آیا کودکم آمادگی تنها ماندن در خانه را دارد؟

آیا کودکم آمادگی تنها ماندن در خانه را دارد؟

برای تنها گذاشتن کودک در خانه، سن به خصوصی را نمی توان مشخص کرد. با این وجود، اگر کودکتان دارای چند نشانه زیر است می توانید او را آزمایشی برای مدتی کوتاه در خانه تنها بگذارید:

۱- کودک خودش باید تمایلی برای تنها ماندن در خانه داشته باشد.

۲- کودکانی که زود می ترسند و تنهایی را دوست ندارند، هنوز برای این کار آمادگی ندارند.

۳- کودک باید نشانه ای از حس مسئولیت پذیری، آگاهی از نیازهای دیگران و قدرت تصمیم گیری مستقلانه در وجودش داشته باشد تا بتواند مدتی را در تنهایی بگذراند.

۴- کودکانی که قادرند سر وقت به مدرسه بروند، مشکلات خودشان را حل کنند، تکالیف مدرسه شان را انجام دهند، تا حد زیادی با وظایف خود در خانه آشنا باشند و بتوانند به والدین شان بگویند که چه موقع از خانه خارج می شوند و به موقع برمی گردنند، می توانند از خودشان مراقبت کنند ( اغلب این توانایی ها در کودکان ۱۲-۱۰ساله به تدریج رشد می کند.)

۵- کودک باید بتواند درباره خواسته ها و نیازهایش راحت با والدین خود صحبت کند. وجود روابط خوب و صمیمانه بین والد/ فرزند ازجمله نکات حائز اهمیت در این خصوص است، زیرا کودک می تواند به راحتی ترس ها و نگرانی هایش را به هنگام تنهایی با پدر و مادرش در میان گذارد.

 

اگر تصور می کنید که فرزندتان این ویژگی ها را دارا است، می تواند از خودش مراقبت کند. با وجود آن، شما باید چند عامل بسیار مهم دیگر هم مدنظر داشته باشید:

– • وجود همسایه ای مطمئن و هوشیار

– • در دسترس بودن پدر و مادر و یا یکی از بستگان نزدیک

 

• مدت زمان تنهایی کودک در خانه

اگر همسایه و یا دوست مطمئنی که در صورت لزوم بتواند به کودک کمک کند در نزدیکی شما زندگی نمی کند بهتر است حتی اگر فرزندتان برای تنها ماندن در خانه آمادگی دارد، او را تنها نگذارید. در نظر داشته باشید کودکان با هم خیلی فرق دارند. گروهی از آنها وابسته تر از دیگران هستند و زود می ترسند در عوض گروهی دیگر مستقل و جسور هستند.

 

• آماده سازی کودک

اگر تصمیم گرفتید که فرزندتان را برای مراقبت از خود آموزش دهید، باید یک سری راهنمایی ها و اطلاعات اولیه را به او آموزش دهید. فرزندتان را به تدریج در بحث ها و تصمیم گیری هایی که به او مربوط می شود شرکت دهید. اگر کودکان دلایل قوانین و مقررات مختلف شما را درک کنند و برای بهتر شدن آنها پیشنهادهایی بدهند، احتمال بیشتری دارد که از آنها نیز تبعیت کنند. کودکانی که مدتی در خانه تنها می مانند باید بدانند• در موقعیت های زیر چه کارهایی انجام دهند:

• اگر در خانه بر روی شان بسته شد

• ترسیدند، حوصله شان سر رفت و یا نتوانستند خودشان را سرگرم کنند

• بحث و بگو مگو با خواهر و برادرهای شان

• قوانین خانه

• تماس گرفتن با فرد بزرگسال مسئولی

• ترک کردن خانه/ حیاط

• ملاقات با دوستان در خانه/ حیاط

• پختن و یا استفاده کردن از وسائل آشپزخانه

• ساندویچ ها و غذاهای آماده

• صحبت کردن با تلفن

• مسئولیت ها و فعالیت خاص:

• مراقبت از خواهر و برادر

• استفاده از وسائل برقی مثل تلویزیون، کامپیوتر و…. آنچه که کودکان تنها در خانه نیاز به دانستن آن دارند

• مهارت صحبت کردن با تلفن

• داشتن فهرستی از شماره تلفن های ضروری (مرکز اورژانس، پلیس، …)

• در صورت لزوم به اورژانس چه باید بگویند (آدرس خانه، تلفن خانه و … )

• توانایی پاسخ گویی به تلفن (طوری که اطلاعات زیادی به فرد غریبه پای تلفن ندهد تا او بفهمد، کسی در خانه نیست)

• درک کارهای درست از نادرست

• در چه صورتی با والدین و یا بستگان نزدیک باید تماس بگیرد

 

• مهارت های حفظ خود

• جواب دادن به زنگ (در حالتی که کودک در خانه است)

• قفل کردن و یا باز کردن قفل های در ها و پنجره ها

• اگر غریبه ای در منزل دیدند، چه کار باید بکند

 

• مهارت حفظ خانه

• استفاده از وسائل آشپزخانه (اجاق گاز، ماکروفر، چاقو و…)

• اگر بوی سوختگی و یا گاز آمد، چه کار کند؟

• اگر توفان شد و یا برق رفت، چه کار کند؟

• شیوه استفاده از کمک های اولیه

 

مراحل تمرینی

اگر قصد دارید فرزندتان را برای بار اول مدتی در خانه تنها بگذارید، ابتدا بهتر است مدت زمان آن کوتاه باشد و شما نیز راه دوری نروید.

برای مثال، ملاقاتی کوتاه با همسایه داشته باشید و یا چند دقیقه از خانه دور شوید. آن گاه با او در مورد احساسش ( تنها ماندن) صحبت کنید و خوب به سخنانش گوش دهید. اگر مشکلی پیش نیامده بود و فرزندتان نیز احساس ناراحتی نکرده بود، می توانید چند روز بعد (و قدری طولانی تر) این کار را انجام دهید.

هر بار که قصد دارید او را تنها گذارید، دستورات لازم را به فرزندتان بدهید و از او بخواهید حتماً از آنها تبعیت کند. بعد از هر تجربه با فرزندتان در مورد تنهایی اش صحبت کنید. اگر مشکلی پیش آمد (فرزندتان ترسید و یا از مسئولیتش سر باز زد و یا تمایلی برای تنها ماندن نداشت) نشان می دهد که او هنوز نمی تواند از خودش در برابر مسائل گوناگون مراقبت کند.

پس بهتر است او را تنها نگذارید و با صحبت کردن و گفت وگوهایی که در این مورد با او انجام می دهید او را هدایت و راهنمایی کنید.

 

منبع: سلامتی

بیشتر بخوانید:


telegram2 files