در دهمین نشست کنگره دکتر آذرخش مکری درباره «اتصال در روان درمانی» سخنرانی کرد.
دکتر مکری در ابتدای سخنرانی خود به ویژگی ذاتی افراد در تمایل به کمک به هم نوعانشان اشاره کرد. او با نمایش ویدئوهایی از کودکان و شامپانزه‌ها به فراگیر بودن این رفتار در انسان و حیوان پرداخت. به عقیده مکری کمک کردن در سخت‌افزار ذهن انسان‌ها نهادینه شده و آن‌ها احساس خوبی از کمک دادن و گرفتن از دیگران دریافت می‌کنند. این احساس خوب از کمک گرفتن از دیگران همان عاملی است که روان‌درمانی را برای افراد موثر و مفید می‌کند. او در ادامه عنوان کرد که «چقدر دیگران به شما اتصال دارند؟» از نظر مکری این نکته آن‌قدر مهم است که یکی از قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های اختلال یا سلامت روانی است.
به گفته دیگر، شبکه اتصال انسان‌ها به محیط‌شان، وضعیت روانی‌شان را رقم می‌زند. مکری پیشنهاد کرد که توجه به وضعیت اجتماعی افراد اساس هر رویکردی در روان‌درمانی است. به گفته او نمی‌شود فردی را که برای درمان به روان‌شناس مراجع می‌کند، خارج از چارچوب اجتماعی‌اش بررسی کرد. تعلق داشتن یا نداشتن افراد به گروه‌های اجتماعی، چراغ راه جلسات روان‌درمانی است و توجه به این مهم، نقشی تعیین‌کننده در ایجاد اتصال بین درمانگر و درمانجو خواهد داشت.
