این پژوهش با حضور ۲ مرد و ۳۷ زن مبتلا به پرخوری عصبی بود که در جلسات ۲۰ دقیقه ای، منطقه مغزی درگیر فرآیند پردازش و خودکنترلی شان در معرض تحریک جریان مستقیم الکتریکی قرار گرفت، انجام گردید. همچنین در یک جلسه ساختگی، مغز آنان تنها به مدت ۳۰ ثانیه در معرض تحریک الکترودی قرار گرفت.
بعد از آن، شرکت کنندگان در مورد تمایل شان به غذاخوردن، اضافه وزن، حالت خلق و خو و تعداد دفعات رفتارهای پرخوری در ۲۴ ساعت بعد از درمان، گزارش هایی را ارائه کردند و نکته جالب اظهارات آنان در خصوص کاهش علائم پرخوری بعد از تحریک مغزی بود.
ماریا کیک، عضو تیم پژوهش از دانشگاه کالج کینگ لندن، در این باره می گوید: اگرچه این نتایج ابتدایی هستند، اما تنها بعد از یک جلسه تحریک مغزی، بهبود آشکاری در علائم و توانایی های تصمیم گیری حاصل شد.
وی در ادامه افزود: چندین جلسه درمان در یک دوره زمانی طولانی تر می تواند تاثیرات قوی تری نیز داشته باشد.
علائم متداول پرخوری شامل اشتهای زیاد خوردن (غالبا مقادیر زیاد غذاهای پرکالری) است. در این اختلال، فرد ابتدا مقدار زیادی غذا می‌خورد و سپس با ایجاد استفراغ عمدی یا مصرف ملین یا مدّر می‌کوشد از افزایش وزن خود جلوگیری کند. شیوع این بیماری در زنان جوان بیشتر است.
درحال حاضر درمان شناختی رفتاری، درمان استاندارد این اختلال بشمار می آید.
