اختلال بدشکل انگاری بدن چیست؟
خیلی از ما ممکن است چیزی را در ظاهرمان دوست نداشته باشیم. یک بینی قوز دار، یک لبخند کج و چشمانی زیادی درشت و یا زیادی ریز٫ ممکن است در مورد نقص هایمان به شدت ناراحت باشیم با اینحال این موارد تاثیر آنچنانی در زندگی روزمره مان نخواهند داشت.
در مقابل افراد مبتلا به اختلال بدشکل انگاری بدن، هر روز و به مدت چند ساعت به معایب واقعی و خیالی خود می اندیشند. آنها نمی توانند افکار منفی شان را کنترل کنند و حرف افرادی را که به انها می گویند ظاهر خوبی دارند را باور نمی کنند. افکار این افراد ممکن است موجب آشفتگی های هیجانی مختلفی شده و عملکرد معمولی آنها را زندگی روزمره مختل نماید.
آنها ممکن است تحصیل در مدرسه و اشتغال در محیط کاریشان را از دست بدهند و از موقعیت های اجتماعی اجتناب کرده و خود را منزوی کنند. حتی در مورادی از دوستان و فامیل خود نیز اجتناب خواهند کرد زیرا می ترسند اطرافیان متوجه معایب آنان شوند.
حتی ممکن است عمل های زیبایی متعددی بر روی خود انجام دهند تا معایب خیالی شان را اصلاح نمایند و البته هرگز پس از عمل نیز راضی نخواهند بود.
اختلال بد شکل انگاری بدن یک اختلال اضطرابی و مربوط به تصویر بدنی می باشد که در هر دوجنس به یک میزان بروز پیدا می کند و اگر دو خصیصه زیر را در خود می بینید ممکن است بدان مبتلا باشید :
۱٫ تجربه نگرانی های وسواس گونه در خصوص یا چند مورد از معایبی که فکر می کنید در ظاهر شما وجود دارد. لازم به ذکر است که این معایب از نظر دیگران وجود نداشته و یا بسیار جزئی می باشند.
۲٫ پیدایش رفتارهای جبری و تکانشی روزمره مثلاً استفاده بیش از حد از آینه و یا کندن پوست در جهت کنار آمدن با نگرانی هایی که در مورد ظاهر خود دارید.
اختلال بدشکل انگاری بدن از هر فرد و حتی برای هر فرد در هر برهه زمانی متفاوت است، برای بعضی افراد، نگرانی در مورد ظاهر ممکن است تبدیل به یه مانع بزرگ در بیرون رفتن از خانه و حضور در اجتماع باشد.
این اختلال همچنین ممکن است موجب مشکلات زیر شود :
– احساس شرم، احساس گناه و احساس تنهایی
– منزوی شدن به منظور مقابله با اضطراب
– افسردگی و اضطراب
– سوءمصرف الکل و مواد مخدر
– احساس نیاز به عمل های زیبایی غیر لازم
– اختلالات خوردن
– آسیب به خود
– افکار خودکشی
بعضی از افراد مبتلا به این اختلال به دنبال درمان نمی روند زیرا نگران این هستند که دیگران اهمیتی به آنها ندهند. این بدان معناست که این افراد به احتمال زیاد تا مدت طولانی از حمایت های درمانی برخوردار نخواهند بود.
علائم شایع اختلال بد شکل انگاری :
افراد مبتلا به اختلال بد شکل انگاری بدن خود را متفاوت از آنچه دیگران آنها را مشاهده می کنند می بینند. با اینکه تجربه هر فرد مبتلا ، منحصر به فرد می باشد در زیر چند مورد از علائم شایع را ذکر خواهیم نمود :
نگرانی های شایع وسواس گونه راجع به بدن شامل :
– عدم تناسب
– فقدان تقارن
– ناموزون بودن
– بیش از حد بزرگ یا کوچک بودن
و معمولاً فکر در مورد این مناطق بدن : پوست، مو، بینی، چانه، لب و اندام های تناسلی
رفتارهای شایع جبری شامل :
– چک کردن وسواسی ظاهرتان در آینه و یا اجتناب دائمی از آن
– استفاده از آرایش یا گریم غلیظ برای پوشاندن عیب در منطقه ای که نگران دیده شدن آن هستید
– تغییر در حالت های بدنی و یا پوشیدن لباس زیاد برای پوشاندن فرم بدنی تان
– دائماً به دنبال گرفتن تایید دیگران برای ظاهرتان
– انجام تمرین و ورزش بیش از حد خصوصاً بر روی ناحیه ای خاص از بدن
– چک کردن مداوم بدن به وسیله انگشتان
– کندن پوست برای لطیف تر شدن آن
– استفاده بیش از اندازه از محصولات برنزه کردن پوست
– وزن کردن دائمی خودتان
– سشوار کردن و یا حالت دادن وسواس گونه موها
– مقایسه دائم خودتان با مدل ها، بازیگران یا افرادی که در خیابان می بینید
– پیگیری عمل های زیبایی و یا استفاده از هر وسیله ای که باعث ایجاد تغییر شکل در ناحیه ای از بدن که شما در مورد آن نگرانی دارید می شود
اختلال بدشکل انگاری بدن و سایر اختلالات :
مبتلایان به این اختلال معمولاً از اختلالاتی چون وسواس جبری، افسردگی ، اختلالات خوردن و اختلال اضراب اجتماعی نیز رنج می برند.
درمان اختلال بدشکل انگاری بدن :
درمان شناختی رفتاری: این نوع درمان به مبتلایان به ابن اختلال می آموزد افکار غیر منطقی خود را تشخیص داده و الگوهای منفی تفکرشان را تغییر دهند. درمانجویان می اموزند که روش های ناسالم فکر و رفتار را شناسایی کرده و آنها را به روش های مثبت جایگزین نمایند.
داروهای ضد افسردگی : شامل مهار کننده های بازجذب سروتونین(SSRIs) که موجب کاهش علائم تکانشی و وسواسی اختلال بد شکل انگاری بدن می شوند.
ترجمه : تیم تخصصی سایک نیوز
منابع : www.adaa.org
http://www.mind.org.uk
