لجبازی کردن مکان و زمان دارد. پافشاری برای نظریه مهمی که به شخصیت یا تلاش چندین ماهه شما مربوط می‌شود، یکی از بهترین استفاده‌های لجبازی محسوب می‌شود. اما اینکه مثلا از سر لجاجت بگویید ماست سیاه است، نه‌تنها کمکی به شما نمی‌کند، بلکه شخصیتی غیرمنطقی از شما می‌سازد.
به گزارش سایک نیوز و به نقل از بهداشت نیوز: با این تفاسیر، فارغ از بد یا خوب بودن لجبازی، دانشمندان اخیرا به این نتیجه رسیده‌اند که پافشاری و لجاجت کردن روی یک مساله برای سلامت روحی افراد ضروری است.
بر اساس مطالعات جدید محققان در دانشگاه داروسازی سن‌دیگو در کالیفرنیا و دانشگاه Rome La Sapienza که در نشریه علمی روانشناسی بین‌المللی منتشر شده، برخی خصلت‌های رفتاری و روان شناختی انسان ها منجر به افزایش عمر آنها می شود.
دانشمندان در این تحقیق، ۲۹ نفر را در رده های سنی ۹۰ تا ۱۰۱ ساله در یکی از روستاهای کشور ایتالیا مورد آزمایش قرار دادند. در نهایت متوجه شدند که این افراد شاید از نظر جسمانی بسیار ضعیف تر از اعضای خانواده خود (بین سن های ۵۱ تا ۷۵ ساله) باشند اما از نظر روحی عملکرد بهتری دارند و مغزشان سالم‌تر است.
ویژگی مشترک همه این افراد شامل خویِ لجبازی، تعهد کاری شدید، وابستگی به خانواده و پیوندهای خانوادگی، خوش‌بینی به زندگی و ارجحیت داشتن زندگی روستایی به زندگی شهری است.
محققان باور دارند که لجاجت و پافشاری به‌طور ویژه باعث می شود تا از نظر ذهنی نیرومند بمانند زیرا این افراد برای نظر دیگران اهمیت کمتری قائل هستند و در نتیجه استرس های خارجی کمتری را هم تجربه می کنند.
این افراد همه چنین تمایل شدیدی به سلطه‌گری، لجاجت و کنترل‌گر بودن هم داشتند. این کشش برای کنترل محیط نیازمند طاقت و سرسختی بالایی است. یعنی فرد در برابر تغییر وضعیت استقامت بالایی دارد.
در آخر شاید بد نباشد در مورد ویژگی های افراد لجباز هم توضیح مختصری بدهیم. فرد لجباز با کوچک‌ترین مخالفتی با خواسته‌هایش به شدت ناراحت و عصبانی می‌شود و شروع به ناسازگاری می‌کند. دلیل‌تراشی و فرافکنی دو ابزار دفاعی شخصیت‌های لجباز است. فرد لجباز کوچک‌ترین مقررات را زیرپا گذاشته و در مقابل آن بی‌اعتنایی می‌کند.
شخص لجباز بسیار زودرنج است و از اطرافیان توقع بیش از حد دارد با وجود ا ینکه خود را متعهد به انجام سخن دیگران نمی‌داند. بیشتر مواقع تنها بوده و نمی‌تواند ارتباط اجتماعی مناسبی برقرار کند.
