هر چند که مغز ما در زمان خواب و یا بیهوشی شدیداً فعال است، ولی با این حال کمتر به محرک‌های بیرونی مانند صدا واکنش نشان می‌دهیم. تحقیقات دانشمندان نشان داده است که «نورآدرنالین» به عنوان هورمونی که در واکنش به استرس ترشح می‌شود، نقش مهمی در قطع شدن واکنش‌های احساسی ما حین خواب و بیهوشی دارد و باعث می‌شود بتوانیم به آرامی بخوابیم.
پروفسور «یووال نیر» به‌عنوان سرپرست تیم تحقیقاتی که مقاله‌ی خود را در مجله‌ی Journal of Neuroscience منتشر کرده‌اند، می‌گوید: «در این مطالعه ما از رویکرد متفاوت و جدیدی استفاده کرده‌ایم تا بتوانیم مکانیسم‌های مغزی تعیین کننده‌ی زمان بیدار شدن در اثر محرک‌های بیرونی را تشخیص دهیم.»
در مطالعات قبلی دانشمندان نشان داده بودند که تالاموس که مرکز سیگنال‌های حسی مغز است، مسئول قطع کردن انتقال سیگنال به قشر مغز است. دانشمندان می‌گویند: «بسته شدن درهای تالاموس با مطالعات ما تطابق ندارد.»
دانشمندان با استفاده از موش‌های آزمایشگاهی دریافتند که پاسخ‌های نورون‌ها در قشر شنوایی در زمان بیداری و زمان خواب مشابه هستند. زمانی که دانشمندان قشر پیرامونی مغز را که با حافظه و خودآگاه ارتباط دارند را بررسی کردند، دریافتند که نورون‌های این مناطق در زمان خواب ضعیف‌تر هستند.
دانشمندان می‌گویند: «آنالیز صداها در زمان خواب نیز وجود دارد و در این زمان مغز فقط در شکل‌دهی درک آگاهانه از محرک‌ها مشکل دارد. ما دریافته‌ایم که واکنش‌های اولیه و سریع در خواب وجود دارند، ولی واکنش‌های بعدی که نیازمند برقراری ارتباط بین نقاط مختلف مغز است مختل می‌شوند.»
دانشمندان دریافته‌اند که نقطه‌ای کوچک به‌نام «لوکوس کوئرولوس» در ساقه‌ی مغز که مسئول ترشح نورآدرنالین درون مغز است، نقش مهمی در قطع شدن ارتباط ما با محیط در هنگام خواب دارد. توانایی قطع ارتباط با محیط در زمان خواب، یک عملکرد برگشت‌پذیر است و مشخصه‌ی اصلی خواب محسوب می‌شود.
دانشمندان دریافتند که سطح فعالیت لوکوس کوئرولوس می‌تواند نشان دهد که موش‌های آزمایشگاهی چه زمانی و با چه محرکی از خواب بیدار خواهند شد. محققین در مرحله‌ی بعد با خاموش کردن فعالیت این منطقه، فهمیدند که موش‌ها در واکنش به صداهای اطراف خود از خواب بیدار نمی‌شوند. دانشمندان در مرحله‌ی بعد بر روی واکنش بدن به بیهوشی تحقیقات خود را ادامه دادند و نتایج مشابهی گرفتند.
منبع: مجله علمی ایلیاد
بیشتر بخوانید:
