به گزارش سایک نیوز به نقل از مجله خبری سلامتیسم , تلاش پدر یا مادر بازمانده برای حفظ رابطه مطلوب با فرزند داغدارش، سطح آشفتگی روانی را در کودکان کاهش میدهد.
مرگ پدر یا مادر، یکی از سختترین و بدترین حوادثی است که میتواند در طول دوره کودکی هر فردی اتفاق بیافتد. اثرات روانشناختی این مرگ حتی میتوانند آینده کودک را هم تحت تاثیر خودشان قرار بدهند. به همین دلیل، حمایت از کودک در این شرایط و مشارکت فعال در سوگواری او، نقش مهمی در حفظ سازگاری او با زندگی و خوشبختیاش دارد.
اصلا عجیب نیست که آشفتگی روانی، یکی از مهمترین اثرات ناشی از مرگ والدین باشد. آشفتگی روانی میتواند از راههای مختلفی بروز پیدا کند: از احساس اندوه و سوگواری شدید گرفته تا اضطراب و استرس مداوم. با اینحال، واکنش پدر یا مادر بازمانده نسبت به مرگ همسرش میتواند نقش مهمی در کنترل آشفتگی روانی کودک ایفا کند.
یکی از مطالعات منتشرشده در Journal of Youth and Adolescence، نشان میدهد که تلاش پدر یا مادر بازمانده برای حفظ رابطه مطلوب با فرزند داغدارش، سطح آشفتگی روانی را در کودکان کاهش میدهد. سوگواری در کودکان دبستانی سوگواری کردن بهخاطر مرگ پدر یا مادر، نوعی واکنش روانی سالم و طبیعی نسبت به این حادثه است. بنابراین، کودکان هم دقیقا مانند بزرگسالان باید فرآیند سوگواری خودشان را بهطور کامل بگذرانند.
البته کودکان، احساسات خودشان را از راههای متفاوتی بروز میدهند و سن آنان هم در این زمینه نقش موثری دارد.
طبق گزارش National Association of School Psychologists، کودکان دبستانی بعد از مرگ پدر یا مادر با این احساسات مواجه میشوند: شوک عاطفی و احساس فاصلهگیری از دیگران که به آنان کمک میکند با درد سنگین ناشی از فقدان پدر یا مادر کنار بیایند؛ رفتارهای واپسگرایانه، مثل جدا شدن سخت از بعضی نزدیکان؛ رفتارهای انفجاری، مثل عصبانیت یا تکرار سوالهای ثابت که بهعلت درک نکردن حادثه بهوجود میآیند.
سوگواری در نوجوانان نوجوانان، برخلاف کودکان دبستانی، که معمولا معنای مرگ را درک میکنند متفاوت است. آنان متوجه هستند که فقدان پدر یا مادر بهعلت مرگ، همیشگی است. بنابراین ممکن است که نوجوانان، سوگواری خودشان را از راههای متفاوتی بروز بدهند یا از راههای دیگری برای کنترل احساسات خودشان کمک بگیرند.
بعضی از اثرات روانشناختی ناشی از مرگ پدر یا مادر در بین نوجوانان عبارتاند از گوشهگیری، تکیه کردن به دوستان بهجای اعضای خانواده، تحمل نکردن دوری از پدر یا مادر بازمانده. نوجوانان معمولا در این وضعیت، از اطرافیان فاصله میگیرند و بهتنهایی با احساسات خودشان مواجه میشوند، اما در صورت نیاز به حضور دیگران معمولا دوستان خودشان را به اعضای خانواده ترجیح میدهند.
در بعضی از موارد هم نوجوانانی که نمیتوانند احساسات خودشان را کنترل کنند، به رفتارهای ناسالم و پُرخطر مانند استفاده از سیگار یا مواد مخدر کشیده میشوند.
اثرات منفی روانشناختی ناشی از مرگ پدر یا مادر معمولا پس از پایان فرآیند سوگواری و برگشتن کودک به روند طبیعی زندگی هم ادامه پیدا میکنند. در بدترین حالت، کودک همیشه احساس درد یا فقدان را لمس میکند، عزت نفسش خدشهدار میشود و در برقراری روابط با انسانهای تازه به مشکل برمیخورد.
البته یکی از مطالعات منتشرشده در International Journal of Behavioral Development هم نقش جنسیت را در نوع واکنش نوجوانان به مرگ پدر و مادر تایید میکند. درواقع، مرگ پدر یا مادر با افزایش استقلال در پسران و افزایش افسردگی در دختران همبستگی دارد.
بیشتر بخوانید