سایک نیوز به نقل از هلث لاین: ASD یا اوتیسم گروهی از شرایط رشد عصبی را توصیف می کند که در اوایل کودکی آشکار می شوند. برخی عوامل ژنتیکی و محیطی می توانند در توسعه آن نقش داشته باشند.
اوتیسم چیست؟
اختلال طیف اوتیسم (ASD) یا اوتیسم، اصطلاح گسترده ای است که برای توصیف گروهی از شرایط عصبی رشدی استفاده می شود. این شرایط با تفاوت در ارتباطات و تعامل اجتماعی مشخص می شود. افراد مبتلا به ASD اغلب علایق یا الگوهای رفتاری محدود و تکراری از خود نشان می دهند. ASD بدون در نظر گرفتن نژاد و قومیت، فرهنگ یا پیشینه اقتصادی در افراد سراسر جهان یافت می شود.
با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، ASD در پسران بیشتر از دختران تشخیص داده می شود. مطالعه ای بر روی کودکان 8 ساله در 11 منطقه در سراسر ایالات متحده نشان داد که نسبت پسر به دختر در سال 2016 4.3 به 1 است. از هر 54 شرکت کننده در مطالعه، 1 نفر مبتلا به ASD بود.
نشانه هایی وجود دارد که موارد اوتیسم درحال افزایش است. برخی این افزایش را به عوامل محیطی نسبت می دهند. با این حال، کارشناسان در مورد اینکه آیا افزایش واقعی در موارد وجود دارد یا فقط تشخیص های مکرر وجود دارد بحث می کنند.
علائم اوتیسم چیست؟
علائم ASD معمولاً در اوایل کودکی، بین سنین 12 تا 24 ماهگی به وضوح آشکار می شود. با این حال، علائم ممکن است زودتر یا دیرتر ظاهر شوند.
علائم اولیه ممکن است شامل تاخیر قابل توجه در رشد زبان یا اجتماعی باشد.
DSM-5 علائم ASD را به دو دسته تقسیم می کند:
- مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی
- الگوهای محدود یا تکراری رفتار یا فعالیت ها
برای تشخیص اوتیسم، فرد باید علائم هر دو دسته را تجربه کند.
مشکلات ارتباطی و تعامل اجتماعی
ASD می تواند شامل طیف وسیعی از مسائل ارتباطی باشد که بسیاری از آنها قبل از 5 سالگی ظاهر می شوند.
در اینجا یک جدول زمانی کلی از آنچه ممکن است به نظر برسد آمده است:
از بدو تولد: مشکل در حفظ تماس چشمی
تا 9 ماهگی: به اسمشان واکنش نشان نمی دهند
تا 9 ماهگی: نشان ندادن حالات چهره منعکس کننده احساسات (مانند تعجب یا عصبانیت)
تا 12 ماهگی: درگیر نشدن در بازی‌های تعاملی اولیه
تا 12 ماهگی: استفاده نکردن از حرکات دست (یا فقط استفاده از چند حرکت محدود) ، مانند تکان دادن دست
تا 15 ماهگی: علایق خود را با دیگران در میان نمی گذارند (مثلاً با نشان دادن اسباب بازی مورد علاقه به شخصی)
در 18 ماهگی: اشاره نکردن یا نگاه نکردن به جایی که دیگران اشاره می کنند
در 24 ماهگی: متوجه نشدن زمانی که دیگران غمگین یا آسیب دیده به نظر می رسند
تا 30 ماهگی: عدم شرکت در “بازی های تظاهر کننده”، مانند مراقبت از عروسک نوزاد یا بازی با مجسمه ها
در سن 60 ماهگی: بازی های نوبتی را انجام نمی دهند
علاوه بر این، کودکان اوتیستیک ممکن است از ۳۶ ماهگی در بیان احساسات یا درک احساسات دیگران دچار مشکل شوند.
با افزایش سن، ممکن است در صحبت کردن مشکل داشته باشند یا مهارت های گفتاری بسیار محدودی داشته باشند. سایر کودکان اوتیستیک ممکن است مهارت های زبانی را با سرعتی نابرابر توسعه دهند. به عنوان مثال، اگر موضوع خاصی برای آنها بسیار جالب است، ممکن است واژگان بسیار قوی برای صحبت در مورد آن موضوع ایجاد کنند. اما ممکن است در برقراری ارتباط در مورد مسائل دیگر مشکل داشته باشند.
همانطور که کودکان اوتیستیک شروع به صحبت می کنند، ممکن است با لحنی غیرعادی صحبت کنند که می تواند از صدای بلند و آوازخوان تا روباتیک یا آرام باشد.
آنها همچنین ممکن است نشانه هایی از هایپرلکسیا را نشان دهند، که شامل خواندن فراتر از آنچه از سن آنها انتظار می رود، است. کودکان در طیف اوتیسم ممکن است زودتر از همسالان خود خواندن را یاد بگیرند، گاهی اوقات در سن 2 سالگی. اما آنها تمایل دارند آنچه را که می خوانند درک کنند.
در حالی که هایپرلکسی همیشه همراه با اوتیسم نیست، تحقیقات نشان می دهد که تقریباً 84 درصد از کودکان مبتلا به هایپرلکسیا در این طیف قرار دارند.
در هنگام تعامل با دیگران، کودکان اوتیستیک ممکن است در به اشتراک گذاشتن احساسات و علایق خود با دیگران مشکل داشته باشند یا حفظ مکالمه پشت سر هم برایشان مشکل باشد. ارتباط غیرکلامی مانند حفظ تماس چشمی یا زبان بدن نیز ممکن است دشوار باشد.
این چالش‌ها در ارتباط می‌توانند در دوران بزرگسالی ادامه داشته باشند.
الگوهای محدود یا تکراری رفتار یا فعالیت ها
علاوه بر مسائل ارتباطی و اجتماعی که در بالا ذکر شد، اوتیسم شامل علائم مربوط به حرکات و رفتارهای بدن نیز می شود.
این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- حرکات تکراری مانند تکان دادن، تکان دادن بازوها، چرخیدن یا دویدن به جلو و عقب
- اجسام مانند اسباب‌بازی‌ها را با نظم دقیق بالا می‌برند و وقتی نظم به هم می‌خورد ناراحت می‌شوند
- دلبستگی به روال های سخت، مانند آنهایی که در حوالی زمان خواب یا رفتن به مدرسه هستند
- کلمات یا عباراتی که از کسی می شنوند بارها و بارها می گویند
- ناراحت شدن از تغییرات جزئی
- تمرکز شدید روی قسمت‌هایی از اشیا، مانند چرخ کامیون اسباب بازی یا موهای عروسک
- واکنش های غیرعادی به ورودی های حسی، مانند صداها، بوها و مزه ها
- علایق وسواسی
- توانایی های استثنایی، مانند استعداد موسیقی یا قابلیت های حافظه
سایر خصوصیات
برخی از افراد اوتیستیک ممکن است علائم دیگری را تجربه کنند، از جمله:
- تاخیر در حرکت، زبان یا مهارت های شناختی
- تشنج
- علائم گوارشی مانند یبوست یا اسهال
- نگرانی یا استرس بیش از حد
- سطوح غیرمعمول ترس (بالاتر یا کمتر ازحد انتظار)
- رفتارهای بیش فعال، بی توجه یا تکانشی
- واکنش های احساسی غیرمنتظره
- عادات یا ترجیحات غذایی غیرمعمول
- الگوهای خواب غیرمعمول
استیمینگ چیست؟
“تحریک” اصطلاحی است که برای توصیف رفتارهای خود تحریک کننده، اغلب شامل حرکات یا گفتار تکراری استفاده می شود.
به عنوان مثال، شخصی ممکن است دست بزند، شیئی را بمالد یا عبارتی را تکرار کند. این معمولاً با افراد اوتیستیک مرتبط است، اما تقریباً همه افراد نوعی تحریک را انجام می‌دهند، مانند مالیدن دست‌ها به هم یا جویدن ناخن‌ها.
برای افراد اوتیستیک، تحریک گاهی اوقات می تواند در مسیر زندگی روزمره قرار بگیرد یا باعث آسیب جسمی شود. اما همچنین می تواند به عنوان یک مکانیسم مقابله ای مفید برای مقابله با اضافه بار حسی یا کنترل موقعیت های ناراحت کننده، عمل کند.
