سایک نیوز به نقل از ایسنا/چهارمحال و بختیاری یک روانشناس خانواده در چهارمحال و بختیاری گفت: نام مثبت و متعالی که دارای غنای فرهنگی است از ابتدا در شکل‌گیری روابط اجتماعی فرد با دیگران نقش بسیار اساسی دارد.
امین مختاری در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص انتخاب اسامی پسندیده برای فرزندان و تاثیراتی که اسم بر شخصیت افراد دارد، اظهار کرد: نام افراد ریشه در فرهنگ، عرف و سابقه تاریخی یک کشور دارد و این نام باید تداعی‌کننده اخلاق و منش انسانی باشد درحقیقت نام یک شخص تا حد زیادی در آینده و شخصیت او تاثیرگذار است و اگر تداعی‌کننده ویژگی‌های مثبت باشد می‌تواند آینده فرد را به اندازه زیادی پیش‌بینی کند.
این روانشناس خانواده افزود: در علم روانشناسی نوین و براساس تحقیقاتی که صورت گرفته ثابت شده است که نام از زمان کودکی و سن رشد که فرد درحال شناسایی هویت خود است روی افکار و شخصیت فرد تاثیر بالایی دارد، مقالات بسیاری نیز موجود است که اگر فردی نام خود را در سنین جوانی تغییر دهد این تغییر اسم می‌تواند بخشی از جنبه‌های شخصیتی فرد را تحت تاثیر قرار دهد و مواردی از آن‌ها را اصلاح کند.
وی با تاکید بر اهمیت نامگذاری، ادامه داد: نام افراد باید حامل مفاهیم ارزشی باشد همچنین اگر والدین از اسامی شخصیت‌های تاریخی در نامگذاری فرزندان خود استفاده می‌کنند باید توجه داشته باشند که این شخصیت‌های تاریخی از انسان‌های موفق و نامدار زمان خود باشند چراکه در این صورت زمانی که کودک درحال شناسایی هویت است خود را بزرگ و مهم می‌داند.
مختاری عنوان کرد: اگر از اسامی کوچک‌کننده و یا همراه با معانی ناپسند برای نامگذاری فرزندان استفاده شود موجب می‌شود فرد از ابتدای زمان کودکی خود را یک فرد بزرگ تلقی نکند و نگرش غنی و قوی نسبت به خود نداشته باشد چون براساس یکی از نظریه‌های مهم روانشناسی هویت‌شناسی یکی از مراحل اساسی از روند رشد انسان است که بخشی از این هویت‌شناسی نیز مربوط به این است که فرد براساس اینکه چه اسمی برای او انتخاب شده خود را بزرگ و مهم تلقی کند.
این روانشناس خانواده اضافه کرد: در برخی افراد که دارای دو اسم هستند نوعی دوگانگی و عدم هماهنگی در افکار مشاهده می‌شود بنابراین والدین توجه داشته باشند لازم نیست برای فرزندان خود دو اسم درنظر بگیرند چراکه با این اقدام تنها نوعی دوگانگی در افکار و به تبع آن برخی مشکلات و ناهماهنگی در مسائل شخصیتی را برای فرزندان خود ایجاد می‌کنند.
وی تصریح کرد: زمانی که فرد بدون داشتن ملاقات قبلی و به واسطه تلفن با شخص دیگری ارتباط برقرار می‌کند و از نام او اطلاع حاصل می‌کند و یا بدون برقراری ارتباط تلفنی نام شخص مقابل را می‌شنود با توجه به اینکه این اسم در ذهن فرد تداعی‌کننده ویژگی‌های مثبت یا منفی است ذهنیت و یا نگرشی از طرف مقابل به دست می‌آورد، این نگرش از فردی که تاکنون ملاقات نشده براساس نامی است که فرد دارد و این موضوع اهمیت نامگذاری را بیان می‌کند بنابراین والدین باید برای فرزندان خود اسامی را برگزینند که از ابتدای زندگی موجب جلب احترام اجتماعی برای آن‌ها شوند.
مختاری با بیان اینکه نام افراد مانند لباس و نوع پوشش اشخاص است، یادآور شد: در زمان ملاقات یک شخص با فرد دیگری که با ویژگی‌های خلقی او آشنایی ندارد اولین ویژگی که توجه را جلب می‌کند نوع پوشش و آراستگی ظاهر است، نام نیز یکی از مصادیق این آراستگی است بنابراین اگر فرد مقابل دارای یک پوشش آراسته و نام زیبا باشد نگرش بسیار مثبتی در ذهن از این شخص ایجاد می‌شود که این نگرش اولیه معمولا دارای تداوم است یعنی حتی پس از شناخت کامل نیز اگر خطایی از فرد مقابل مشاهده شود ذهن به صورت ناخودآگاه به دنبال ادله‌ای برای توجیح این اشتباه خواهد بود و بعد منفی نیز به همین صورت است یعنی اگر در ملاقات اولیه براساس نام و پوشش یک شخص ذهنیتی منفی در فرد ایجاد شود پس از آن نیز ذهن همواره به دنبال دلیل برای ثابت نگه داشتن این نگرش منفی است.
این روانشناس خانواده بیان کرد: بنابراین نام مثبت و متعالی که دارای غنای فرهنگی است از ابتدا در شکل‌گیری روابط اجتماعی فرد با دیگران نقش بسیار اساسی دارد البته یکی دیگر از موضوعاتی که باید در انتخاب نام مورد توجه قرار بگیرد خوش آهنگ بودن آن است.
وی با اشاره به انتخاب اسامی خاص و ویژه برای کودکان، افزود: به صورت کلی اینکه والدین در تمامی جنبه‌های زندگی از جمله نامگذاری این احساس را در فرزندان خود ایجاد کنند که با دیگران متفاوت است اقدام صحیحی نیست، کودکان باید بیاموزند که تنها در انجام اعمال شایسته و نیکی کردن می‌توانند ویژه و خاص باشند اما متمایز بودن از دیگران به دلیل دارایی‌ها، مسائل ظاهری مانند اسم و… پیام خوبی به کودک القا نمی‌کند.
مختاری ادامه داد: متاسفانه در جامعه امروزی والدین درحال اشاعه یک فرهنگ غلط در حوزه نامگذاری هستند یعنی قصد دارند فرزند خود را حتی پیش از تولد از سایر افراد متمایز کنند و در سراسر دوران کودکی و نوجوانی نیز با برخی رفتارهای غلط این ایجاد تمایز را ادامه می‌دهند یعنی والدین کارهای مثبتی مانند آموزش زبان دوم، آموزش موسیقی و… را به دلیل افزوده شدن بر توانایی‌های کودک انجام نمی‌دهند بلکه قصد دارند با این اقدامات کودک خود را متمایز از دیگران کنند.
این روانشناس خانواده با تاکید براینکه جدا کردن فرزندان از دیگران توسط والدین خسارات بزرگی به آن‌ها وارد می‌کند، خاطرنشان کرد: والدین باید داشتن ارتباط موثر با دیگران را به فرزندان خود آموزش دهند، زمانی که فردی در دوران کودکی و نوجوانی حس متمایز بودن از دیگران را تجربه کرده باشد در بزرگسالی و طی برقراری تعامل با سایر انسان‌ها احساس می‌کند باید خود را از دیگران جدا بداند بنابراین والدین باید یک نام ارزشی و مرسوم برای فرزندان خود انخاب کنند یعنی لزومی ندارد حتما نام فرزندان استثنایی باشد.
