محققان دریافتند، کودکان مبتلابه اوتیسم و اختلال توجه در دوران نوزادی بیشتر به پزشک و بیمارستان مراجعه می‌کنند.
به گزارش سایک نیوز و به نقل از ایسنا، کودکانی که سال‌های بعد زندگی، مبتلابه اوتیسم یا اختلال کم‌توجهی- بیش‌فعالی(ADHD) می‌شوند، نسبت به کودکان سالم، در سال اول زندگی خود بیشتر به پزشک و بیمارستان مراجعه می‌کنند و این‌یک روش جدید بالقوه برای شناسایی زودهنگام شرایط ابتلا به موارد ذکر شده را پیش‌بینی می‌کند.
محققان دانشگاه دوک امریکا، دریافتند که استفاده کودک از مراقبت‌های بهداشتی در سال اول، از سوابق پزشکی الکترونیکی قابل جمع‌آوری است و به‌عنوان نقشه راهی برای ارائه به‌موقع تشخیص و درمان خواهد بود و می‌تواند نتایج را بهبود بخشد و هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی را کاهش دهد.
حدود ۱.۵ درصد از کودکان امریکایی مبتلابه اختلال طیف اوتیسم (ASD) و ۱۱ درصد از آنان، مبتلابه اختلال بیش‌فعالی(ADHD) هستند. علائم اختلال بیش‌فعالی در ۶۰ درصد از کودکان مبتلابه اختلال طیف اوتیسم وجود دارد. این تشخیص‌ها با هزینه بیشتر خانواده و استفاده از خدمات بهداشتی بیشتر همراه است.
متیو انگلهارد، محقق اصلی این بررسی اظهار کرد: نتایج این تحقیق شواهدی را نشان می‌دهد که کودکان مبتلابه اوتیسم و بیش‌فعالی، از ابتدا در مسیری متفاوت قرار دارند. ما می‌دانیم که کودکان با این تشخیص‌ها، تعامل بیشتری با سیستم مراقبت‌های بهداشتی دارند و بعد از تشخیص، این الگوهای متمایز از اوایل زندگی این کودکان آغاز می‌شود و می‌تواند فرصتی برای مداخله زودهنگام را فراهم کند.
جرالدین داوسون، محقق این بررسی افزود: همه می‌دانیم که کودکان مبتلابه اختلال طیف اوتیسم و اختلال بیش‌فعالی، اغلب دیرتر تشخیص داده می‌شوند و مزایای اثبات‌شده مداخلات اولیه در بهبود را از دست می‌دهند.
به دلیل قابلیت انعطاف‌پذیری ذاتی مغز(انعطاف‌پذیری عصبی آن) تشخیص و مداخله زودهنگام برای بهبود نتایج در اختلال طیف اوتیسم به‌ویژه ازنظر مهارت‌های زبانی و اجتماعی بسیار مهم است.
انگلهارد و همکاران وی اطلاعات جمع‌آوری‌شده ۱۰ ساله سوابق الکترونیکی سلامت نزدیک به ۳۰ هزار بیمار که قبل از یک‌سالگی، حداقل دو بار در کودکی ویزیت شده بودند را تجزیه‌وتحلیل کردند.
این بیماران در آینده با بیماری اختلال طیف اوتیسم و اختلال بیش‌فعالی یا هردو بیماری یا عدم ابتلا به آن‌ها تشخیص داده شدند. محققان سپس سوابق سال اول را برای پذیرش در بیمارستان، ویزیت‌های بخش اورژانس و ویزیت‌های سرپایی تجزیه‌وتحلیل کردند.
کودکانی که بعدها مشخص شد، مبتلابه یکی یا هر دو این بیماری‌ها هستند، در مقایسه با کودکان بدون اختلال، بیشتر در بیمارستان بستری‌شده بودند.
محققان اظهار کردند: کودکانی که مبتلابه اختلال طیف اوتیسم شدند، مواردی مانند لوله‌گذاری و تهویه مکانیکی، ویزیت‌های مراقبت‌های سرپایی برای خدماتی مانند فیزیوتراپی و ویزیت‌های چشمی بیشتر بوده است و کودکانی که مبتلابه اختلال بیش‌فعالی شدند، مواردی مانند انتقال خون، پذیرش بیشتر در بیمارستان و ویزیت در بخش اورژانس را گزارش کردند.
داوسون گفت: بررسی‌ها نشان می‌دهد که درمان این اختلالات، زمانی بهترین نتیجه را دارد که در اوایل زندگی کودک آغاز شود. درک این نکته مهم است که علائم موجود در پرونده الکترونیکی سلامت کودک، می‌تواند به درمان‌های زودهنگام و هدفمندتر منجر شود.
ما امیدواریم که این الگوهای سودمند اولیه، درنهایت بتواند با منابع دیگر برای ایجاد ابزار نظارت خودکار به والدین و متخصصان اطفال کمک کند تا تشخیص دهند که کدام‌یک از کودکان از ارزیابی و درمان زودهنگام سود بیشتری خواهند برد.
محققان بیان کردند: باید تجزیه‌وتحلیل‌های بیشتری انجام شود تا دریابند که کدام موارد خاص سلامتی، باعث ویزیت بیشتر این کودکان برای پزشک و بیمارستان می‌شود.
انگلهارد گفت: می‌خواهیم این تمایزها را با جزئیات بیشتری درک کنیم و آن‌ها را در اسرع وقت شناسایی کنیم تا مطمئن شویم کودکان به منابع موردنیاز دسترسی دارند.
این یافته‌ها به‌صورت آنلاین در نشریه Scientific Reports ارائه‌شده است.
