نتایج تحقیق جدید متخصصان موسسه آموزش UCL، دانشگاه کوئین بلفاست و دانشگاه لنکستر بر روی بیش از 9000 دانش‌آموز 12 تا 13 ساله که در کلاس بر اساس توانایی‌هایشان گروه‌بندی‌شده بودند، نشان می‌دهد گروه‌بندی کلاسی به‌شدت بر میزان اعتمادبه‌نفس دانش‌آموزان تاثیر می‌گذارد.
به گزارش سایک نیوز و به نقل از ایسنا، این گروه اختلاف نگران‌کننده‌ای در اعتمادبه‌نفس دانش‌آموزان در گروه‌های قوی کلاسی نسبت به گروه‌های ضعیف‌تر مشاهده کردند. همچنین این گروه دریافتند، اختلال در اعتمادبه‌نفس عمومی در گروه‌های ریاضی با گذشت زمان گسترش می‌یابد. حقیقتی که این گزارش بیان می‌کند به‌شدت نگران‌کننده است.
پروفسور جرمی هادجن از موسسه آموزش UCL اظهار کرد: این مطالعه پیامدهای مهمی در عدالت اجتماعی دارد و این اختلاف فزاینده باعث پی‌ریزی نابرابری‌های موجود به‌جای از بین بردن آنها می‌شود.
وی بیان کرد: دانش‌آموزانی که ازلحاظ اقتصادی ضعیف هستند و در مدارسی تحصیل می‌کنند که چنین گروه‌بندی‌هایی وجود دارد از طرف سایر دانش آموزان کمک چندانی دریافت نمی‌کنند و ازلحاظ درسی هم در جایگاه بالایی قرار ندارند و گروه‌هایی که عملکرد ضعیفی در کلاس دارند معمولا شامل دانش‌آموزان از گروه قومی خاصی هستند و یا از جایگاه اقتصادی-اجتماعی پایین برخوردار هستند.
نتایج این تحقیق پیامدهای مهمی برای رفع وضع نامساعد آموزش دارد. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد ازلحاظ عدالت اجتماعی وضع موجود درواقع باعث افزایش بی‌عدالتی‌های شناختی و توزیعی می‌شود.
این تحقیق از طریق نظرسنجی دانش‌آموزی در 139 مدرسه متوسطه انگلستان انجام‌شده است ( که به گروه‌های مداخله یا کنترل تقسیم شدند) و شامل تشویق به انجام تکالیف و با نظارت بر گروه‌های دانش‌آموزی از ابتدای سال هفتم (11-12 ساله) تا پایان سال هشتم ( 12-13 ساله)، با تمرکز بر تجربیات و نتایج آنان در زبان انگلیسی و ریاضیات بود.
نتایج تجزیه‌وتحلیل‌ها نشان می‌دهد که در مقایسه با دو سال قبل، یک‌روند کلی وجود داشت که دانش‌آموزان با قرار گرفتن درگروه کلاسی قوی اعتمادبه‌نفس قابل‌توجهی و عملکرد خوبی در ریاضی و زبان داشتند و بالعکس با قرار گرفتن در گروه درسی ضعیف در مقایسه با دانش آموز معمولی که در گروه کلاسی متوسطی قرار داشت، اعتمادبه‌نفس کاهش می‌یافت. این روند بر اعتمادبه‌نفس در ریاضیات و افرادی که در گروه‌های برتر انگلیسی بوده‌اند تحت عنوان اعتمادبه‌نفس عمومی باقی ماند و پس از کنترل سطح عملکرد درسی آنان همچنان پابرجا بود. در موارد دیگر، این روند کاهش یافت، اگرچه در هیچ صورت معکوس نشد.
دکتر بکی تیلور از سازمان بین‌المللی کارفرمایان ( IOE) اظهار کرد: نام‌گذاری کلاس‌ها بر اساس توانایی، بر درک خود بچه‌ها در رابطه با یادگیری، شناسایی موضوع و احساسات نسبت به خودشان، به‌عنوان یادگیرنده، و جایگاه آنان در مدرسه تاثیر دارد. ما فکر می‌کنیم این فرضیه منطقی است که این روند اعتمادبه‌نفس ممکن است بر جدا شدن دانش آموزان از مدرسه تاثیرگذار باشد و موجب موفقیت دانش‌آموزان در آینده شود.
وی افزود: چنین برچسب‌هایی تحت عنوان گروه درسی قوی و ضعیف مشکلی است که هر روز بزرگتر و شدیدتر می‌شود و از آنجایی که بار روانی ایجاد می‌کند از طریق روش‌های مختلف، قضاوت‌ها وعملکردها روی تعدادی از دانش آموزان، معلمان، والدین و همسالان همچنین مدرسه و شیوه عمل آن تاثیر می‌گذارد.
این گزارش تایید می‌کند که اکنون تحقیقات بیشتری لازم است تا بیشتر بدانیم که چگونه اعتمادبه‌نفس بر آینده کودکان تاثیر می‌گذارد و تشخیص می‌دهد که همچنین ممکن است طیف وسیعی از عوامل و فرآیندهای روان‌شناختی مختلفی وجود داشته باشد که اثرات ناشی از برچسب توانایی را از طریق ردیابی و اعتمادبه‌نفس در یادگیری کاهش دهد.
پروفسور هادجن نتیجه گرفت که ممکن است موارد دیگری نیز مانند غیبت از مدرسه یا اخراج شدن وجود داشته باشد که گروهی در دسته ضعیف قرار بگیرد و ممکن است مانع از رشد اعتمادبه‌نفس در طول زمان شود.
شایان‌ذکر است این موارد با برچسب زدن گروهی تحت عنوان ضعیف ممکن است تسریع و یا موجب قطع آموزش شود.
نتایج این تحقیق در نشریه انگلیسی Sociology of Education منتشرشده است.
