به گزارش سایک نیوز، دکتر فرشته موتابی استادیار پژوهشکده خانواده دانشگاه شهید بهشتی، در تجمع اعتراضی هفته گذشته در دانشگاه شهید بهشتی در خصوص انتقال گرایش های بالینی و سلامت به وزارت بهداشت ضمن تاکید بر یکپارچه بودن تمام حوزه ها و گرایش های روانشناسی تاکید کرد: جدا کردن شاخه ای از روانشناسی درست مثل این است که شما بخواهید دست راست تان را که مسئول انجام بسیاری از کارهایتان است جدا کنید و به یک دیوار وصل نمایید و انتظار داشته باشید همچنان همان کارها را انجام دهد.
وی افزود: روانشناسی بالینی زمانی معنا پیدا می کند که عضوی از سیستم روانشناسی باشد.
دکتر موتابی در خصوص بحث آموزش گفت: آموزش پزشکی روزی از وزارت علوم به دلایلی جدا شد، اما بیایید امروز را نگاه کنیم. ببینیم در حال حاضر چه قدر مشکل در آموزش پزشکی وجود دارد؟ بیایید مشکلات پزشکی را نگاه کنیم و بررسی کنیم ردپای همه این ها تا چه حد در بحث آموزش پزشکی است؟
وی در این خصوص ادامه داد: ما اگر آموزش را یک شغل، در نظر بگیریم و روانشناسی و پزشکی را جدا کنیم به این صورت که پزشک ها پزشکی یاد بدهند و روانشناسان روانشناسی، این اشتباه است. ما نباید اموزش و معلمی را یک شغل در نظر بگیریم. معلمی یک شغل نیست یک حرفه و تخصص است. اما تفاوت شغل و تخصص در چیست؟ پشت تخصص یک فلسفه خوابیده است. ما دانشجویان پزشکی مان را داده ایم تا افرادی به عنوان پزشک به انها پزشکی یاد بدهند، می خواهیم دانشجویان دیگرمان را ببریم تا افرادی به عنوان روانشناس، به آنها روانشناسی یاد بدهند. صحبت اینجاست که ان معلمی که قرار است روانشناسی یاد بدهد با روانشناس متفاوت است. به بیان دیگر هر پزشکی نمی تواند آموزش پزشکی و هر روانشناسی نمی تواند آموزش روانشناسی بدهد. بنابراین یک فاجعه در حال رخ دادن است و این فاجعه یک فاجعه گسترده است.
دکتر موتابی در جای دیگر اظهار داشت: از طرفی دیگر اگر بیاییم و اینطور بگوییم که هرکسی قرار است هر کاری انجام دهد، وزارتخانه متولی مسئولیت آموزش همان کار را به عهده بگیرد، چرا دانشکده های فنی را جدا نکنیم تا وزارت صنایع دانشجوی فنی آموزش دهد؟ بنابراین اگر ما بخواهیم به موضوع ، ما هوی نگاه کنیم در واقع اشتباه اصلی زمانی رخ داده است که اموزش پزشکی از وزارت علوم جدا و زیر نظر وزارت بهداشت قرار گرفت.
وی تاکید کرد: اگر قرار است تغییرات عمده و اساسی ایجاد کنیم، لطفا آموزش پزشکی را به وزارت علوم بازگردانید و اجازه دهید معلم های پزشکی، دانشجویان پزشکی را تربیت کنند. چرا امروز افرادی چون دکتر قریب نداریم؟ چون پزشک، پزشک تربیت می کند، نه معلم پزشکی، پزشک را.
وی در خصوص بحث انتقال افزود: خواهش من این است که این بلا را بر سر روانشناسی نیاوریم. با احترام به تمام پزشکان اما ما به پزشکان ارتباط یاد می دهیم،. اگر سهم ارتباط در بهبود بیمار ۱۰ تا ۲۰ درصد است، حال فرض کنید این ارتباط چه سهمی را در بهبود مراجعان روانشناسی دارد؟ پژوهش ها نشان داده اند که اساسا همین ارتباط باعث درمان مراجع می شود.
دکتر موتابی در پایان گفت: به عنوان کسی که تمام تحصیلات تکمیلی خود را در وزارت بهداشت گذرانیده و تجربه آموزس زیر نظر این وزارتخانه را دارم، با آنکه حسن هایی هم در آن بوده، اما زمان انتخاب، وزارت علوم را برای معلمی روانشناسی انتخاب کردم زیرا به اعتقاد من فلسفه اموزش در وزارت علوم است، نمی توان در کنار یک روانشناس اجتماعی یا یک روانشناس اجتماعی نبود و آموزش درس روانشناسی بالینی داد. دانشجو می بایست همه اینها را در کنارهم و به عنوان یک کلیت بیاموزد و اگر بنا باشد ما این رشته را جدا کنیم در واقع افرادی را تربیت خواهیم کرد که شغل شان روانشناسی است نه کسانی که حرفه و تخصص شان.
