به گزارش سایک نیوز به نقل از عصر ایران، هر چهار سال یک بار و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری شماری از شهروندان عادی و غیر سیاسی که سابقه کار سیاسی و مدیریت اجرایی ندارند به وزارت کشور مراجعه و برای انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام می کنند، موضوعی که به گفته بعیدی نژاد سفیر ایران در لندن در هیچ کشور دیگری رخ نمی دهد.
درباره انگیزه این افراد که در همه ایام دیگر سال به زندگی عادی خود مشغول اند و بعضا حتی هیچ کسب و کاری هم ندارند چه رسد به فعالیت سیاسی و اجتماعی و فرهنگی اما کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری می شوند دیدگاه های متفاوتی وجود دارد و از جنبه های سیاسی، روان شناختی، آموزشی و جامعه شناختی قابل بررسی است.
از نگاه روان شناختی می توان احتمال داد و البته نمی توان برای همه یک حکم واحد صادر کرد که دوست دارند دیده شوند و از این فرصت رایگان بهره می برند. اتفاقا هر چه غیر متعارف تر باشند رسانه ها به آنها بیشتر توجه می کنند. هنوز جمله صادقانه و بی طعنه آن شهروند خراسانی در سال ۸۴ در خاطره ها مانده که «اگر آقای قالیباف در نام، قالیباف است من واقعا قالی بافم»!
گفتنی است که فضای مجازی انحصار را شکسته و به همگان مجال دیده شدن بخشیده اما همه که قادر به استدلال و نوشتن متون جدی نیستند و دوست دارند حرف بزنند. با این حال انکار نمی توان کرد که اختلالات روانی و بی تعادلی نیز در برخی و تنها درباره برخی بی تأثیر نیست.
با نگاهی جامعه شناختی به این موضوع می توان گفت جامعه ایران قرن ها تجربه استبداد را پشت سر گذاشته و انتخابات به شکل مدرن، پدیده سابقه داری در این سرزمین نیست که انتظار داشته باشیم همه قاعده مند رفتار کنند. البته انتخابات شوراها فرصت گسترده تری در اختیار قرار می دهد و سخت گیری ها نیر کمتر است اما انگار نمی آیند که انتخاب شوند می خواهند دیده شوند. چرا که اگر قصد کار مدنی یا اجتماعی در میان باشد شوراها امکان پذیرتر است.
وجه دیگر موضوع، بعد آموزشی آن است. بخش قابل توجهی از این داوطلبان، قطعا پایه های مختلف آموزش و پرورش یا سطوح دانشگاهی را پشت سر گذاشته اند.
اما مگر چند درس در کل این نظام آموزشی به انتخابات اختصاص دارد و در همان دروس معدود و در کتاب های مطالعات اجتماعی هم بیش از آن که بخواهند بر انتخابات تأکید کنند اصرار دارند نقش پررنگ شورای نگهبان را یادآور شوند و گاه این تصور پدید می آید که مخاطب نه محصل ۱۳ یا ۱۴ ساله که پدر و مادر اوست که ناچار است این مفاهیم را به ذهن دانش آموز منتقل کند. ضمن آن که در آموزش ناچارند به تجربه کشورهای دیگر اشاره کنند و شاید نمی خواهند به این موارد بپردازند و موضوع مکتوم و مسکوت می ماند.
هر ۴ سال یک بار عده ای غیر سیاسی و غیر مشهور به هر دلیل کاندیدای سیاسی ترین منصب می شوند و طبعا مجوز نهایی را دریافت نمی کنند.
انسان در پی ۴ گانه منزلت، شهرت، ثروت و قدرت است و اینان نیز بخت خود را این گونه می آزمایند و ثبت نام شان اگر چه گاه اسباب انبساط خاطر هم می شود اما مشکل یا چالش اصلی را باید در امکان یا فقدان یا کاستی های فضای گسترده تر رقابت سیاسی جُست که جز با مجال فعالیت آزادانه احزاب، سازمان ها و تشکل ها و انجمن ها فراهم نمی شود.
بیشتر بخوانید:
