نتایج تحقیقات نشان می‌دهد، کودکان در خانواده‌های کم‌درآمد بیشتر در معرض خطر مواد شیمیایی سمی هستند و این مورد عاملی برای تاخیر در رشد زبان‌آموزی و رشد شناختی آنان خواهد شد.
به گزارش سایک نیوز و به نقل ا زایسنا، محققان دریافتند، کودکان خردسالی که مادران آنان به علت استفاده مکرر از مواد شیمیایی سمی، مانند پاک‌کننده‌های خانگی بیشتر در معرض این مواد هستند، احتمالا تا دو سالگی با تاخیر در توسعه زبان‌آموزی مواجه خواهند شد.
نتایج این تحقیق نشان داد، این کودکان در آزمون رشد شناختی نمرات کمتری کسب کردند.
این تاخیر در رشد زبان‌آموزی کودکان با عواملی مانند تحصیلات و درآمد مادران مرتبط بود.
هوای جیانگ، محقق ارشد این تحقیق از دانشگاه ایالتی اوهایو اظهار کرد: این یافته‌ها نشان می‌دهد که والدین فرزندان خردسال باید استفاده از مواد شیمیایی سمی خانگی را محدود کنند.
محققان اظهار کردند: “بسیاری از مادران، به دلیل عدم آگاهی از این موضوع، معمولا فرزندان خود را در معرض مواد شیمیایی خانگی سمی قرار می‌دهند.”
محققان در این بررسی از اطلاعات مرتبط با 190 خانواده به مدت پنج سال بعد از تولد استفاده کردند.
در شروع، از مادران درباره استفاده از مواد شیمیایی خانگی مانند پاک‌کننده‌های کف و حلال‌ها در زمان بارداری سوال شد، سپس در زمانی که فرزندان آنان 14 تا 23 ماهه بودند هم سوالاتی شد.
البته آلودگی محله، خانه و استفاده از سموم دفع آفات هم بررسی شد.
رشد زبان کودکان در سن 14 تا 23 ماهگی و بین 20 تا 25 ماهگی موردبررسی قرار گرفت. محققان از آزمون استاندارد برای درک کودکان و بیان آنان مانند، شناخت اشیاء و افراد، نام‌گذاری اشیا و تصاویر استفاده کردند.
یافته‌ها حاکی از آن است که آلودگی محله و خانه و استفاده از سموم دفع آفات، ارتباط معناداری با زبان‌آموزی کودک ندارد، اما بیشتر مادرانی که در معرض مواد شیمیایی خانگی بعد از زایمان بودند، با تاخیر رشد زبان و پیامدهای شناختی کودک تا 2 سالگی مواجه شدند.
گزارش‌ها نشان داد که هیچ ارتباطی بین استفاده از مواد شیمیایی در بارداری و تاخیر رشد زبان و شناخت کودک مشاهده نشد و این ممکن است به این دلیل باشد که مادران در بارداری کمتر از این مواد استفاده می‌کنند.
در بارداری، حدود 20 درصد از مادران در معرض مواد شیمیایی سمی بودند، اما زمانی که فرزندان آنان بین یک ساله یا دو ساله بودند، استفاده از این مواد به میزان 30 درصد افزایش یافته بود.
جیانگ اظهار کرد: به نظر می‌رسد که مادران در زمان بارداری سعی می‌کنند در معرض مواد شیمیایی سمی قرار نگیرند، اما زمانی که کودک به دنیا می‌آید، تصور می‌کنند که استفاده از این مواد سمی، دیگر مشکلی ایجاد نخواهد نکرد.
لورا جاستیک، نویسنده و روانشناس این مطالعه افزود: نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که سال‌های اولیه زندگی کودکان از جهات مختلفی اهمیت دارد.
وی عنوان کرد: رشد مغزی کودکان در حدود دو سالگی در اوج قرار دارد و اگر استفاده از مواد شیمیایی سمی محدود نشود، ممکن است، منجر به مشکلاتی در زبان‌آموزی و رشد شناختی کودکان شود.
مادران کم‌درآمد، ممکن است که با چالش‌های بسیاری مواجه شوند، برای مثال آنان اغلب در آپارتمان‌های کوچک‌تر زندگی می‌کنند و معمولا، دورنگه داشتن کودکان از مواد شیمیایی به‌خصوص در هنگام تمیز کردن، دشوارتر است.
محققان توصیه کردند: والدین باید در چند سال اول زندگی نسبت به قرارگیری کودکان در معرض مواد شیمیایی حساسیت داشته باشند، زیرا که رشد مغزی کودکان در این سنین بسیار مهم است.
این تحقیق در مجله Clinical Pediatrics ارائه‌شده است.
