یک روانشناس تربیتی گفت: شادی معقول و مطلوب، لازم و معنا بخش زندگی است.
تقی ابوطالبی احمدی در خصوص عوامل نشاط و آرامش در زندگی اظهار کرد: عوامل مختلفی باعث شادی و نشاط فرد میشود و برخورداری از امکانات پیرامون، شرط کافی و منبع شادی نیست و شادی مقطعی برای انسان ایجاد می کند.
وی افزود: شادی منبع درونی دارد و حل مسائل درونی باعث زیباتر شدن عوامل بیرونی می شود. انسان دارای سه من وجودی به نام من کودک، من بالغ و من والد است و انسانها در هر سن و موقعیتی، برای بهبود امور زندگی، نیازمند نیروی محرک درونی،(من کودک) هستند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان تهران با بیان اینکه براساس من کودک، امید به زندگی، انگیزه تلاش و تاثیر گذاری صورت می گیرد، اضافه کرد: نیروی من کودک برای سلامت روان و پیش برد برنامههای زندگی لازم و اساسی است و باید مدیریت شود و به شکل معقول و مطلوب در رفتار انسان ظاهر شود و نیرو دهنده من بالغ باشد.
ابوطالبی ادامه داد: فرد باید ارتباط با خود، خدا، اطرافیان، جهان و طبیعت را تقویت کند و از تعارض مسائل حل نشده درون به عنوان منشا اضطراب و استرس به دور باشد. همچنین تعارض به معنی اختلاف بین ارزشها، هنجارها و خواستهها و استفاده از شادیهای مقطعی است.
این روانشناس تربیتی خاطر نشان کرد: طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، حدود ۸۰ درصد، عامل بیماری سایکو سوماتیک (بیماری جسم و روان) استرس و اضطراب است.
ابوطالبی افزود: ارتباط انسان با خود به معنی خود شناسی، اعتماد به نفس، خود باوری و خود کارامدی است و باعث نشاط درونی می شود و با یادگیری مهارت های ارتباطی مانند تصمیم گیری، حل مساله، تفکر نقاد و خلاق، روابط بین فردی موثر و افزایش تاب آوری به سمت بهبود روابط بین فردی حرکت می کند. تمام این پارامتر ها باعث روحیه شاد، آرام، موفقیت در کارها و کسب پیروزی در هر جایگاهی است.
وی ادامه داد: امروزه مختصصین در مجامع علمی، هوش معنوی و ارتباط با خدا، اخلاقیات و ارزشها را تکیهگاه روانی و اساس آرامش انسان می دانند. ارتباط با خدا باعث آرامش فرد و باز تعریف معنای زندگی و تسکین درون و فاصله از خدا باعث بیقراری بیشتر میشود. چهارمین عامل شادی، ارتباط موثر انسان با جهان پیرامون و لذت بردن از طبعیت و فضای زندگی است.
این روانشناس تربیتی با بیان اینکه انسان در هر سن و موقعیت، انتظاراتی دارد افزود: انسان به آن انتظار در قبال تلاش، به شکل کامل دست پیدا میکند و به شادی میرسد. در واقع شادی معقول و مطلوب که لازمه زندگی است موجب معنا بخشی به زندگی میشود.
ابوطالبی تصریح کرد: انسانهای موفق و سازگار، در برابر مشکلات تاب آوری و مقاومت دارند و شکست را مقدمه پیروزی می دانند، در غیر این صورت با شرایط، اتطباق یافته و سازگار میشوند. شادی به معنای هدفمند بودن در زندگی است.
وی افزود: تفسیر انسان از زندگی موجب هدفمندی میشود و زمانی که با برنامهریزی، تلاش و کوشش به هدف خود میرسد، نشاط و آرامش پیدا میکند. در واقع انسانهای هدفمند به حداقل داشتهها اکتفا میکنند و به زندگی خود معنا میدهند و با دیدن مانع، از حرکت باز نمیایستند و با خلاقیت بیشتر راهی برای ادامه مسیر پیدا میکنند.
این روانشناس تربیتی افزود: اگر برای انسان، سطح درآمد و شرایط زندگی در حالت فقر و ثروت تهدید کننده باشد، از زندگی خود لذت نمیبرد ولی اگر به معنی فرصت و هدف و برنامهریزی باشد موجب آرامش و نشاط فرد میشود.
ابوطالبی با بیان اینکه تیپهای شخصیتی مختلف در میزان شادی نقش دارد، افزود: تیپ شخصیتی کمالگرا و خود شیفته از خواسته و انتظارات خود قانع نمیشود و همه امور را برای خود میخواهد. همواره نسبت به موقعیت دیگران حسرت میخورد و تفسیری از معنای زندگی ندارد. اما افراد با ایمان در زندگی قانع بوده و برای داشتههای خود شکر گزار هستند.
وی چهار تیپ تفکری برای انسان برشمرد و افزود: من خوب و تو خوب، من خوب و تو بد، من بد و تو خوب و من بد و تو بد این چهار تیپ تفکری را تشکیل می دهند. در تیپ نخست من خوب و تو خوب، افراد واقع نگر و مثبت اندیشند و با پذیرش حقایق زندگی، در مسیر تعالی و رشد حرکت میکنند.
این روانشناس تربیتی خاطر نشان کرد: افرادی که به گذشته توجه دارند جزو افراد افسرده محسوب می شوند. همچنین نگرانی نسبت به آینده، موجب اضطراب و استرس میشود و انسان با توجه به زمان حال، منطقی، واقع بین، پذیرای شرایط، حقایق زندگی و مثبت اندیش میشود.
ابوطالبی مثبت اندیشی را راهگشا و امید بخش دانست و افزود: انسان مثبت اندیش، قطعا در رفتار و لحظات زندگی خود به نقطه مثبتی، دل خوش میکند و زندگی را خوب تفسیر و برای توسعه و ارتقای زندگی تلاش میکند و برای زندگی خود معنای خاص دارد و در زمان حال زندگی میکند.
منبع: ایسنا