چگونه با والدینم صحبت کنم؟
- شروع مکالمه
- آنچه را که می خواهی به والدینت بگویی را بنویس٫ لازم نیست تمام آنچه را که در ذهن داری بنویسی اما سعی کن به صورت خلاصه نکاتی را بنویسی. این کار به تو کمک می کند تا آنچه را که می خواهی بگویی منظم کرده و ترتیبی ببخشی و انچه را که اتفاق خواهد افتاد را پیش بینی کنی.
می توانی اینگونه شروع کنی: “بابا، مسئله ای هست که خیلی نگرانم کرده و می خوام در موردش با شما صحبت کنم”. “مامان، میشه در مورد یه چیزی با شما صحبت کنم؟”. “مامان، بابا، من یه اشتباه خیلی بزرگ انجام دادم و به کمکتون احتیاج دارم”.
- با والدین خود هر روز در مورد مسائل جزئی صحبت کن. اگر تا قبل از این ارتباطی با والدینت نداشتی، با صحبت در مورد مسائل جزئی شروع کن. شنونده بودن برای آنها راحت تر است و رابطه شما را قوی تر می کند.
برای برقراری ارتباط با والدینت هیچ وقت دیر نیست. حتی اگر یک سال است که با آنها صحبت نکرده ای، با یک “سلام” شروع کن. یا جمله ای شبیه به این “می خواستم در مورد خودم و اینکه این چند وقت چه کارها کردم با شما صحبت کنم”. والدینت این حرکت تو را تقدیر کرده و همواره مکالمات را ادامه می دهند.
- آزمون و خطا انجام بده. اگر فکر می کنی موضوعی که می خواهی در مورد آن صحبت کنی بسیار حساس است یا ممکن است واکنش های شدیدی از جانب والدینت دریافت کنی، بهتر است که ابتدا پیش زمینه آن را آماده کنی. با سوالات می توانی نظر آنها را تا حدودی نسبت به مسئله ات بیابی.
- بدان که به دنبال چه نتیجه ای هستی. تقریباً غیر ممکن است که بتوانی به خوبی مکالمه را پیش ببری اگر ندانی که به کجا می خواهی برسی. از خودت بپرس که من از این مکالمه به چه چیزی می خواهم برسم تا متوجه شوی بهتر است از چه ابزاری استفاده کنی.
- طوری صحبت کن که والدینت گوش دهند.
- مطمئن شو که پیغامت روشن و مستقیم است. اجازه بده تا کاملاً متوجه شوند که چه فکری داری، چه احساسی داری و چه می خواهی. بسیار راحت است که با هر کلمه ای که می شنوی عصبانی، دلخور و ناراحت شوی. مکالمه ای را در ذهن خود تصور کن و برایش برنامه بریز که استرست را کاهش دهد تا والدینت کاملاً متوجه آنچه که تو می خواهی بگویی بشوند.
- صادق باش. دروغ نگو یا بزرگ نمایی نکن. پنهان کردن احساساتت زمانی که مسئله ای حاد را با آنها در میان می گذاری بسیار دشوار است. صادقانه صحبت کن و حواست باشد که والدینت آنچه را که می گویی همان گونه برداشت کنند. اگر قبلاً دروغ می گفتی و یا خیلی احساساتی می شدی، کمی زمان می برد تا دوباره به تو و آنچه که می گویی اعتماد کنند اما امیدت را از دست نده.
- گاهی مسائل را از دید والدینت نگاه و درک کن. واکنش والدینت را پیش بینی کن. آیا قبلاً در مورد مسائلی مشابه با آنها صحبت کرده بودی؟ اگر می دانی که آنها عصبانی می شوند و یا مخالفت می کنند، به آنها بگو که می دانی به خاطر مسائل قبلی این واکنش را دارند. اگر آنها بدانند که تو احساسات آنها را نیز در نظر می گیری، دیدشان تغییر خواهد کرد.
- بحث نکن و یا غر نزن. با استفاده از لحنی مثبت با احترام با آنها صحبت کن. زمانی که نمی خواهی چیزهایی که می گویند را بشنوی با طعنه صحبت نکن. اگر با آنها همانگونه صحبت کنی که دوست داری با تو صحبت کنند، مطمئناً تو را جدی می گیرند.
- بدان که می خواهی با کدام والد صحبت کنی. برخی از مسائل بهتر است با یکی از والدین در میان گذاشته شود. توجه داشته باش که مسائل مربوط به هر کس را با همان شخص در میان بگذاری.
- زمان و مکان مناسب را انتخاب کن. مطمئن شو زمانی که می خواهی صحبت کنی تمام توجه مستقیم والدینت به تو باشد. مکان های عمومی را انتخاب نکن و یا موقعیتی نباشد که آنها تنها زمان اندکی را به تو اختصاص دهند.
- زمانی که والدینت صحبت می کنند به آنها گوش کن. با فکر در مورد آنچه که بعد از صحبت آنها می خواهی در موردش صحبت کنی تمرکزت را از بین نبر. کاملاً آنچه را که می گویند بشنو و پاسخ مناسب را به آنها بده.
حتی می توانی آنچه را که گفته اند خلاصه کنی تا متوجه شوند که به حرف هایشان گوش داده ای.
- مکالمه ات را به یک مناظره تبدیل کن. مکالمه حالتی یک طرفه دارد اما زمانی که به آنچه می گویند گوش می دهی و بر اساس آن پاسخت را آماده می کنی می توانی بهتر آنچه را که می گویی به سمع آنها برسانی. وسط حرف آنها نپر و یا لحن صدایت را بالا نبر. اگر والدینت ناراحت شدند، می توانی به آنها بگویی “می دونم که ناراحت شدین اما چون می خوام بحثمون ادامه داشته باشه و به نتیجه برسیم می خواین یه زمان دیگه در موردش صحبت کنم؟”
- صحبت در مورد مسائل حساس
- نتایح آن را پیش بینی کنید. احتمالاً می خواهید مکالمه شما به این شکل پیش رود:
- آنها بدون اینکه شما را قضاوت کرده و یا نصیحت کنند به حرفا هایتان گوش دهند.
- شما را پشتیبانی کرده و یا موافقت آنها را برای انجام کاری بگیرید.
- در آن زمینه شما را راهنمایی یا یاری کنند.
- دوست دارید به ویژه در مسائلی که مشکل برخورد کرده اید به شما راهنمایی دهند.
- عادلانه رفتار کرده و شما را پشیمان نکنند.
- احساسات خود را شناسایی کنید. این مسئله ممکن است دشوار به نظر آید مخصوصاً در مورد مسائلی که حساس هستند. در اینگونه موارد مضطرب بودن و احساس بدی داشتن بسیار طبیعی است. احساسات خودت را بشناس و آنها را با والدینت در میان بگذار تا فشار آنها کاهش پیدا کند.
- برنامه های جایگزین برای خودت داشته باش.
- زمین بازی خود را انتخاب کن. بدان که اگر با تو موافقتی صورت گرفت، یا آنچه را که می خواستی از آنها نشنیدی، نباید با لجبازی با آنها برخورد کنی. اگر با احترام آنچه را که می خواستی بیان کردی، و آنها نیز پذیرا بودند و صحبت هایت را شنیدند، بدان در زمان دیگر و مکالمه ای دیگر ممکن است برخورد متفاوتی داشته باشند. به شرط آنکه تو با رفتارت آنها را متوجه تغییرات به وجود آمده کنی و بدانند که قادر هستی احساساتت را کنترل کنی.
- با بزرگسالان دیگر صحبت کن. برخی مواقع والدینت با مسائل مربوط به زندگی و کار خود درگیر هستند. اگر یکی از والدینت با اعتیاد دست و پنجه نرم می کند و یا با یک آسیب روانی درگیر است، با فرد بزرگسال دیگری که به او اعتماد داری صحبت کن. این فرد می تواند مشاور مدرسه ات، معلم ها و یا فامیل باشد.
قبل از اینکه فردی را برای این کار انتخاب کنی و چندان ارتباط خاصی با او نداشته ای، بهتر است با دوستانت در موردش مشورت کنی.
- همچون یک فرد بالغ رفتار کن. اگر انتخابت این است که با والدینت در مورد مسئله موجود صحبت نکنی، با آن مانند یه فرد بالغ برخورد کن. از هیچ مسئله ای اجتناب نکن به خصوص اگر در مورد امنیت یا سلامتی ات مشکلی به وجود آمده است. اگر می خواهی در مورد فردی دیگر با والدینت صحبت کنی، مستقیم و با احترام آنها را در جریان بگذار.
چگونه با والدینم صحبت کنم؟ قسمت اول
http://www.wikihow.com
https://www.quora.com
http://kidshealth.org
http://girlshealth.gov
تیم تخصصی سایک نیوز
