اما متاسفانه رسانهها نقش مهمی در تثبیت کردن این تصور نادرست ایفا کردهاند. درواقع، این احتمال که افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی قربانی خشونت و جرم قرار بگیرند، خیلی بیشتر از آن است که خودشان اقدام به خشونت و جنایت کنند.
۵- تصور نادرست دیگری که در میان مردم رواج دارد، این است که افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی نمیتوانند بهبود پیدا کنند و تا ابد به این بیماری مبتلا خواهند ماند. اگرچه هیچ روش درمانی قطعی برای بیماری اسکیزوفرنی وجود ندارد، اما ۳۰ درصد از این افراد، بهبودی پایدار را تجربه میکنند و حدود یکپنجم آنان با بهبودی قابل توجه مواجه میشوند. البته حدود نیمی از افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی، این بیماری را بهصورت طولانیمدت تجربه میکنند.
با اینحال، بیماری اسکیزوفرنی برای هر فرد بیمار دارای شرایط متفاوتی است. این شرایط میتواند شامل چرخش بین دورههای بهبودی و دورههای تشدید بیماری شود.
۶- تصور نادرست دیگر این است که بیماری اسکیزوفرنی فقط روی ذهن بیماران تاثیر میگذارد. درواقع، بسیاری از مردم نمیدانند که بیماری اسکیزوفرنی با اثرات منفی بر سلامت جسمانی بیماران همراه است. افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی، طول عُمر متوسطی دارند که تقریبا ۲۰ سال نسبت به افراد سالم کمتر است. این مساله میتواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد: سبکزندگی، بیتوجهی به سلامت جسمانی در افراد مبتلا به این بیماری، عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای ضدروانپریشی. این بیماری حتی میتواند با افزایش وزن شدید همراه شود و از همین طریق، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و بیماری دیابت را در افراد مبتلا به بیماری اسکیزوفرنی افزایش دهد.