به گزارش سایک نیوز به نقل از ایسنا، یک روانشناس کودک گفت: متاسفانه درحال حاضر به علت فراوانی اطلاعات در دسترس کودکان، مباحث دیداری و تصویری و حتی گفت و شنودهای والدین تا حدی باعث شده است که کنجکاویهای جنسی کودکان پیش از سه سالگی ایجاد شود اما با وجود آنکه این موضوع یکی از مباحث مهم رشدی کودکان است، گاهی شاهد سرکوب‌های بداخلاقانه، اشتباه با کودکان از سوی خانواده‌ها در این گروه سنی هستیم که این امر موجب بروز مشکلات جنسی در بزرگسالی فرد می‌شود.
وی در ارتباط با کنجکاویهای جنسی کودکان گفت: مسائل جنسی یک واقعیت انسانی و غیر قابل انکار بوده و باید پذیرفت که این موضوع یکی از مهم ترین موضوعات فرآیند فیزیولوژیک هر فرد از کودکی تا بزرگسالی از لحظه تولد تا مرگ است و نحوه پردازش و برخورد پیرامون این موضوع نیز یکی از مسائلی است که باید به آن دقت شود.
وی ادامه داد: بر اساس یافته‌های روان شناسی، کنجکاویهای جنسی کودکان از سه سالگی شکل گرفته و در شش سالگی به اوج خود خواهد رسید.
علی رغم آنکه گاهی شاهد رفتارهای سخت گیرانه اشتباه از سوی والدین با کودکان در حوزه کنجکاوی های جنسی هستیم، گاهی اوقات نیز شاهد بروز رفتارهای بدون محدودیت و آزاد گذاشتن کودک در این حوزه از سوی والدین می‌شویم که این برخورد نیز باعث ایجاد مشکلات متعدد و در نهایت منجر به عدم پاسخگویی والدین در برابر برخی سوالات کودکان خواهد شد در حالیکه کنترل کردن در این گروه سنی با انجام برخی رفتارهای پیشگیرانه از سوی والدین باعث می‌شود فرآیند رشد جنسی کودک به طور طبیعی طی شود.
کودک بعد از سه سالگی به بدن و اندام‌های خود توجه می‌کند، در حال حاضر ۲ دسته خانواده در جامعه داریم؛ یک دسته که کاملا با آزادی با این مسئله برخورد کرده و گروهی دیگر نیز که کاملا سخت گیر بوده، درحالیکه تمامی این برخوردهای افراطی و تفریطی منجر به آسیب رسانی به کودک در بزرگسالی خواهد شد.
درحالت نخست شاهد بی بندو باری جنسی کودک در بزرگسالی خواهیم بود و در مرحله دوم نیز سخت گیری جنسی باعث می‌شود حتی فرد در فضای ارتباط با همسر خود نیز دچار مشکلات متعدد شود.
اگر کودک سوالی پرسید نباید آن را منع و آن را به پر رویی متهم کرد زیرا سه تا ۶ سالگی اوج کنجکاوی های جنسی کودکان و جزیی از مراحل رشد طبیعی آنان است و نمی‌توان مانع آن شد، والدین همواره باید بدانند که نباید ترس از موضوعات جنسی را در کودکان ایجاد کنند زیرا این اضطرابها در نهایت منجر به ترس کودک در بزرگسالی شده و درحال حاضر نیز شاهد آن هستیم که مسائل جنسی و مشکلات آن یکی از علل مهم طلاق در جامعه است.
با اقدامات پیشگیرانه همچون جداکردن اتاق کودک از والدین از سن ۱٫۵ تا ۲ سالگی، حمام رفتن کودک با جنس موافق خود و غیره می‌توان مانع از آسیبهای جنسی متعدد به کودک شود.
نکته اساسی در این خصوص این است که مسائل و کنجکاویهای جنسی در کودکان کاملا با بزرگسالان متفاوت بوده و عاری از لذت است، در برخی مواقع کودکان رفتارهایی را خصوصا در مهدهای کودک که دختر و پسر در آن حضور دارند انجام می‌دهند که ممکن است والدین با دیدن آن رفتارها تصورات منفی از کودکان خود پیدا کنند درحالیکه باید بدانیم تمامی رفتارهای این چنینی کودکان صرفا تقلید محض بوده و هیچ گونه لذتی با آن همراه نیست.
با این وجود به هیچ وجه جداسازی مهدهای کودک کار صحیحی نیست زیرا هرچه کودک را از مسئله‌ای منع کنیم تاثیرات منفی بیشتری به دنبال خواهد داشت در حالیکه می‌توان با تغییر نوع نگاه و ارائه راهکارهای اصولی بدون حذف صورت مسئله، در کنار رفتارهای پیشگیرانه به راحتی از بروز مشکلات متعدد دراین زمینه جلوگیری کرد.
