تحریک قشر خلفی جانبی پیش پیشانی با تحریک مکرر مغناطیسی فراجمجمه‌ای به میزان قابل‌توجهی تعداد دفعات سیگار کشیدن را کاهش می‌دهد.

یک بررسی اصولی جدید از آزمایش‌های کنترل شده تصادفی، شواهدی پیدا کرده است که تحریک غیرتهاجمی مغز ممکن است تعداد دفعات مصرف سیگار(تعداد سیگار در روز) در افراد سیگاری وابسته به نیکوتین را کاهش دهد.

نیکوتین می‌تواند سازگاری عصبی در مغز ایجاد کند که ترک سیگار را دشوار می‌کند؛ به همین دلیل محققان در جستجوی راه‌هایی برای درمان وابستگی به نیکوتین با تکنیک‌های تحریک غیرتهاجمی مغز (NIBS) هستند که با فعالیت‌های غیرطبیعی مغز مرتبط با قرار گرفتن در معرض نیکوتین مزمن مقابله کند.

در این تحقیق ۱۲ کارآزمایی تصادفی کنترل شده روش‌های تحریک غیرتهاجمی مغز را در ۷۱۰ شرکت‌کننده با وابستگی به نیکوتین مورد بررسی قرار داد و از یک روش متاآنالیز شبکه برای مقایسه مزایا و ایمنی انواع مختلف تحریک غیرتهاجمی مغز استفاده شد.

چندین تکنیک تحریک غیرتهاجمی مغز نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان دادند اما بهترین نتایج از تحریک مغناطیسی فرا جمجمه‌ای مکرر با فرکانس بالا (rTMS) قشر خلفی جانبی پیش پیشانی (DLPFC) حاصل شد که با بیشترین کاهش تعداد دفعات سیگار کشیدن همراه بود.

جالب اینجاست که هیچ یک از تکنیک‌های تحریک غیرتهاجمی مغز که مورد بررسی قرار گرفت، در مقایسه با گروه‌های کنترل، شدت وابستگی به نیکوتین یا تمایل به آن را کاهش نمی‌داد. ممکن است افزایش فعالیت قشر خلفی جانبی پیش پیشانی باعث افزایش ترشح دوپامین، متعادل شدن سیستم پاداش و کمک به بیماران برای مقابله با تمایل ساده و علائم ترک شود.

هیچ یک از تکنیک‌های تحریک غیرتهاجمی مغز مورد بررسی با میزان کناره‌گیری از گروه‌های کنترل به‌طور معناداری متفاوت نبود و این نشان می‌دهد که این نوع درمان‌ها به خوبی تحمل می‌شوند.

نیکوتین بر آزادسازی انتقال‌دهنده‌های عصبی در مغز، افزایش فعالیت مغز و ترشح دوپامین تاثیر می‌گذارد. سطوح بالای دوپامین برای افراد سیگاری لذت‌بخش است. با گذشت زمان قرار گرفتن در معرض نیکوتین مزمن باعث می‌شود که مغز گیرنده‌های بیشتری برای کنترل فعالیت بیشتر مغز تولید کند.

هنگامی که سطح نیکوتین کاهش می‌یابد مانند زمانی که یک فرد سیگاری سعی می‌کند سیگار را ترک کند، فعالیت در سیستم پاداش مغز کاهش می‌یابد و باعث علائم ترک می‌شود که ادامه مصرف سیگار را ترغیب می‌کند.

یافته‌های این تحقیق در مجله علمی Addiction منتشر شده است.