یک متخصص اعصاب و روان اظهار داشت: انقباض غیر ارادی و ناگهانی ماهیچه‌ها در ۵ تا ۲۴ درصد از کودکان دیده می‌شود که به انواعی از تیک همچون بالا انداختن شانه، پلک زدن، تنگ کردن چشم‌ها، تکان‌های تند سر یا شانه دچارند.
به گزارش سایک نیوز به نقل از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دکتر مجتبی نقش واریان در این زمینه اظهار داشت : اگر تیک در کودکان مزمن و شدید باشد باید به روانپزشک مراجعه شود تا با دارو بتوان به کودک کمک کرد.
وی تیک را در پسران شایع تر دانست و ادامه داد: تیک های گذرا در حدود سه و نیم سالگی آغاز می شود و در سنین ۶ تا ۱۲ سالگی دیده می شود، تیک های گذرا اغلب بعد از ۶ ماه رفع می شوند اما اگر تیک بیش از ۱۲ ماه طول بکشد، مزمن شده و در اغلب این موارد انقباض ماهیچه بسیار شدید است که این رفتارگاهی به طور کامل محو و گاهی شدید دیده می شود و اغلب هنگام فشارهای روحی بروز می یابد.
این متخصص اعصاب و روان گفت: عوامل محیطی، تعادل نداشتن سدیم و منیزیوم، اضطراب، هیجان شدید و موارد ژنتیک از دلایل تیک است که در مورد عوامل محیطی می توان یقه ای که تنگ و بلند است و باعث می شود که کودک مدام سر و گردن خود را بالا بکشد، کلاه هایی که بند آن تنگ است و زیر چانه قرار می گیرد و موجب تکان دادن سر به اطراف یا به بالا و پایین می شود، اشاره کرد.
او ادامه داد: تعادل نداشتن سدیم و منیزیم مانند استفاده زیاد از غذاهای بسیار شیرین، شکلات و نوشابه می تواند تیک را شدت بخشد.
نقش واریان افزود: تیک اغلب زیربنای اضطرابی دارد و کودکان مبتلا، اعتماد به نفس ضعیفی دارند این رفتارهای تکراری باعث کم شدن اضطراب آنها می شود، تحقیر کودک، سرزنش، مقایسه کودک با دیگران نیز می تواند باعث تشدید تیک در کودکان شود.
متخصص اعصاب و روان دانشگاه علوم پزشکی شیراز اضافه کرد: در مواردی، تیک علت ژنتیکی دارد و در برخی حالت ها نیز این عادات از راه تقلید ایجاد می شود.
او با اشاره به هیجان های شدید به عنوان یکی از دلایل تیک افزود: در برخی افراد در هنگام هیجان چه مثبت و چه منفی، به عنوان مثال هنگام شادی یا خشم، نبود تعادل در سیستم عصبی باعث بروز تیک می شود.
وی در مورد درمان تیک گفت: اگر کودک گرفتار تیک شده، بهترین راه نادیده گرفتن آن است و هیچ گاه نباید کودک را سرزنش یا تنبیه کرد با توجه به آنکه منشا تیک را کانون خانواده و اضطراب ناشی از آن تشکیل می دهد، بهبود در روابط و ساختار خانوادگی در کاهش تیک موثر است.
نقش واریان اضافه کرد: در کودکانی که مهار هیجانی ضعیفی دارند، آرامش بخشیدن به آنها در هنگام هیجان و آموزش مدیریت هیجان راه مناسبی است.
وی ادامه داد: در بیشتر موارد، کودکان از تیک هایشان آگاهی ندارند و به همین علت نمی توانند آن را متوقف کنند و بنابراین آگاهی دادن به آنها می تواند کمک موثری باشد.
این متخصص اعصاب و روان سرگرم کردن کودک به کاری مانند بازی، نقاشی یا ورزش که موجب تخلیه انرژی عصبی می شود را در کاهش تیک موثر برشمرد و بیان کرد: اگر تیک ضعیف و گذرا باشد، نیاز به هیچ درمانی ندارد، اما اگر مزمن و شدید باشد، باید به روانپزشک مراجعه شود تا با دارو بتوان به کودک کمک کرد.
