شش دقیقه ورزش با شدت بالا می تواند شروع بیماری آلزایمر را به تاخیر بیندازد.

شش دقیقه ورزش با شدت بالا می تواند شروع بیماری آلزایمر را به تاخیر بیندازد.

سایک نیوز به نقل از جامعه فیزیولوژیکی: شش دقیقه ورزش با شدت بالا می تواند طول عمر یک مغز سالم را افزایش داده و شروع اختلالات عصبی مانند بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون را به تأخیر بیندازد.

تحقیقات جدید منتشر شده در مجله فیزیولوژی نشان می دهد که یک دوره کوتاه اما شدید دوچرخه سواری باعث افزایش تولید یک پروتئین تخصصی می شود که برای رشد مغز ، یادگیری و حافظه ضروری است و می تواند مغز را از کاهش شناختی مرتبط با سن محافظت کند. این بینش در مورد ورزش بخشی از تلاش برای توسعه رویکردهای غیر دارویی در دسترس و مقرون به صرفه است که هر کسی می تواند برای به تاخیر انداختن بیماری آلزایمر اتخاذ کند.

پروتئین تخصصی به نام فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) باعث افزایش انعطاف پذیری عصبی (توانایی مغز برای ایجاد اتصالات و مسیرهای جدید) و بقای نورون ها می شود. مطالعات حیوانی نشان داده است که افزایش در دسترس بودن BDNF، تشکیل و ذخیره خاطرات را تشویق می کند، یادگیری را افزایش می دهد و به طور کلی عملکرد شناختی را افزایش می دهد.

نویسنده اصلی، تراویس گیبونز از دانشگاه اوتاگو، نیوزیلند، گفت: «BDNF در مدل‌های حیوانی نویدبخش است، اما مداخلات دارویی تاکنون نتوانسته است به طور ایمن از قدرت محافظتی BDNF در انسان استفاده کند. ما نیاز به کشف رویکردهای غیردارویی را دیدیم که می‌توانند ظرفیت مغز را حفظ کنند و انسان‌ها بتوانند از آن برای افزایش طبیعی BDNF برای کمک به پیری سالم استفاده کنند.

برای جدا کردن تأثیر روزه و ورزش بر تولید BDNF، محققان دانشگاه اوتاگو، نیوزلند، عوامل زیر را برای مطالعه اثرات جدا شده و تعاملی مقایسه کردند:
20 ساعت روزه گرفتن
ورزش سبک (90 دقیقه دوچرخه سواری با شدت کم)،
ورزش با شدت بالا (دوچرخه سواری شدید به مدت شش دقیقه)،
روزه و ورزش ترکیبی.

آنها دریافتند که ورزش کوتاه اما شدید کارآمدترین راه برای افزایش BDNF در مقایسه با یک روز روزه داری با یا بدون یک جلسه طولانی ورزش سبک است.


علت این تفاوت ها هنوز مشخص نیست و تحقیقات بیشتری برای درک مکانیسم های درگیر مورد نیاز است. یک فرضیه مربوط به تغییر بستر مغزی و متابولیسم گلوکز(منبع سوخت اولیه مغز) است. تغییر بستر مغزی زمانی است که مغز منبع سوخت مورد علاقه خود را به منبع دیگری تغییر می دهد تا اطمینان حاصل شود که انرژی مورد نیاز بدن برآورده می شود، به عنوان مثال متابولیسم لاکتات به جای گلوکز در طول ورزش. انتقال مغز از مصرف گلوکز به لاکتات مسیرهایی را آغاز می کند که منجر به افزایش سطح BDNF در خون می شود.

افزایش مشاهده شده در BDNF در طول ورزش می تواند به دلیل افزایش تعداد پلاکت ها (کوچکترین سلول خونی) باشد که مقادیر زیادی BDNF را ذخیره می کند. غلظت پلاکت‌های در گردش خون بیشتر از روزه، تحت تأثیر ورزش قرار می‌گیرد و 20 درصد افزایش می‌یابد.(12 شرکت کننده فعال بدنی (شش مرد، شش زن بین 18 تا 56 سال) در این مطالعه شرکت کردند. نسبت متعادل شرکت‌کنندگان مرد و زن به‌جای نشان دادن تفاوت‌های جنسیتی، نمایش بهتری از جمعیت ارائه می‌کرد.)

تحقیقات بیشتری برای بررسی عمیق‌تر اثرات محدودیت کالری و ورزش برای تشخیص تأثیر بر BDNF و مزایای شناختی در حال انجام است.

تراویس گیبونز می‌گوید: اکنون در حال مطالعه هستیم که چگونه روزه‌داری طولانی‌تر، مثلاً تا سه روز، بر BDNF تأثیر می‌گذارد. ما کنجکاو هستیم که آیا ورزش سخت در شروع روزه تاثیرات مفید روزه را تسریع می کند یا خیر. روزه و ورزش به ندرت با هم مطالعه می شوند. ما فکر می کنیم که روزه و ورزش را می توان در کنار هم برای بهینه سازی تولید BDNF در مغز انسان استفاده کرد.