سایک نیوز به نقل از هلث لاین: مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری سیستم عصبی مرکزی است. طبق اعلام فدراسیون بین المللی مولتیپل اسکلروزیس، بیش از 2.8 میلیون نفر در سراسر جهان با ام اس زندگی می کنند.
برای آشنایی با تحقیقات جاری در مورد پیشگیری از ام اس، ادامه مطلب را بخوانید.

ام اس چیست؟
ام اس یک بیماری با واسطه ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به میلین حمله می کند. این ماده چرب، عایق و از رشته های عصبی سیستم عصبی مرکزی محافظت می کند. وقتی میلین آسیب می بیند، ارسال سیگنال به بقیه بدن و درون خود مغز برای مغز دشوار است.
علائم ام اس از فردی به فرد دیگر متفاوت است. علائم رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تاری دید
خستگی
ضعیف در عضلات و اندام
مشکلات حافظه
مشکل در تنفس و بلع

آیا می توان از ام اس پیشگیری کرد؟
دانشمندان، محققان و پزشکان هنوز روشی برای درمان یا پیشگیری از ام اس ایجاد نکرده اند. اما درک عوامل مؤثر در پیشرفت ام اس می تواند راه را برای توسعه درمان ها و گزینه های پیشگیری باز کند.

اگرچه هیچ نتیجه گیری قطعی وجود ندارد، اما مطالعاتی وجود دارد که احتمالات مختلفی را برای پیشگیری از ام اس بررسی می کند. این موارد شامل:
حفظ سطح کافی ویتامین 😀 چندین مطالعه بر روی این موضوع تمرکز کرده اند که آیا سطوح ویتامین D بر فعالیت ام اس تأثیر می گذارد یا خیر، برخی تحقیقات نشان می دهد که سطوح بالاتر ویتامین D ممکن است از ابتلا به ام اس جلوگیری کند. ویتامین D را می توان از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید، غذاهای غنی شده و مکمل ها به دست آورد.
روزه داری: یک مطالعه در سال 2016 بر روی موش ها نشان داد که روزه می تواند اثرات مفیدی برای ام اس عود کننده و فروکش کننده داشته باشد. اگرچه تحقیقات بیشتری در مورد انسان ها مورد نیاز است، اما انواع خاصی از روزه ممکن است به ویژه مفید باشد.
نوشیدن قهوه: گزارشی در سال 2016 نشان داد که خطر ابتلا به ام اس در افرادی که مقدار زیادی قهوه می نوشند (بیش از 30 اونس یا حدود 4 فنجان در روز) به میزان قابل توجهی کمتر است.
مصرف رسوراترول: مطالعه‌ای در سال 2017 روی موش‌ها نشان داد که رسوراترول – ترکیبی که در شراب قرمز یافت می‌شود – اثرات ضد التهابی در مغز نشان می‌دهد که ممکن است پوشش میلین را روی رشته‌های عصبی بازگرداند. علاوه بر شراب قرمز، رسوراترول در انگور، سیب، زغال اخته و آلو نیز یافت می شود و به عنوان مکمل موجود است.
به حداقل رساندن سطح استرس: تحقیقات نشان می دهد که استرس ممکن است در ایجاد ام اس دخیل باشد. طبق یک مطالعه در سال 2020، رویدادهای استرس‌زای اصلی زندگی می‌تواند با افزایش 17 تا 30 درصدی خطر ابتلا به ام‌اس مرتبط باشد.
ترک سیگار: سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض دود سیگار می تواند خطر ابتلا به ام اس و پیشرفت ام اس را افزایش دهد. علاوه بر این، برای افراد مبتلا به ام اس، سیگار کشیدن با افزایش فعالیت بیماری و ناتوانی همراه است.
پیروی از یک رژیم غذایی متعادل: مطالعات نشان می دهد که چاقی ممکن است با افزایش خطر ابتلا به ام اس به خصوص در دوران نوجوانی مرتبط باشد. در حالی که رژیم غذایی خاصی برای ام اس وجود ندارد، یک رژیم غذایی کامل می تواند به شما کمک کند تا به وزن متوسطی برسید یا آن را حفظ کنید و مواد مغذی را برای عملکرد سیستم ایمنی و سلامت کلی تامین کنید.
فعال ماندن: برخی از مطالعات نشان داده‌اند که فعالیت بدنی شدید می‌تواند با کاهش خطر ابتلا به ام اس مرتبط باشد، حتی پس از تطبیق با سایر متغیرها مانند سن، جنس، و سیگار کشیدن.
مکمل روغن بذر کتان: طبق یک مطالعه در سال 2018، روغن بذر کتان سرشار از اسید آلفا لینولنیک است، نوعی اسید چرب امگا 3 که ممکن است با کاهش خطر ابتلا به ام اس مرتبط باشد.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به ام اس هستند؟
ام اس مستقیماً ارثی یا مسری نیست، اما برخی موارد ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد. آنها عبارتند از:
جنسیت: تصور می شود که هورمون ها در ایجاد ام اس نقش دارند. در واقع، زنان تقریباً سه برابر مردان در معرض ابتلا به ام اس هستند.
سن: اگرچه افراد در هر سنی ممکن است به ام اس مبتلا شوند، اما اکثر افراد در سنین 20 تا 50 سالگی تشخیص داده می شوند.
سابقه خانوادگی: اگر والدین یا خواهر و برادری مبتلا به ام اس باشند، خطر ابتلا به ام اس بیشتر است.
نژاد: افراد آفریقایی، آسیایی یا بومی آمریکایی کمترین خطر ابتلا به ام اس را دارند. سفیدپوستان – به ویژه آنهایی که تبار اروپای شمالی هستند – بالاترین میزان را دارند.
جغرافیا و خورشید: احتمال ابتلا به ام اس در مناطق دورتر از خط استوا بیشتر است. به همین دلیل، حدس زده می شود که قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا سطوح بالاتر ویتامین D در بدن ممکن است به پیشگیری از ام اس کمک کند.
عفونت های گذشته: برخی از ویروس ها، مانند اپشتین بار، با ام اس مرتبط هستند.
برخی از بیماری های خود ایمنی: ابتلا به دیابت نوع 1، بیماری تیروئید یا بیماری التهابی روده ممکن است خطر ابتلا به ام اس را افزایش دهد.
درک این عوامل خطر می تواند به محققان در یافتن درمان های بالقوه و فرصت های پیشگیری کمک کند.

سوالات متداول
در زیر چند سوال متداول در مورد ام اس وجود دارد.

آیا می توان از مولتیپل اسکلروزیس پیشگیری کرد؟
مولتیپل اسکلروزیس را نمی توان به طور کامل پیشگیری کرد و برخی از عوامل خطر – مانند سن، جنس و سابقه خانوادگی – را نمی توان اصلاح کرد. با این حال، تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به ام اس کمک کند.

چگونه می توان از مولتیپل اسکلروزیس پیشگیری کرد؟
اگرچه نمی توان از ام اس به طور کامل پیشگیری کرد، اما ترک سیگار (در صورت وجود)، حفظ وزن متوسط ​​بدن، و دریافت ویتامین D کافی از طریق رژیم غذایی یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند به کاهش خطر کمک کند
فعال ماندن، به حداقل رساندن سطح استرس و پیروی از یک رژیم غذایی سالم و کامل نیز ممکن است مفید باشد.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به مولتیپل اسکلروزیس هستند؟
در حالی که هر کسی ممکن است به ام اس مبتلا شود، این بیماری در زنان، کسانی که سابقه خانوادگی ام اس دارند و افراد بین 20 تا 50 سال شایع تر است. افراد سفیدپوست از تبار اروپای شمالی نیز در معرض خطر بیشتری هستند. برخی شرایط خودایمنی یا عفونت های ویروسی، مانند اپشتین بار خطر ابتلا را افزایش می دهد.
در حال حاضر هیچ درمانی برای ام اس وجود ندارد. همچنین هیچ راه اثبات شده ای برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری وجود ندارد. با این حال، تحقیقات مداومی در مورد ام اس و نحوه پیشگیری از آن درحال انجام است.