دانشمندان علوم اعصاب توانستهاند منطقهای از مغز را کشف کنند که نقش چشمگیری در بروز افکار بدبینانه دارد. محققان با انجام آزمایشهای خود بر روی نمونهای حیوانی، دریافتند که تحریک هستهی دُمدار میتواند باعث ارزیابی منفی از وضعیت یا شرایطی شود. لذا این دانشمندان بر این باور هستند که اثر تحریک میتواند تا روز بعد از محرک اصلی همچنان ادامه یابد.
یکی از دانشمندان ارشد این تحقیق، «آن گرایبل»، استاد موسسهی MIT و عضو بخش تحقیقات مغز موسسهی مک گاورن، در بیانیهای گفت: «من احساس میکنم که ما در حال مشاهدهی فیلتری برای اضطراب یا افسردگی یا ترکیبی از این دو هستیم. این مشکلات، مشکلات روانی هستند که هنوز هم درمان بسیاری از افراد مبتلا به آنها دشوار و گاهی غیرممکن است.»
یافتههای گزارش شده در مجلهی Neuron، نقش محوری غدههای قاعدهای که هستهی دمدار در آن قرار دارد را در تصمیمگیری برجسته میسازد. در حالی که دانشمندان علوم انسانی قبلاً میدانستند که هم لوبهای جلویی مغز و هم غدههای قاعدهای در فرآیند تصمیمگیری نقش دارند، آنها نتوانسته بودند به اهمیت نسبی این دو بخش مغز پی ببرند.
برای کسب اطلاعات بیشتر، گروه با بهرهگیری از آزمایش تناقض اجتناب – پذیرش، به آزمایش فرآیند تصمیمگیری پرداخت. حیوانات به عنوان پاداش، نوشیدنی دریافت میکردند، اما این نوشیدنی با وزیدن هوا به صورت آنها همراه بود که حیوانات آن را بهعنوان محرک منفی در نظر گرفته و میخواستند از آن اجتناب کنند. در هر آزمایش، نسبت نوشیدنی به وزش هوا متغیر بود و حیوانات میتوانستند آنرا بپذیرند و یا رد کنند.
این سناریو، سناریویی است که نیاز به تجزیه و تحلیل هزینه و سود دارد. آیا نوشیدنی ارزش وزیدن هوا به صورت را دارد؟ محققان کشف کردند، هنگامی که هسته دُمدار تحریک میشود، تجزیه و تحلیل هزینه و سود بر هم خورده و حیوانات چیزی را که قبلاً پذیرفته بودند، رد میکنند. این امر نشان میدهد که آنها بیشتر بر هزینههای این وضعیت نسبت به قبل از تحریک هستهی دُمدار ، تمرکز میکنند.
پروفسور گرایبل در ادامهی صحبتهایش توضیح داد: «در این فعل و انفعالات، باید جریانهای زیادی دخیل باشد، اما ظاهراً تا زمانی که چیزی رفتارمان را به طور کلی تغییر دهد، به صورت متعادل رفتار میکنیم.»
علاوه بر این، این گروه کشف کرد که فعالیت موج مغزی در هستهی دُمدار با تغییر الگوهای تصمیمگیری تغییر میکند. این امر میتواند به عنوان نشانگر بالقوه داشتن ذهنیت منفی و بدبین بودن در نظر گرفته شود. همچنین تحت نظر گرفتن این موضوع میتواند برای ارزیابی اثربخشی داروهایی که برای کاهش اضطراب و افسردگی طراحی شدهاند، مفید باشد.
هستهی دُمدار در داخل سیستم لیمبیک، یعنی منطقهای که خلق و خو را تنظیم میکند و با نواحی حرکتی مغز مرتبط است و همان جایی که دوپامین و هورمون مرتبط با رفتار مبتنی بر پاداش تولید میگردد، قرار دارد. لذا این گروه امیدوار است از این یافتهها برای درک بهتر اثرات ناگوار افسردگی، اضطراب و اختلال وسواسی و اجباری استفاده کند. در حالی که این برنامه قطعاً به نتایج آنی دست نخواهد یافت، بنابراین میتواند به کارایی اثربخشی راه حلهای فعلی کمک کند.
منبع: مجله علمی ایلیاد