اختلال میسوفونیا یک نوع اختلال است که در آن افراد واکنش غیر طبیعی شدید و منفی نسبت به صداهای طبیعی عادی مانند جویدن یا تنفس نشان می‌دهند. در این مقاله به بررسی اختلال میسوفونیا یا صدابیزاری می‌پردازیم.
درمان اختلال میسوفونیا به چه صورت است؟
هیچ دارو یا درمان خاصی برای این اختلال وجود ندارد. تقلید صداهای توهین آمیز یک پاسخ ناخودآگاه است که برخی افراد ممکن است نسبت به این وضعیت از خود نشان دهند. نکاتی برای مدیریت حساسیت صدا در زیر آورده شده است که به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:
- استفاده از هدفون
- پوشیدن گوش بند برای محدود کردن نفوذ سر و صدا
- تمرین خود مراقبتی با استراحت کردن
- کاهش استرس
- ترک کردن محل مورد نظر در صورت امکان
- مراجعه به پزشک جهت درمان
توجه داشته باشید که تلاش برای نادیده گرفتن صداهای مورد آزار توسط یک فرد مبتلا به اختلال میسوفونیا بی‌نتیجه بوده و بعید به نظر می‌رسد که مفید واقع شود.
علائم مرتبط با این نوع اختلال
مشخصه اصلی میسوفونیا یک واکنش تند و شدید به فرد یا افرادی است که این صداهای آزار دهنده را ایجاد می‌نمایند. واکنش فرد مبتلا به اختلال میسوفونیا نسبت به فردی که صداهای آزار دهنده را ایجاد می‌کنند، بسیار شدید است، البته برخی از آن‌ها نسبت به این مسئله تنها دچار ناراحتی می‌گردند، اما اکثر آن‌ها به شدت خشمگین و عصبانی می‌شوند. این اختلال در مردان و زنان به طور مساوی رخ داده و علائم معمولا در اواخر دوران کودکی یا سال‌های اولیه نوجوانی به وجود می‌آیند. شروع اختلال میسوفونیا در بسیاری از افراد با حساسیت نشان دادن به یک صدای خاص است، اما به مرور صداهای دیگر نیز برای فرد آزار دهنده می‌شوند. افراد مبتلا به این وضعیت متوجه می‌شوند که واکنش آن‌ها نسبت به صداها بیش از حد است، از این رو شدت احساسات آن‌ها می‌تواند موجب شود که کنترل خود را از دست بدهند. مطالعات، واکنش‌های نامبرده زیر را به عنوان نشانه میسوفونیا مشخص کرده‌اند:
- تحریک شدن به خشم
- حالت تهاجمی به سر و صدا
- تبدیل نفرت به خشم
فکر کردن به این صداها موجب اضطراب و استرس در این افراد می‌شود. به طور کلی افراد مبتلا به اختلال میسوفونیا ممکن است اضظراب، افسردگی و عصبانیت بیشتری نسبت به سایر افراد داشته باشند. مطالعات نشان داده‌اند که بروز این اختلال در افراد، علاوه بر علائم حسی، معمولا برخی علائم فیزیکی را نیز با خود به همراه دارد که در زیر به معرفی آن‌ها خواهیم پرداخت:
- احساس فشار در سراسر بدن به خصوص قفسه سینه
- تنگی عضلات
- افزایش فشار خون
- تندی ضربان قلب
- افزایش دمای بدن
مطالعات نشان می‌دهند که حدود ۵۲.۴ درصد از این افراد با اختلال شخصیتی وسواسی – اجباری (OCPD) تشخیص داده می‌شوند. همانطور که گفته شد افراد مبتلا به صدا بیزای به هر گونه صدای طبیعی واکنش غیرطبیعی نشان می‌دهند، زیرا آن صدا برای آن‌ها آزار دهنده بوده و موجب عصبانیت آن‌ها می‌شود. کاربران گرامی در صورتی که در رابطه با مقاله اختلال میسوفونیا نظری دارد یا کسی در اطراف شما به این اختلال مبتلاست، لطفا نظر خود را برای ما ارسال نمایید.
شایع‌ترین عوامل مورد آزار برای این افراد
برخی از صداها نسبت به صداهای دیگر بیشتر در افراد مبتلا به اختلال میسوفونیا حساسیت ایجاد می‌نمایند. محققان در آمستردام به عنوان رایج ترین عامل‌های میسوفونیا موارد زیر را شناسایی کرده‌اند:
- صداهای مربوط به خوردن که ۸۱ درصد از این حساسیت‌ها را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد
- صدای تنفس یا صدای بینی که ۶۴.۳ درصد آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد
- صدای موبایل ۵۹.۵ درصد را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد
افرادی که به اختلال میسوفونیا مبتلا هستند، به علت رنج زیادی که می‌برند سعی می‌کنند کمتر در گروه‌ها و جمع حاضر شوند چرا که گا‌ها واکنش‌های خود نسبت به صداهای زننده را نمی‌توانند کنترل نمایند. اطرافیان نزدیک این افراد نقش بسیار موثری در روبرویی با این اختلال دارند. بی صدا کردن تلفن همراه، کاهش صداهای تکرار شونده، کاهش صدای غذا خوردن، جویدن و سایر موارد نقش مهمی در واکنش این افراد دارند. خانواده و نزدیکان افراد مبتلا به اختلال میسوفونیا باید به آن‌ها کمک کرده و پشتیبان آن‌ها باشند تا افراد بدانند که در این مسیر تنها نیستند و دیگران آن‌ها را درک می‌کنند. متاسفانه در حال حاضر تنها راه روبرویی با این اختلال آزار دهنده، پیشگیری از تحریک فرد توسط این صداهای آزار دهنده است و نه بیشتر و این موضوع تلاش قابل ملاحظه‌ای از همراهان و آشنایان این افراد را می‌طلبد.
نتایج آزمایش اختلال میسوفونیا
با توجه به موضوعات ذکر شده، نتایج این آزمایش نشان می‌دهد که افراد مبتلا به میسوفونیا مغز‌هایی دارند که در کنترل پخش پیام‌های مرتبط به صداهای خاص مشکل دارد. گرچه همه ما از بروز برخی صداها اذیت می شویم اما در مورد افراد مبتلا به میسوفونیا، این صدا تبدیل به اصواتی آزاردهنده و تجربه ای خشم آور می‌شود. درحالی‌که افراد عادی به ندرت احساس بدی از این صداها پیدا می‌کنند، اما مبتلایان به این اختلال با یک صدای آزاردهنده به‌شدت خشمگین می‌شوند، زیرا این صدا توسط بخش‌های دیگری از مغز آن‌ها منتشر می‌شود.
منبع: خبرگزاری سلامت(طبنا)
